گوش متشکل از سه بخش جداگانه می باشد:
از لحاظ فیزیولوژیک یا عملکردی وظیفه گوش خارجی جمع آوری و انتقال اصوات به پرده گوش می باشد. پرده گوش در اثر ارتعاش امواج صوتی این امواج را به استخوانچه ها که شامل سه استخوان چکشی ، سندانی و رکابی می باشد، اصوات را به حلزون گوش داخلی انتقال می دهد.
در حلزون سلول های حساس شنوایی قرار گرفته اند که در اثر برخورد صدا به این سلول ها با حرکت مژکهایی که روی آنها قرار گرفته این امواج مکانیکی به الکتریکی تبدیل شده و توسط عصب شنوایی به مراکز بالاتر و مغز انتقال داده می شود و در آنجا صدا شنیده و درک می گردد.
چنانچه هر یک از این اجزا اختلال ایجاد شود منجر به کاهش شنوایی و در بعضی موارد تجویز سمعک خواهد شد. یکی از علل مهم ایجاد کم شنوایی ناشی از به وجود آمدن التهاب یا عفونت در اجزای گوش می باشد که علائم و نشانه های مختلف دارد که به بررسی آنها می پردازیم.
📷
عفونت گوش خارجی
عفونت گوش خارجی یا اوتیت خارجی به التهاب یا عفونت در مجرای گوش خارجی گفته می شود که در اثر عفونت های باکتریایی یا قارچی ایجاد می گردد. عفونت های باکتریال معمولاً به صورت حاد و ناگهانی ایجاد می گردد که ممکن است یک بخش یا تمام کانال گوش را درگیر کند.
علائم اوتیت خارجی
تشخیص اوتیت خارجی
تشخیص این عفونت تنها از طریق معاینه گوش توسط پزشک می باشد، در این موارد تغییر رنگ کانال و التهاب و قرمزی شدید داخل مجرا و حتی پرده گوش دیده می شود. حتی در بعضی موارد تاول یا کورک چرکی در داخل پوست کانال گوش ایجاد می گردد، بنابراین جهت تشخیص نیاز به انجام آزمایش خاصی وجود ندارد، در اوتیت خارجی کاهش شنوایی نیز ایجاد نمی شود.
📷
درمان اوتیت خارجی
برای درمان اوتیت خارجی اولین قدم ممانعت از ورود آب به داخل کانال گوش می باشد و حتما بایستی داخل گوش خشک نگه داشته شود، در فاز دوم دارو درمانی می باشد که با استفاده از آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی می توان عفونت را برطرف کرد . برای کاهش درد نیز از انواع مسکن استفاده می شود.
در عفونت قارچی نیز علاوه بر درد حساسیت شدید و خارش مجرای گوش نیز وجود دارد که حتماً بایستی داخل کانال تمیز شود و از ورود آب و رطوبت به داخل کانال گوش جلوگیری شود.
عفونت گوش میانی
عفونت در واقع، مورد هجوم قرار گرفتن بافت اندام بدن، به وسیله ی عامل ایجادکننده‌ی بیماری است. گوش میانی هم قسمتی از گوش، یعنی از پرده ی گوش تا قسمت بیضی شکل گوش درونی را شامل می‌شود. پس در نتیجه، عفونت گوش میانی، آسیب بافتی قسمت نام برده ی گوش است. این عفونت در کودکان بسیار رایج است؛ هرچند که بزرگسالان نیز، به آن دچار می‌شوند. این عفونت، موضوع نگران‌کننده‌ای نیست؛ بطوریکه در برخی موارد، خود به خود از بین می‌رود؛ اما وقتی شدت داشته باشد، حتما باید مورد پیگیری واقع شود؛ چرا که حتی می‌تواند منجر به ناشنوایی بدون درمان فرد، شود.
عفونت گوش میانی (Middle ear infection) چیست؟
عفونت گوش میانی زمانی اتفاق می‌افتد که یک ویروس یا باکتری باعث شود قسمت پشت پرده گوش عفونی شود. این شرایط بیشتر در کودکان رایج است. طبق گزارشاتی هشتاد درصد کودکانی که به سن سه سالگی می‌رسند دچار این عارضه می شوند. طبق گزارشات دیگر، این سن ۶ تا ۱۵ ماه، بیان شده است. تخمین زده شده که یکی از هر۴ کودک، حداقل یک بار، این عفونت را تجربه می‌کنند. اکثرا، عفونت گوش میانی در زمستان و اوایل بهار اتفاق می‌افتد و اغلب اوقات بدون هیچ درمانی از بین می‌رود؛ اگرچه وقتی که درد از بین نمی‌رود، یا وقتی که تب دارید باید دارو درمانی انجام دهید.
مهمترین علت ایجاد اوتیت میانی ایجاد اختلال در مجرای استاش می باشد. لوله استاش مجرای باریک بین بینی و گوش میانی هست که وظیفه آن ایجاد تهویه مناسب در فضای گوش میانی می باشد، چنانچه به هر دلیل در عملکرد این مجرا اختلال ایجاد شود و باعث انسداد آن گردد بنابراین اولین علامت آن ایجاد فشار منفی و نهایتاً ترشح یا عفونت در فضای گوش میانی می باشد.
مهمترین علت اوتیت میانی در اطفال که اوتیت سروز اطلاق می شود بزرگی لوزه سوم و بسته شدن مجرای استاش می باشد.
📷
علائم اوتیت میانی
تشخیص اوتیت میانی
تشخیص از طریق معاینه و انجام آزمایشات شنوایی سنجی می باشد. در معاینه ممکن است التهاب یا قرمزی در پرده گوش دیده شود و در بعضی موارد نیز ظاهراً پرده گوش وضعیت خوبی دارد ولی پشت پرده مایع تشکیل شده است که در این موارد آزمایش شنوایی سنجی مهمترین ابزار تشخیصی می باشد.
عفونت گوش خارجی چیست؟
اصطلاح اوتیت خارجی یا عفونت گوش خارجی به التهاب مجرای گوش گفته می‌شود. مجرای گوش بخشی از گوش است که بین قسمت خارجی گوش (لاله گوش) و پرده گوش قرار دارد.
شایع ترین عامل اوتیت خارجی، باکتری ها هستند.
اوتیت خارجی می تواند در هر سنی اتفاق بیافتد و بسیاری از ما در طول زندگی خود ممکن است دچار این عفونت شده باشیم. معمولا کودکان بیشتر از بزرگسالان به این بیماری مبتلا می شوند و با افزایش سن احتمال بروز عفونت گوش خارجی کاهش می‌یابد.
این بیماری در فصل تابستان شایع‌تر است.
انواع عفونت گوش خارجی
این بیماری بر اساس شدت علائم به سه دسته تقسیم‌بندی می شود:
علت عفونت گوش خارجی
عفونت گوش خارجی زمانی اتفاق می‌افتد که پوست مجرای گوش تحریک یا خراشیده و سپس دچار عفونت شود. موارد زیر می‌تواند احتمال بروز عفونت گوش خارجی را افزایش دهند:
تشخیص اوتیت خارجی
تشخیص این عفونت تنها از طریق معاینه گوش توسط پزشک می باشد، در این موارد تغییر رنگ کانال و التهاب و قرمزی شدید داخل مجرا و حتی پرده گوش دیده می شود. حتی در بعضی موارد تاول یا کورک چرکی در داخل پوست کانال گوش ایجاد می گردد، بنابراین جهت تشخیص نیاز به انجام آزمایش خاصی وجود ندارد، در اوتیت خارجی کاهش شنوایی نیز ایجاد نمی شود.
📷
درمان اوتیت خارجی
برای درمان اوتیت خارجی اولین قدم ممانعت از ورود آب به داخل کانال گوش می باشد و حتما بایستی داخل گوش خشک نگه داشته شود، در فاز دوم دارو درمانی می باشد که با استفاده از آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی می توان عفونت را برطرف کرد . برای کاهش درد نیز از انواع مسکن استفاده می شود.
در عفونت قارچی نیز علاوه بر درد حساسیت شدید و خارش مجرای گوش نیز وجود دارد که حتماً بایستی داخل کانال تمیز شود و از ورود آب و رطوبت به داخل کانال گوش جلوگیری شود.
