به جرات میشه گفت سال 99 عجیب ترین سال برای بازار سرمایه ایران بود. افزایش تعداد کاربران و سرمایه گذاران ، ورود سهامداران بدون دانش ، افزایش تعداد شرکت های پذیرفت شده ، تبلیغات فراوان و پر سر و صدا توسط دولت و ... همه و همه دست به دست هم داد تا بورس ایران شاهد رکورد زنی های عجیب و غریبی باشه.
از رشد شاخص کل به محدوده دو میلیون تا سقوط 80 درصدی طی شش ماهه و زیان سنگین سرمایه گذاران خرد و بدون تجربه !!!
سوالی که بیشتر ما می بایست به آن فکر کنیم این است که در این شرایط افق پیش رو بازار سرمایه ایران در قرن جدید چگونه است؟ برای پاسخ به این سوال باید به این نکته توجه داشته باشید که بازار سرمایه می بایست از چند منظر تحلیل گردد
بدون شک تجربه بدست آمده طی سالهای 98 و 99 در استفاده از منافع دولت از بازار سرمایه باعث خواهد شد در سالهای آتی نیز تمامی دولت ها به حمایت از بازار سرمایه روی آورند ، فروش سهام شرکت های دولتی ، تامین مالی صندوق های بازنشستگی ، فروش اوراق بدهی دولتی و... بخشی از منافع دولت از بازار سرمایه بوده ضمن آنکه دولت از طریق حمایت از بازار سرمایه میتواند نسبت به کنترل نقدینگی در جامعه اقدام نماید.
هرچه بازدهی انتظاری بازارهای موازی افزایش و یا جذابیت بیشتری نسبت به بازدهی بازار سرمایه داشته باشد بدون شک تمایل سرمایه گذاران کلان به بازار سرمایه کاهش خواهد یافت بنابر این سیاست های دولت در خصوص تعیین مالیات بر مسکن خالی ، رقابتی کردن بازار خودرو ، کنترل نرخ ارز و مدیریت بازار سکه و طلا اثر بسیار زیادی بر بازار سرمایه خواهد گذاشت.
همواره تورم که رابطه مستقیمی با میزان نقدینگی دارد ، اثر زیادی بر تمایل سرمایه گذاران به ورود و سرمایه گذاری در بازار سرمایه خواهد داشت. هرچه تورم بالا باشد انتظار سود آوری بازارها افزایش یافته و سرمایه گذار خرد تمایل کمتری به حفظ نقدینگی خود خواهد داشت.
در مجموع میتوان گفت بازار سرمایه پس از هیجان شش ماهه اول سال 99 و دلسردی و غم های شش ماهه دوم این سال ، به یک ثبات رسیده و با توجه به افزایش سطح عمومی قیمت ها در کشور انتظار بسیاری از سرمایه گذاران رشد این بازار و سود آوری آن باشد تا با دست یابی به اهداف پیش بینی شده توسط برترین تحلیلگران بازار سرمایه ، بتواند جذابیت خود را حفظ نماید.
