در سال 1997 ، لوئیز لوفور روشی را برای اندازه گیری "ضریب هوشی" پرندگان بر اساس نوآوری های مشاهده شده در رفتارهای تغذیه ای پیشنهاد کرد. بر اساس مطالعات وی ، شاهین ها را می توان در میان باهوش ترین پرندگان طبیعت قرار داد. شاهین هریس (Parabuteo unicinctus) پرنده شکاری شناخته شده ای است که در گروه های تا حدی ثابت که در نیمه جنوبی آریزونا ، ایالات متحده یافت می شود ، زنده می ماند. جستجوی غذا به صورت هماهنگ توسط چندین حیوان و سپس صید و اشتراک حیوان مقتول ، فقط برای گوشتخواران خاص پستانداران مشاهده شده است. شاهین هریس به دلیل فعالیت های منحصر به فرد جستجوی مشترک در کنار سایر اعضای خانواده که در همان گروه پایدار زندگی می کنند ، متمایز می شود ، در حالی که معمولاً شکارچی های دیگر برای یافتن و شکار یک طعمه سنگین به تنهایی حمله می کنند. این شکارچی صحرا توانایی های بدیع تیمی را در ردیابی ، محاصره ، بیرون راندن و در نهایت حمله به طعمه سنگین بالقوه نشان می دهد. این پرندگان باهوش می توانند مهمانی های شام متشکل از چند نفر را در فصل عدم تولید مثل ترتیب دهند. آنها به عنوان شکارچیان همکار در قلمرو رپتور شناخته می شوند. آنها ماموریت تیمی را در گرگ و میش صبح آغاز می کنند ، بقیه را ترک می کنند و اغلب بر روی درختان عظیم یا تیرهای برق در قلمرو خانه خود می نشینند. آنها اعضای خانواده خود را می شناسند و سعی می کنند از حرکات آنها در هنگام حمله مطلع باشند. هنگامی که جمع می شوند و مهمانی شروع می شود ، برخی از شاهین ها یکی پس از دیگری تورهای کوتاه می گیرند و سپس از ارتفاع های نسبتاً بلند فرود می آیند. به این ترتیب ، شاهین ها گاهی اوقات یک حرکت "جهشی" را در سراسر محل هدف انجام می دهند و آنها چندین بار دوباره می پیوندند و تقسیم می شوند تا فعالانه حیوان محاصر شده را که معمولاً یک خرگوش است جستجو کنند.
تاکتیک اصلی شاهین های هریس برای تسخیر طعمه "ضربه ناگهانی" است که به استراتژی "هفت کشتار" نیز معروف است. در این استراتژی هوشمند ، چندین شاهین سعی می کنند از جهات مختلف به طور مشترک حمله کنند و به طور همزمان بر روی یک خرگوش فراری شناسایی شده در خارج از پوشش همگرایی کنند. حمله ممکن است به سرعت با گرفتن طعمه شگفت آور در چند ثانیه به پایان برسد ، اما گاهی اوقات ، با توجه به توانایی فرار و رفتارهای طعمه ، هفت کشتار ممکن است شامل شیرجه های سریع ، کوتاه و کوتاه مدت در طی مدت چند دقیقه در نزدیکی طعمه باشد. شاهین های هریس می توانند انواع مختلف تعقیب و گریز را وابسته به ماهیت پویای شرایط و الگوهای فرار شکار نشان دهند. تاکتیک سوئیچینگ زمانی اتفاق می افتد که بهترین شاهین (رهبر) به طعمه حمله کند و شکست بخورد در اینصورت تعقیب و گریز توسط یکی از اعضای حزب ادامه خواهد یافت. این فعالیتهای تعویض را می توان در شرایط مختلف مشاهده کرد زیرا برای گیج کردن خرگوش در حال فرار مفید است. مزیت اصلی این تاکتیک های همکاری این است که شاهین های هریس می توانند خرگوش شناسایی شده را تا حد خستگی دنبال کنند ، که آسیب پذیری آن را افزایش می دهد. علاوه بر این ، طعمه در حال فرار گیج می شود و نمی تواند توانایی های دفاعی خود را بازیابی کند و سرانجام ، نمی تواند از محاصره تیم مقابل رها شود زیرا یکی از شاهین ها ، که اغلب قدرتمندترین و باتجربه ترین آنها است ، خرگوش خسته را بدون زحمت اسیر می کند و او را با سایر اعضای حزب تقسیم می کند. شاهین های هریس و رفتارهای اصلی آنها را می توان در طبیعت مشاهده کرد ، همانطور که در شکل نشان داده شده است.
