به دلیل عملکرد تروریستی و تحول ماهیتی و کارکردی سازمان مجاهدین خلق در طول سالهای فعالیت اش ، این سازمان به عنوان یک سازمان تروریستی، سال ها در لیست گروه های تروریستی آمریکا، اروپا و استرالیا گنجانده شده است.
سازمان مجاهدین خلق ایران، در ۱۵ شهریور سال 1344بنیانگذاری شد. سازمان مجاهدین خلق ایران یکی از نیروهای محوری مبارزه با رژیم پهلوی در دورهٔ محمدرضا شاه بود.
در شهریورماه 1350 بیش از90 درصد از کادرها و 100 درصد مرکزیت سازمان توسط ساواک دستگیر شدند، بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق ایران و تعدادی از اعضای مرکزیت درخردادماه 1351 توسط محمدرضا پهلوی اعدام شدند.
پس از پیروزی انقلاب ، سازمان مجاهدین خلق ایران مبارزه مسالمت‌آمیز و فعالیت‌های سیاسی خود را آغاز کرد.جاهدین در سال 1366 در کنار مرزهای ایران ارتش آزادی بخش ملی ایران را تشکیل دادند، ارتش آزادی بخش ملی ایران صدها رشته عملیات در کارنامه خود به ثبت داده‌است که مهمترین آنها عملیات آفتاب، چلچراغ و فروغ جاویدان است. فروغ جاویدان عملیاتی است به قصد سرنگونی جمهوری اسلامی که مجاهدین خلق در آن حدود 150 کیلومتر در خاک ایران پیشروی داشتند.
روز 30 خرداد 1360، پس از یک دوره دو و نیم ساله احتراز از درگیری و فعالیت مسالمت آمیز، نسبت به سرکوب آزادی‌ها توسط خمینی فراخوان به تظاهرات دادند. این تظاهرات که حدود نیم میلیون نفر در تهران در آن شرکت کرده بودند با حکم خمینی که از رادیو در آن زمان اعلام شد به گلوله بسته شد. مجاهدین این روز را پایان مبارزه مسالمت آمیز و آغاز مقاومت سراسری علیه خمینی اعلام کردند.
حمله به دفاتر و میتنگ‌های مجاهدین در سراسر کشور توسط نیروهای حکومتی انجام می‌شد، سازمان مجاهدین از این حملات تحت عنوان چماقداری یاد می‌کند که توسط حکومت پشتیبانی می‌شد.
درزمان ریاست جمهوری بیل کلینتون که همزمان با رئیس جمهورشدن محمد خاتمی درایران بود، وزارت خارجه آمریکا تصمیم گرفت مجاهدین را درلیست «سازمانهای تروریستی خارجی» بگذارد
در روز 17 مهرماه 1367 یک روز پس از انتشار این لیست یک مقام بالای دولت کلینتون گفت:
«گنجاندن نام مجاهدین خلق در این لیست به عنوان یک علامت حسن نیت به تهران و محمد خاتمی، رئیس‌جمهور میانه‌رو آن، که به‌تازگی انتخاب شده، صورت گرفته‌است»
به دنبال نام‌گذاری مجاهدین در لیست تروریستی، اتحادیه اروپا هم سازمان مجاهدین خلق ایران را در سال 2002 در لیست گروه‌های تروریستی قرار داد.
سازمان مجاهدین خلق ایران نسبت به این نام‌گذاری بارها و بارها اعتراض کرد، و یک کارزار گستردهٔ حقوقی به راه انداخت تا این که بتواند از لیست تروریستی خارج شود، مجاهدین دعوای حقوقی خودشان را ابتدا از اروپا آغاز کردند.روز 4 تیر 1387 پارلمان بریتانیا پس از صدور رأی یک دادگاه در این کشور، سازمان مجاهدین خلق ایران را از فهرست گروه‌های تروریستی حذف کرد.
به دنبال آن و پس از رأی دادگاه‌های اروپایی در روز 7 بهمن1387 اعضای اتحادیه اروپا در نشست خود در بروکسل به حذف نام سازمان مجاهدین خلق ایران از فهرست گروه‌های تروریستی رأی مثبت دادند.
این سازمان هم‌اکنون، تنها در دو کشور عراق و ایران به عنوان سازمان تروریستی شناخته می‌شود.
عباس واعظ طبسی در سال 1361
صادق احسان بخش در سال1361
سید احمد خمینی 25 خرداد 1361
سید علی خامنه ای،6 تیر سال 1360 که منجر به صدمه دیدن دست راست او شد.
کودک‌کشی منافقین در شیراز
یکی از فجیع‌ترین جنایت‌های منافقین در 21 مهر 60، شهادت یک کودک 6ساله و مادر22 ساله در شیراز بود.
روز شنبه 25 مهرماه نیز که مصادف با روز عید غدیر خم بود، سازمان مجاهدین خلق جنایت دیگری در پرونده خود ثبت کرد. بار دیگر با منفجر کردن یک اتوبوس که حامل مردم عادی در شیراز بود، دو کودک را به شهادت رساندند.
بمب‌گذاری در حرم امام رضا(ع):
حرم مطهر امام رضا (ع) در تاریخ 30 خرداد 1373 مصادف با عاشورای حسینی شاهد یکی دیگر از جنایات تروریستی منافقین بود که به شهادت جمعی از زوار امام رضا(ع) انجامید.
روزنامه فرانسوی در گزارش خود درباره حادثه مشهد به تاریخچه فعالیت‌های تروریستی منافقین پرداخت و با اشاره به حادثه شهادت 72 تن و ترور شهیدان رجایی و باهنر، به دست این سازمان می‌نویسد:
این‌بار این منابع رسمی ایران نیستند که مجاهدین خلق را مسئول حادثه بمب‌گذاری در مشهد معرفی می‌کنند بلکه نظر کارشناسان و افراد صاحب‌نظر نیز بر همین امر دلالت می‌کند.
روزنامه گاردین با درج خبر انفجار بمب در حرم حضرت امام‌رضا (ع) نوشت:
این‌فاجعه در مقایسه با قتل‌عام نمازگزاران مسجد الخلیل در اسرائیل و حادثه انفجار بمب در یک کلیسا در لبنان به قدری تکان‌دهنده است که بسیار بعید به‌نظر می‌رسد عاملین این جنایت مسئولیت آن‌را بپذیرند.
اقدامات جاسوسی:
بر خلاف معاهدات ژنو اقدام به جذب اسرای ایرانی نموده و از این زندانیان جنگی در راستای منافع کشور دشمن استفاده کرده بودند.
استفاده از یونیفرم سربازان ایرانی در جنگ بر خلاف مقررات ژنو و دستگیری فرماندهان نظامی در حالیکه لباس نیروهای مسلح ایران را به تن داشته اند.
شرکت در عملیات مشترک بر علیه نیروهای نظامی کشور در عملیات مرصاد و تضعیف توان رزمی کشور ایران.
گردآوری شده توسط سمانه تیموری
استاد علی اکبر حسنوند
