بسم الله...
امروز دوشنبه،سیزده بهمن،سیزده نود و نه
دقیقا چهار و نیم ماه تا انتخابات ریاست جمهوری ایران زمان باقیست و با توجه به شرایط کرونایی این روزها برو بیا های انتخاباتی سال های پیش را نظاره گر نیستیم و تقریبا تمام قیل و قال ها محدود به همین پلتفورم هایی که روی گوشی همراهتان هم اکنون در حال اجراست محدود میشود.
حتی پیش بینی میشود که انتخابات آتی،به شیوه ی خاصی برگزار شود و به تبع آن در زمان تبلیغات و دوره ی میتینگ ها نیز شاهد سبک های جدیدتری باشیم.
ولی اصل مطلب...
انتخابات،مشارکت،قشرخاکستری،انقلابی،جوان انقلابی و...
بله همین چهار،پنج کلمه،شاهکلید قفل های جدال انتخاباتی این پیچ تاریخی هستند.چطور؟
شرایط در انتخابات 1400 بسیار متفاوت با انتخاباتی مثل انتخابات1396 است و مشخصا انزوای شبه گفتمان حاکم بر شرایط فعلی و تجمع تفکر های مختلف زیر پرچم گفتمان مقابل.
وپر واضح است که قطعا هر دو طرفِ کفه ترازوی حزبی از تاکتیک های متفاوتی استفاده خواهند کرد و افرادی به دنبال رویشان.
ولی روی سخنم با کسانیست که شرایط امروز را میبینند و کلافه اند و معیار ها و اولویت هایشان مشخص است و قرار دارند تا انتخاب کنند.
خیالتان را راحت کنم،دیگر قرار نیست دوست و آشنایی بیاید شمارا قانع کند که کسی را انتخاب کنی تا کسی نیاید که دلار پنج هزار تومان نشود و در پیاده رو ها خیابان نکشند(ببخشید دیوار)
این دوره ،دوره ی اختلاط است،خیل عظیمی از دوستان نه چندان محترم تاثیرگذار در حاکم شدن شرایط فعلی این دوره نیز بیکار ننشسته و شبانه روز در حال ساخت و بارگزاری تله هایی هستند تا دست خالی از این مسابقه خارج نشوند.
ذات آن تله ها هم مشخص است،چیزیست با ظواهری مطلوب ولی بطنی دردناک و مهلک
به همین دلیل تقاضا دارم اگر دوست دارید فعال باشید و دلتان مانند قرص جوشان به التهاب درآمده است به اصول بپردازید،نوبت به مصادیق خواهد رسید. مبادا چیزی بگویید و در بزنگاه گیر افتادن در تله ها در رودربایستی شکارچیان اراده گیر کنید.
الله اعلم..
