سقط جنین بعد از آی وی اف یکی از دردناک ترین تجربیات زندگی بانوان می تواند باشد.
بانویی که با هزاران امید و آرزو اقدام به استفاده از روش های درمان مشکلات باروری همچون آی وی اف می کند، به دلایل گوناگونی ممکن است این واقعه دردناک را تجربه کند.
در این متن شایع ترین و مهم ترین دلایل سقط جنین بعد از آی وی اف را برای شما شرح خواهیم داد.
برخی تحقیقات حاکی از آن است که بارداری هایی که از طریق لقاح آزمایشگاهی (IVF) ایجاد می شود، در مقایسه با بارداری های طبیعی خطر سقط جنین بیشتری دارند، به همین سبب اطلاع از دلایل سقط جنین بعد از آی وی اف و پرهیز از موارد مخاطره آمیز در موفقیت این امر اهمیت زیادی دارد.
به عنوان مثال، در یک مطالعه در سال ۲۰۰۳ مشخص شد بانوانی که تحت IVF قرار گرفته اند و باردار شده اند ۲۲ درصد سقط جنین داشته اند. در مقابل، انجمن بارداری آمریکا اظهار داشت که اکثر بانوان سالم که به طور طبیعی باردار می شوند، ۱۵ تا ۲۰ درصد احتمال سقط جنین دارند.
بنابر این تحقیق خطر سقط جنین نسبتاً مساوی را برای بانوانی که با IVF باردار می شوند و بانوانی که به طور طبیعی باردار می شوند را نشان داد، با این حال، لازم به ذکر است که در همان مطالعه، خطر سقط جنین برای مادرانی که از IVf استفاده می کردند و دوقلو باردار شده اند، فقط ۱۸ درصد بود، که در محدوده معمولی خطر سقط جنین برای بارداری طبیعی قرار دارد.
ذکر این نکته حائز اهمیت است که محققان معتقد نیستند که دلیل افزایش خطر سقط جنین مربوط به خود روش IVF است. در عوض، بیشتر محتمل است که افزایش خطر سقط جنین بعد از لقاح آزمایشگاهی (یا یک روش دیگر باروری)، با دلایل اساسی ناباروری ارتباط داشته باشد. به عبارت دیگر، بیمارانی که نیاز به لقاح آزمایشگاهی دارند، صرف نظر از نوع بارداری، ممکن است در رده بندی بالای خطر سقط جنین باشند. در ادامه، در رابطه با علت سقط جنین بعد از ای وی اف توضیحاتی بیان می شود:
شاید علت تشکیل نشدن جنین در ای وی اف سن نامناسب مادر باشد. طبق گفته انجمن بارداری آمریکا، مادرانی که تحت درمان ناباروری با لقاح آزمایشگاهی قرار می گیرند، سنشان از بانوانی که به طور طبیعی بادار می شوند، بیشتر است. و بالا بودن سن مادر با خطر سقط جنین همراه است. برای مثال، بانوان بین سنین ۳۵ تا ۴۵ سال، ۲۰ تا ۳۰ درصد خطر سقط جنین دارند و بانوان بالای ۴۵ سال تا ۵۰ درصد در معرض خطر سقط جنین هستند.
بانوانی که از IVF استفاده می کنند، احتمال ابتلا به بیماری های زمینه ای دارند که می تواند در بالا بردن خطر سقط جنین نقش داشته باشد. درحقیقت بیماری های مربوط به اختلالات انعقادی خون از علل تشکیل نشدن جنین در ای وی اف محسوب می شوند.
هنگامی که یک مادر از IVF استفاده می کند به طور کلی به هر فرآیند توجه زیادی می کند و در مراحل بسیار ابتدایی می فهمد که باردار شده است. از طرف دیگر، مادرانی که به طور طبیعی باردار می شوند، نمی دانند که باردار هستند، به خصوص اگر بارداری غیرمنتظره باشد. از آنجا که خطر سقط جنین در طی چند هفته اول بارداری بیشتر است، بسیاری از بانوانی که به طور طبیعی باردار می شوند، ممکن است حتی قبل از اینکه متوجه بارداری شان شوند، دچار سقط جنین می شوند. این اغلب به عنوان یک بارداری شیمیایی خوانده می شود.
یک مطالعه در سال ۲۰۰۴ نشان داد که تحریک تخمدان در حین استفاده از فناوری تولید مثل، تا چه میزان می تواند نقش داشته باشد. این محققان یک ارتباط بین تحریک بیشتر تخمدان و خطر سقط جنین مشاهده کرده اند.
بنابراین، درصورت نیاز به استفاده از IVF از دریافت آن منصرف نشوید. با پزشک خود صحبت کنید تا یک برنامه مفید برای وضعیت شما اتخاذ کند. در واقع استفاده از تشخیص ژنتیکی قبل از کاشت (PGD) ممکن است خطر سقط جنین در بارداری با IVF را کاهش دهد، در صورتی که قبل از شروع درمان سابقه سقط جنین را داشته باشید، به خصوص اگر بالای ۴۰ سال سن دارید. به عنوان مثال، در سال ۲۰۰۶، در مطالعه ای که در ۱۰۰ مرکز IVF بر روی ۲۰۰۰ دوره انجام شد، مشاهده شد که PGD میزان سقط جنین را در بین بانوان ۳۵ تا ۴۰ ساله از ۱۹ درصد به ۱۴ درصد کاهش داده و باعث کاهش نرخ سقط جنین در مادران بالای ۴۰ سال از ۴۱ درصد به ۲۲ درصد شده است.
اگر در گذشته از این روش استفاده کرده و موفق نشده اید، با پزشک خود درمورد دلایل سقط جنین بعد از آی وی اف مشورت کنید. ببینید که در مرتبه دوم به چه نکاتی باید توجه بیشتری نشان دهید.برای دریافت اطلاعات بیشتر به خواندن مقالات بعدی ادامه دهید.
مهم ترین دلایل سقط جنین بعداز آی وی اف
