از ابتدای تاریخ تا بحال در تمام عرصه ها در کنار مفهوم انتخاب،یک دوالیسم ارزشی نیز بوده است و گاهی این دوگانه مانند ازدواج باعث کامل شدن انسان میشود و گاهی هم مانند خیر و شر در تضادند.
این امر در شکل حکومت ها نیز، به شکل نظام های دو حزبی هلول کرده است، در کشور ما هم با اینکه ابهام ها و تنقاض عمیقی در شیوه ی اجرایی دولت های مختلف وجود داشته است ولی فضای احزاب سیاسی در آن را میشود به دو قشر اصلی تقسیم کرد که به هنگام مواقع انتخاب میان این دو قشر جمله ی انتخاب بین بد و بدتر توسط لیدر های تبلیغاتی مطرح میشود.
ولی در تاریخ مقاطعی وجود دارد که با یک اتفاق ورق به کلی برمیگردد و تمام معادلات تغییر میکند.
بله تمام اینهارا گفتم تا به اینجا برسم، امروز معادلات کاملا تغییر کرده است ؟اما چگونه؟
خون حاج قاسم و شور مردم در تشییع پیکر این سردار نظام و از طرفی دیگر خستگی مردم از فساد های دولتمردان چپ و راست نشان دهنده ی این است که مردم نه تنها از آرمان های انقلابشان بر نگشته اند بلکه به دنبال زدودن فسادگران در لباس چپ و راست هستند و از هر روزی مضطر تر بر نزدیک شدن به آن آرمان ها هستند.
چند روزپیش عباس عبدی از فعالین رسانه ای اصلاحات که از حامیان دو آتیشه ی روحانی در انتخابات 96 بود، در جمله ای مغلطه آمیز گفته بود،روحانی چهل سال تربیت شده ی همین نظام است.
آقای عبدی قبول دارم ولی حاج قاسم هم تربیت شده ی نظام است وظیفه ی ما انتخاب بین مصلح و مفسد است و معیار ،مفسده و مصلحه
