به لطف کرونا تو ان یک سال خیلی چیزهای ممکن و غیرممکن رو تجربه کردیم و یکی از سخت ترین تجربه ها برای من تدریس آنلاین فرانسه به یه پسربچه ی 5 ساله است که طبیعتا خیلی هم شیطونه
تاحالا توی این تعداد جلساتی که داشتیم من تقریبا هر روشی که از دیگران پرسیدم امتحان کردم و از اونجایی که کمالگرایی دیوانه واری دارم هیچ وقت راضی نیستم از کارم!
واقعیت اینه که من توی این جایگاه احساس شکست میکنم. چون تقریبا همه ی راه ها رو امتحان کردم هرچند که انگار انتخاب زیادی هم ندارم چون عملا به اون بچه دسترسی ندارم. هنوز نتونستم هیچ پلان ثابتی برای کلاس داشته باشم. برای هرجلسه ساعت ها دنبال کلی ویدیوی آموزشی میگردم که سر بچه رو با اونا گرم کنم که هربارم از 6 تا ویدیو شاید کلا دوتاش رو درست نگاه کنه
اینه که در مجموع حس من اینه که وقت هردومون داره تلف میشه هرچند که این وسطا یه چیزایی هم یاد میگیره ولی برای همونا من باید چند برابر یه کلاس عادی زمان و انرژی صرف کنم
برای همین از دید من تدریس آنلاین به کودکان کمتر از 8 سال کار عجیب و بعضا بیهوده ایه
اگر شما تجربه ای دارید و می تونید به من کمک کنید منتظر پیشنهاداتتون هستم
