سندروم زجر تنفسـی حـاد( ARDS) یـک التهـاب و ضـایعه شدید ریوي است که باعث به خطـر افتـادن زنـدگی مـی شـود. ریـه در ایـن بیمـاري بـه شـدت متـورم میشود و حبابچه هـاي ریـوي پـر از خـون و مـاده آبکی می گردد بطوري که از عبور اکسـیژن بـداخل بدن و خروج گاز کربنیک از ریه جلـوگیري میشـود .در ایـن بیمـاري ریـوي بیمـاران نیـاز بـه اکسـیژن اضــافی و دســتگاه مکــانیکی تــنفس ( ventilator )دارنـد. در کشـورهاي پیشـرفته علیـرغم درمانهـاي مناسب بیش از نیمی از بیماران فوت می کنند.
درآمریکـا سـالانه صد و پنجاه هزار نفر دچـار ایـن بیماري می شوند. در هر موقعیت و وضعیتی اتفـاق می افتد و معمولا در کسانی بروز می کند که بـرای
بیماري دیگري درمان می شوند و یا اتفاقی در جاي دیگري ازبدن افتاده و ریـه بـه طـور ثانویـه دچـار التهاب شده است. لازم به ذکـر اسـت کـه اکثـر ایـن بیماران هیچ گونه سابقه بیماري نداشته اند.
معمــولا ایــن بیمــاران بــه یــک دلیــل دیگــري در بیمارستان بستري هستند کـه دچـار تنگـی نفـس، تعریق، کمبود اکسـیژن، زجـر تنفسـی میگـردد وبدنبال این علائم ممکن اسـت د چـار کـاهش سـطح هوشیاري و نارسایی کلیوي نیز گردند.
هیچگونه درمان اختصاصی وجـود نـدارداقـدامات درمانی۲ هدف را پوشش می دهد.
آي.سی.یو بخشی از بیمارستان است که بیماران بـدحال در آن جــا بسـتري مــی شـوند و یـک تــیم پزشکی شامل چند پزشک ، پرستاران بخـش ویـژه،متخصص دستگاه مکانیک تنفس، متخصص تغذیـه، فیزیوتراپ و کمک بهیاران بخش ویژه، می باشد.بیماران در آي . سی . یـو معمـولا بـه دسـتگاه هـا، مانتیورها و لوله هاي مختلف وصل مـی شـوند کـه براي نجات بیمار لازم است،بـدیهی اسـت مشـاهده بیمـار در ایـن وضـعیت باعـث نـاراحتی اطرافیـان خواهد شد.
مهمترین عارضـه ،مربوط به اسـتفاده از دسـتگاه مکانیک تنفسی است :
سندروم زجر تنفسی بسـیار کشـنده اسـت و پـیش آگهـی آن را نمـی تـوان مشـخص نمـود بعضـی از بیمـاران ظـرف چنـد روز بهبـودي پیـدا مـی کننـد.
تنفس با دسـتگاه مکـانیکی یـک راه حمایـت تنفسـی بــراي زنــده نگــه داشــتن بیمــاران اســت. دســتگاه مکانیکی وسیله اي اسـت کـه وقتـی بیمـار قـادر بـه تنفس نمـی باشـد بـه ا و کمـک مـی کنـد کـه بتوانـد احتیاجات بدن که شامل جذب اکسـیژن و دفـع گـاز کربنیک است رابرطرف کند.درمان گروهی ممکن است چنـد هفتـه یـا چنـد مـاه طول بکشد. بعضی از بیماران زجـر تنفسـی سـریعا فوت می کنند و تعدادي بعـد از مـدت طـولانی فـوت می کنند. طولانی شدن این بیمـاري و متغیـر بـودن وضــعیت بیمــار ،حتــی باعــث جریحــه دار شــدن احساسات فامیل و دوستان بیمـار مـی گـردد. لازم است که فامیل و دوستان بیمار امیدوار باشند زیـرا سیر بیماري قابل پیش بینی نمـی باشـد. لازم اسـت یـک نفـر از مسـئولین بیمـار بطـور مرتـب بـا تـیم پزشکان ارتباط داشته باشد و در تصـمیم گیریهـاي مربوط به بیمار شرکت داشته باشد.
ابتدا یک لوله از طریق دهان یا بینـی در نـاي بیمـار گذاشــته مــی شــود ( در مــواردي کــه اســتفاده از دستگاه مکانیکی طولانی شود یک سوراخ در ناحیـه جلو گردن روي نـاي انجـام مـی شـود و یـک لولـه درون ناي گذاشته شده و دستگاه به َآنجا وصل می شـود ) وبیمـاراز طریـق یـک لولـه خرطـومی بـه
دستگاه وصل می شود. دستگاه ونتیلاتور با فشـار مثبت هوا و اکسیژن را به داخل ریه می فرستد و از همان طریق بازدم هوا از ریه تخلیه می شود.
به بیمار دستگاه مانیتورینگ قلبی-تنفسی وصل می شود که می تواند فشـار خون، تعداد نبض، تعداد تـنفس، میـزان اکسـیژن بیمار را در هر لحظه نشان دهد و تغییرات را به تیم پزشکی نشان بدهد تا بتوان پارامتراي ونتیلاتـور را تغییر داد بطور معمول در دسـتگاه ،تعـداد تـنفس ، میزان حجم هوا در هر تنفس، سـر عتوارد شـدن هوا به داخل ریه، میزان اکسیژن، مقدار کمک بیمار به دستگاه،مقدار کمک دستگاه بـه بیمـار ، تنظـیم میشود و با انجـام آزمایش آنـالیز گازهـاي خـون شریانی می توان پارامترهاي دستگاه را بر اسـاس نیاز بیمار تغییر داد.
ونتیلاتور می تواند باعث نجات بیمار شـود اگـر چـه خطراتی نیز دارد. ونتیلاتور باعـث درمـان بیمـاري نمی شود فقط می تواند بیمار را زنـده نگـه دارد تـا
بیماري زمینه اي درمان شود. گروه پزشکی همیشه در تلاش است که هر چه زودتر بیمار را از دسـتگاه ونتیلاتور جدا نماید (اگر شرایط بیمار اجازه دهد)
بعضی از بیماران چنـد سـاعت بعضـی چنـد روز و گروهی مدت طولانی تر نیاز به دستگاه دارند. گاهی بیماران براي تمام عمر نیـاز بـه دسـتگاه ونتیلاتـور
دارند .
ونتیلاتور براي بیمار درد ندارد ولی باعث عوارض دیگري می شود،گذاشتن لوله در ناي از طریق دهان و یا بینی باعث ناراحتی بیمار می گردد و احساس بدي دارد ضمنا نمی تواند صحبت بکند و یا غذا بخورد. گاهی اوقات بیماران از اینکه دستگاه هوا را با فشار به داخل ریه می فرستد ناراحت هستند و یا گاهی در زمانی که بیمار بازدم دارد دستگاه هوا به بیمار می دهد و باعث ناراحتی بیمار می گردد در این موارد براي آرام کردن بیمار از داروهاي مختلف استفاده می گردد.
با این که ونتیلاتور یک حمایت تنفسی است و باعث زنده نگه داشتن بیمار می شود عوارضی هم دارد:پنوموتوراکس (سوراخ شدن ریه زیرا دستگاه با فشار مثبت هوا را به داخل ریه می فرستد و ممکن است باعث سوراخ شدن ریه شود)عفونت ریوي یکی ار عوارض شایع دستگاه عفونت ریوي است.
آسیب رساندن به بافت ریه:فشار مثبت دستگاه ونتیلاتور ممکن است باعث آسیب رساندن به بافت ریه شود در این زمان پزشکان بایستی دستگاه را طوري تنظیم نمایند که این آسیب حداقل باشد.
