وزن کودکان چاق، نسبت به سن و قدشان، بیشتر از حد معمول است. سوالات رایجی پرسیده میشود که علت چاقی کودکان و درمان چاقی های ارثی چیست؟ علائم چاقی در کودکان چیست؟ و اینکه رژیم غذایی تاثیری در رفع اضافه وزن کودکان دارد؟
در این مقاله از سایت سلامتی و زیبایی به تمامی این سوالات پاسخ داده میشود.
چاقی در کودکان شامل مشکلاتی مانند دیابت، فشار خون و کلسترول بالا که از کودکی شروع شده و تا بزرگسالی ادامه می یابند. بسیاری از کودکان چاق تا بزرگسالی نیز چاق باقی می مانند، به خصوص اگر یکی از والدین و یا هردو چاق باشند. چاقی در کودکی همچنین ممکن است موجب اعتماد به نفس ضعیف و افسردگی گردد. یکی از بهترین راهکارها برای کاهش وزن در کودکان، بهبود تغذیه و عادت های ورزشی کل خانواده است. درمان و جلوگیری از چاقی در کودکی، به سلامت فعلی و آینده ی فرزندتان کمک می کند.
هر کودکی که کمی اضافه وزن دارد لزوما چاق نیست. بعضی از کودکان استخوان بندی درشتی دارند. علاوه بر آن، کودکان به طور طبیعی مقدارهای متفاوتی از چربی را در مراحل مختلف رشد در بدن خود دارند. شاخص توده ی بدنی (BMi) یک راهنمای آماری وزن نسبت به قد، و معیار پذیرفته شده ی اضافه وزن و چاقی است.
کودکان به دلایل مختلفی چاق می شوند. عوامل اصلی این اختلال، عبارتند از:
چاقی در کودکان به دلیل شرایط پزشکی مانند مشکلات هورمونی جزء موارد نادر است. یک معاینه ی جسمی و فیزیکی و آزمایش خون این مسئله را تشخیص می دهد.
اگرچه در اغلب موارد، کل اعضای خانواده مشکلات وزنی را به ارث می برند، اما هر کودکی که خانواده ای چاق دارد لزوما اضافه وزن نخواهد داشت. کودکانی که والدین، برادر و یا خواهر چاق دارند به شدت در معرض خطر اضافه وزن هستند. ممکن است این چاقی از رفتارهای خانوادگی مانند تغذیه و عادت های ورزشی نشات بگیرد.
در ایالات متحده آمریکا، چاقی در کودکان یک مساله ی رایج است و تقریبا یکی از هر سه کودک و نوجوان اضافه وزن دارد. کودکان چاق هرچه بزرگتر می شوند، سلامتی شان در معرض مشکلات جدی تری همچون موارد زیر قرار می گیرد:
چاقی مفرط می تواند باعث بیماری های کبدی و آرتروز شود.
کودک چاق ممکن است احساس بدی نسبت به هیکل خود داشته باشد و انزوا طلب شود. این احساسات می تواند در یادگیری، دوست یابی و تعامل کودک با دیگران نیز مداخله ایجاد کند.
کودک در طول رشد خود تغییرات وزنی را تجربه می کند که امری طبیعی است. بنابراین، تشخیص اینکه آیا فرزند شما چاق است برایتان دشوار خواهد بود. اگر نگران وزن فرزندتان هستید، برای سنجش وزن وی با پزشک خانوادگی خود صحبت کنید. دکتر با اندازه گیری شاخص توده ی بدنی بر مبنای قد و وزن می تواند چاقی یااضافه وزن کودک را تشخیص دهد.
وب سایت های زیادی وجود دارند که بی ام آی یا شاخص توده ی بدنی بزرگسالان را محاسبه می کنند. ولی شما نباید از این طریق برای سنجش شاخص توده ی بدنی فرزندتان اقدام کنید زیرا اعداد بی ام آی کودکان به صورت “درصدی” طبقه بندی شده اند.
درصد BMI این امکان را به دکتر می دهد تا کودک شما را با کودکان هم سن، هم قد و هم جنس دیگر مقایسه کند.
اگر بی ام آی فرزند شما ۸۵% بیش از دیگر کودکانی باشد که سن، قد و جنسیت مشابهی دارند، او اضافه وزن دارد. و اگر این شاخص ۹۵% بیشتر از کودکان هم سن، هم قد و هم جنس باشد، متاسفانه مبتلا به چاقی است.
اگر دکتر بخواهد تایید کند که اضافه وزن کودک با داشتن چربی اضافی در بدن مرتبط است، احتمالا از سنجش ضخامت چین پوستی بهره بگیرد. این سنجش به وسیله ی ابزار ویژه ای به نام کولیس صورت می پذیرد تا ضخامت چربی در مناطق خاص بدن (مثلا پشت بازو یا کنار ناف) اندازه گیری شود. کولیس وسیله‌ای است که فاصله ی بین دو طرف یک شئ را اندازه میگیرد.
اگر علاوه بر اضافه وزن، نشانه های دیگری در کودک دیده شود، دکتر باید از طریق آزمایش های دیگر بررسی نماید که چه مشکل دیگری سلامت و وزن فرزند شما را تهدید می کند.
ژنتیک نقش مهمی را در چاقی دوران کودکی ایفا می کند. کودکانی که اعضای خانواده شان اضافه وزن دارند، بیشتر در معرض چاقی هستند. در اکثر موارد، ژنتیک به همراه عوامل رفتاری و محیطی عمل می کند. این بدان معناست که در تشخیص وزن کودک، عادت های غذایی و فعالیت فیزیکی به همان اندازه اهمیت دارند که سابقه ی خانوادگی او مهم است.
اضافه وزن کودک شما کاهش نخواهد یافت مگر آنکه به او کمک کنید تا یاد بگیرد چگونه انتخاب های سالم تری داشته باشد. مطالعات نشان داده اند کودکانی که چاق هستند و یا اضافه وزن دارند، در بزرگسالی نیز به احتمال زیاد چاق خواهند بود.
پیش از مشورت با پزشک اقدام به چیدن رژیم برای کودک نکنید. کودک برای رشد و یادگیری احتیاج به میزان مشخصی از کالری و مواد مغذی دارد.
به فرزند خود بیاموزید که مواد غذایی سالم و فعالیت فیزیکی منظم رمز داشتن یک وزن متعارف و سالم است. این عادت های خوب همچنین از مشکلات سلامتی، اجتماعی و احساسی که ممکن است در نتیجه ی اضافه وزن به وجود آیند، جلوگیری می کند.
شما به عنوان والدین یا مراقبان اولیه ی کودک، تاثیر زیادی بر او دارید. کودک رفتارهای شما را دنبال خواهد کرد؛ پس الگوی خوبی برای او باشید. همه ی اعضای خانواده باید قانون تغذیه ی سالم و داشتن فعالیت بدنی را اجرا کنند و این قانون نباید تنها به کودکی که اضافه وزن دارد منحصر شود. به رژیم یا برنامه های موقت فکر نکنید. شما با این قانون عادت های مادام العمری را تثبیت می کنید که سلامت کل خانواده را افزایش می دهد.
فعالیت بدنی و ورزش را به جزئی از سبک زندگی کل خانواده تبدیل کنید. پیاده روی و دوچرخه سواری را در برنامه خود قرار و یا این کارها را به اتفاق هم انجام دهید. به پیک نیک های خانوادگی پرتحرک بروید.
منبع: www.dranbara.com
