حالا که تا اینجا آمده ایم

هواپیمای کنکورد نمونه ی یک پروژه ناموفق دولتی است. هر دو طرف قرارداد یعنی یریتانیا و فرانسه از مدت ها قبل می دانستند که تجارت این هواپیمای مافوق صوت به صرفه نیست، اما همچنان به صرف مبالغ هنگفت ادامه می دادند. زیرا رها کردن پروژه به منزله پذیرفتن شکست بود. علی‌رغم هزینه های بالای نگهداری، عدم کارایی و استقبال کم از این هواپیما، این دولت‌ها به دلیل سرمایه‌گذاری‌های کلان قبلی، به ادامه پروژه کنکورد اصرار ورزیدند و در نهایت به دلیل زیان‌های مالی فراوان، مجبور به توقف آن شدند.

اثر کنکورد یا خطای هزینه هدر رفته، پدیده‌ای روانشناختی است که در آن افراد به دلیل سرمایه‌گذاری‌های قبلی (مالی، زمانی، احساسی و غیره) در یک پروژه یا تصمیم، حتی در مواجهه با شواهد واضح مبنی بر ناموفق بودن آن، همچنان به ادامه آن پروژه یا تصمیم اصرار می‌ورزند. این اصرار به دلیل ترس از هدر رفتن سرمایه‌گذاری قبلی است، فارغ از اینکه ادامه آن ممکن است منجر به ضررهای بیشتری شود.

باید مراقب دلابل اشتباه برای ادامه کار و سرمایه گذاری بود. برای تصمیم گیری منطقی باید هزینه های انجام شده قبلی را فراموش کرد و بر اساس هزینه و سود های آینده ارزیابی انجام داد.