ویرگول برای من یعنی...
جایی برای نفس کشیدن بین شلوغی ذهنم.
جایی که واژههام، بهجای گم شدن در دفترچهای خاکخورده، شنیده شدن؛ خونده شدن؛ گاهی حتی درک شدن.
۸ سال از تولد ویرگول گذشته، و شاید برای خیلیها این فقط یه پلتفرم نوشتنه.
اما برای من، ویرگول یادآور لحظههاییـه که نوشتم و سبک شدم؛ خوندم و رشد کردم؛ کامنت گرفتم و باور کردم که تنها نیستم.
توی دنیایی که توجه آدمها لحظهایه، ویرگول هنوز هم به «عمق» بها میده.
اینجا فقط محتوا منتشر نمیکنی؛
اینجا با خودت مواجه میشی. با فکرهات، باورهات، زخمهات، و حتی رؤیاهات.
بعضی از پستهایی که توی ویرگول نوشتم، فقط چند دقیقه زمان بردن —
ولی تأثیری که روی من گذاشتن، موندگار بوده.
ممنون از تیم ویرگول؛
ممنون از شماهایی که میخونید، مینویسید، نقد میکنید، رشد میدید.
و تولدت مبارک، ویرگول جان 🎂
