مراقبت از خانواده

مراقبت از خانواده

به عنوان یک مراقب خانواده، شما با مسئولیت های جدید زیادی روبرو هستید. در اینجا نحوه یافتن حمایت، غلبه بر چالش‌ها، و پاداش دادن به مراقبت برای شما و شخصی که از او مراقبت می‌کنید، آمده است.

مراقبت از خانواده چیست؟

با افزایش امید به زندگی، پیشرفت درمان‌های پزشکی و افزایش تعداد افراد مبتلا به بیماری‌ها و ناتوانی‌های مزمن، بیشتر و بیشتر ما متوجه می‌شویم که از یکی از عزیزان خود در خانه مراقبت می‌کنیم. فرقی نمی‌کند از والدین سالخورده مراقبت می‌کنید، همسری معلول یا از یک کودک مبتلا به بیماری جسمی یا روانی مراقبت می‌کنید، مراقبت از یکی از اعضای خانواده نیازمند یک عمل مهربانی، عشق و وفاداری است. هر روز مراقبت و توجه خود را به عزیزانتان هدیه می‌دهید و کیفیت زندگی او را بهبود می‌بخشید، حتی اگر آنها نتوانند قدردانی خود را ابراز کنند.

صرف نظر از شرایط خاص شما، مراقب خانواده بودن نقشی چالش برانگیز و احتمالاً نقشی است که برای انجام آن آموزش ندیده اید. و مانند بسیاری از مراقبان خانواده، احتمالاً هرگز این وضعیت را پیش بینی نمی کردید. با این حال، برای اینکه مراقب خانواده خوبی باشید، لازم نیست یک متخصص پرستاری، یک ابرقهرمان یا یک قدیس باشید. با کمک و حمایت مناسب، می‌توانید مراقبت مؤثر و محبت‌آمیز بدون نیاز به قربانی کردن خود در این فرآیند ارائه دهید. و این می تواند مراقبت از خانواده را به تجربه ای باارزش تر تبدیل کند - هم برای شما و هم برای عزیزتان.

تازه به مراقبت از خانواده؟

تا آنجا که می توانید در مورد بیماری یا ناتوانی اعضای خانواده خود و نحوه مراقبت از آن بیاموزید. هرچه بیشتر بدانید، اضطراب کمتری در مورد نقش جدید خود احساس خواهید کرد و موثرتر خواهید بود.

به دنبال مراقبین دیگر باشید. این کمک می کند که بدانید تنها نیستید. دادن و دریافت حمایت از دیگرانی که دقیقاً درک می کنند که شما چه می کنید، آرامش بخش است.

به غرایز خود اعتماد کنید. به یاد داشته باشید، شما اعضای خانواده خود را بهتر می شناسید. آنچه را که پزشکان و متخصصان به شما می گویند نادیده نگیرید، بلکه به قلب خود نیز گوش دهید.

استقلال فرد مورد علاقه خود را تشویق کنید. مراقبت به این معنا نیست که همه چیز را برای عزیزتان انجام دهید. پذیرای فناوری‌ها و استراتژی‌هایی باشید که به اعضای خانواده‌تان اجازه می‌دهد تا حد امکان مستقل باقی بمانند.

محدودیت های خود را بشناسید در مورد اینکه چقدر از زمان و خودتان می توانید بدهید واقع بین باشید. محدودیت‌های واضحی تعیین کنید و آن محدودیت‌ها را به پزشکان، اعضای خانواده و سایر افراد درگیر اعلام کنید.

نکته 1 مراقبت از خانواده: احساسات خود را بپذیرید

مراقبت می‌تواند احساسات دشواری از جمله خشم، ترس، رنجش، گناه، درماندگی و اندوه را تحریک کند. مهم است که آنچه را که احساس می کنید، چه خوب و چه بد، بپذیرید و بپذیرید. خود را به خاطر شک و تردیدها و تردیدهایتان مورد ضرب و شتم قرار ندهید. داشتن این احساسات به این معنی نیست که شما عضو خانواده خود را دوست ندارید، بلکه فقط به این معنی است که شما یک انسان هستید.

آنچه ممکن است در مورد مراقبت از خانواده بودن احساس کنید

اضطراب و نگرانی. ممکن است نگران این باشید که چگونه مسئولیت های اضافی مراقبت را انجام خواهید داد یا اگر اتفاقی برای شما بیفتد، اعضای خانواده شما چگونه با آن کنار خواهند آمد. همچنین ممکن است در مورد آینده و چگونگی پیشرفت بیماری عزیزتان استرس داشته باشید.

خشم یا رنجش. ممکن است نسبت به شخصی که از او مراقبت می کنید عصبانی یا عصبانی شوید، حتی اگر می دانید این غیرمنطقی است. یا ممکن است به طور کلی از دنیا عصبانی باشید یا از سایر دوستان یا اعضای خانواده که مسئولیت شما را ندارند دلخور باشید.

احساس گناه ممکن است به خاطر انجام ندادن کارهای بیشتر، مراقبت «بهتر»، داشتن صبر بیشتر، یا پذیرفتن موقعیت خود با آرامش بیشتر احساس گناه کنید. در مورد مراقبت از راه دور، ممکن است از اینکه بیشتر در دسترس نیستید احساس گناه کنید.

غم و اندوه خسارات زیادی می تواند همراه با مراقبت باشد (مثلاً آینده سالمی که با همسر یا فرزند خود متصور بودید یا اهداف و رویاهایی که مجبور بودید کنار بگذارید). اگر فردی که از او مراقبت می کنید بیمار لاعلاج باشد، شما نیز با آن غم و اندوه دست و پنجه نرم می کنید.

حتی زمانی که می فهمید چرا این احساس را دارید، باز هم می تواند ناراحت کننده باشد. برای مقابله با احساسات خود، مهم است که در مورد آنها صحبت کنید. احساسات خود را مخفی نگه ندارید. حداقل یک نفر را پیدا کنید که به او اعتماد کنید، کسی که بدون وقفه یا قضاوت به شما گوش دهد.

نکته 2: حمایت مراقب را پیدا کنید

حتی اگر مراقب اصلی خانواده باشید، نمی توانید همه کارها را به تنهایی انجام دهید. این امر به ویژه اگر از راه دور مراقبت می کنید (بیش از یک ساعت رانندگی از اعضای خانواده خود) صادق است. شما به کمک دوستان، خواهران و برادران و سایر اعضای خانواده و همچنین متخصصان بهداشت نیاز دارید. اگر حمایت مورد نیاز خود را دریافت نکنید، به سرعت از بین خواهید رفت – که توانایی شما در ارائه مراقبت را به خطر می اندازد.

اما قبل از اینکه بتوانید کمک بخواهید، باید درک روشنی از نیازهای اعضای خانواده خود داشته باشید. کمی وقت بگذارید و تمام وظایف مراقبتی مورد نیاز را فهرست کنید و آن را تا حد امکان خاص کنید. سپس مشخص کنید که کدام فعالیت‌ها را می‌توانید انجام دهید (در مورد توانایی‌های خود و زمانی که در اختیار دارید واقع بین باشید). کارهای باقیمانده در لیست، آنهایی هستند که باید از دیگران بخواهید که به شما کمک کنند.

درخواست کمک از خانواده و دوستان

درخواست کمک همیشه آسان نیست، حتی زمانی که به شدت به آن نیاز دارید. شاید شما از تحمیل به دیگران می ترسید یا نگران هستید که درخواست شما مورد اعتراض یا رد شدن قرار گیرد. اما اگر به سادگی نیازهای خود را اعلام کنید، ممکن است از تمایل دیگران برای مطرح کردن به طرز خوشایندی شگفت زده شوید. بسیاری از اوقات، دوستان و اعضای خانواده می خواهند کمک کنند، اما نمی دانند چگونه. این کار را برای آنها آسان تر کنید:

اختصاص دادن زمان تک به تک برای صحبت با فرد.

مرور لیست نیازهای مراقبتی که تهیه کرده اید.

اشاره به حوزه‌هایی که ممکن است در آنها مفید باشند (ممکن است برادر شما در تحقیقات اینترنتی خوب باشد یا دوست شما در امور مالی مهارت داشته باشد).

از فرد بپرسید که آیا می‌خواهد کمک کند، و اگر چنین است، به چه طریقی.

اطمینان از اینکه فرد متوجه می شود چه چیزی برای شما و گیرنده مراقبت کننده مفیدتر است.

مکان‌های دیگری که می‌توانید برای حمایت مراقب مراجعه کنید عبارتند از:

کلیسا، معبد یا مکان عبادت شما.

گروه های پشتیبانی مراقب در یک بیمارستان محلی یا آنلاین.

یک درمانگر، مددکار اجتماعی یا مشاور.

سازمان های ملی مراقب

سازمان های خاص به بیماری یا ناتوانی اعضای خانواده شما.

نکته 3: واقعاً با فرد مورد علاقه خود ارتباط برقرار کنید

پابلو کاسالز، نوازنده مشهور جهان ویولن سل، گفت: "ظرفیت مراقبت چیزی است که به زندگی عمیق ترین اهمیت می دهد." هنگامی که به روش صحیح رفتار شود، مراقبت از یک عزیز می تواند معنا و لذت را به همراه داشته باشد - هم برای شما، مراقب و هم برای شخصی که از او مراقبت می کنید. آرام و آسوده ماندن و هر روز وقت گذاشتن برای برقراری ارتباط واقعی با فردی که از او مراقبت می کنید، می تواند هورمون هایی را ترشح کند که خلق و خوی شما را تقویت می کند، استرس را کاهش می دهد و باعث تغییرات بیولوژیکی می شود که سلامت جسمی شما را بهبود می بخشد. و همین تأثیر را روی عزیز شما نیز دارد.

حتی اگر شخصی که از او مراقبت می کنید دیگر نمی تواند ارتباط کلامی برقرار کند، مهم است که هر روز زمان کوتاهی را صرف تمرکز کامل روی او کنید. از همه عوامل حواس پرتی مانند تلویزیون، تلفن همراه و کامپیوتر پرهیز کنید، تماس چشمی برقرار کنید (در صورت امکان)، دست فرد را بگیرید یا گونه او را نوازش کنید و با لحن صدایی آرام و اطمینان بخش صحبت کنید. هنگامی که به این روش متصل می شوید، فرآیندی را تجربه خواهید کرد که استرس را کاهش می دهد و از رفاه جسمی و عاطفی حمایت می کند - برای هر دوی شما - و "عمیق ترین اهمیت" را تجربه خواهید کرد که کازال در مورد آن صحبت می کند.

نکته 4: به نیازهای خود توجه کنید

اگر حواس‌تان پرت شده، خسته شده‌اید، یا به‌طور دیگری تحت تأثیر کارهای روزمره مراقبت قرار گرفته‌اید، احتمالاً برقراری ارتباط با فردی که از او مراقبت می‌کنید، برایتان دشوار خواهد بود. به همین دلیل ضروری است که در حین مراقبت از عزیزتان نیازهای خود را فراموش نکنید. مراقبین نیز نیاز به مراقبت دارند.

نیازهای عاطفی مراقبان خانواده

روزانه زمانی را برای استراحت اختصاص دهید، و یاد بگیرید که چگونه خود را تنظیم کنید و زمانی که احساس می کنید تحت فشار هستید، استرس را از بین ببرید. همانطور که در بالا توضیح داده شد، یکی از راه های رسیدن به این هدف این است که واقعاً با شخصی که از او مراقبت می کنید ارتباط برقرار کنید. اگر این امکان پذیر نیست، حواس خود را به کار بگیرید تا به طور موثر استرس را در لحظه کاهش دهید و به حالت متعادل بازگردید.

با کسی صحبت کنید تا موقعیت خود و احساسات خود را در مورد آن درک کنید. هیچ راهی بهتر از گذراندن وقت رو در رو با کسی که به شما اهمیت می دهد برای کاهش استرس وجود ندارد.

نگه داشتن یک مجله. برخی از افراد نوشتن افکار و احساسات خود را مفید می دانند تا به آنها کمک کند مسائل را واضح تر ببینند.

روح خود را تغذیه کنید دعا کنید، مدیتیشن کنید، یا فعالیت دیگری انجام دهید که باعث می شود احساس کنید بخشی از چیزی بزرگتر هستید. سعی کنید هم در زندگی خود و هم در نقش خود به عنوان یک مراقب معنا پیدا کنید.

مراقب علائم افسردگی، اضطراب یا فرسودگی شغلی باشید و در صورت نیاز از متخصص کمک بگیرید.

نیازهای اجتماعی و تفریحی مراقبان خانواده

اجتماعی بمانید بازدید منظم با افراد دیگر را در اولویت قرار دهید. روابط نزدیک خود را تقویت کنید. اجازه ندهید که منزوی شوید.

کارهایی را انجام دهید که از آنها لذت می برید. خنده و شادی می تواند به شما کمک کند تا زمانی که با آزمایشات، استرس و درد مواجه می شوید ادامه دهید.

تعادل را در زندگی خود حفظ کنید. فعالیت هایی که برای شما مهم هستند، مانند کار یا سرگرمی هایتان را رها نکنید.

به خودت استراحت بده به طور منظم از مراقبت استراحت کنید و حداقل یک بار در هفته به خود استراحت دهید.

یک جامعه پیدا کنید. به یک گروه مذهبی، باشگاه اجتماعی یا سازمان مدنی بپیوندید یا ارتباط خود را دوباره برقرار کنید. هرچه شبکه پشتیبانی شما گسترده تر باشد، بهتر است.

خانه سالمندان مشهد ( خانه سالمندان امام رضا )
salmandanemamreza.com/