سینوزیت التهاب سینوس‌های (حفره‌های پر از هوا) اطراف بینی است.سینوزیت معمولاً سینوس‌های اتمویید که بین دو چشم واقعند، و سینوس‌های آرواره بالا که در استخوان گونه قرار دارند را درگیر می‌سازد.میکروب‌های ایجادکننده سینوزیت مسری هستند.
مننژیت یا آبسه مغزی (به‌ندرت)، عفونت استخوان یا مغز استخوان (به‌ندرت).
درمان سینوزیت
بررسی‌های تشخیصی (بسته به شدت و حاد یا مزمن بودن عفونت) ممکن است شامل آزمایش‌های خون، کشت ترشحات، آندوسکوپی، رادیوگرافی یا سی‌تی‌اسکن سینوس‌ها باشد.
درمان سینوزیت در منزل با هدف بهبود تخلیه ترشحات و کنترل عفونت انجام می‌شود.
برای رقیق شدن ترشحات و تخلیه آسانتر آنها از یک دستگاه مرطوب‌کننده با بخار سرد استفاده کنید. دستگاه مرطوب‌کننده را هر روز تمیز کنید.
در مورد شیرخواران و کودکان خردسال که قادر به تخلیه بینی نیستند، از یک وسیله مکنده برای بیرون کشیدن ترشحات از هر دو سوراخ بینی قبل از به‌کار بردن قطره‌های بینی استفاده کنید. ده دقیقه پس از ریختن قطره بینی مجدداً با وسیله مکنده ترشحات بینی را تخلیه کنید.
برای تخفیف درد از گرمای مرطوب (مثلاً بخور) برای سینوس و بینی استفاده کنید.
دیگران نباید از قطره‌های بینی بیمار استفاده کنند چرا که ممکن است این قطره‌ها به عامل عفونت آلوده شده باشند. پس از درمان باقی مانده قطره‌ها را دور بریزید.
از مصرف قطره‌ها یا اسپری‌ها بدون تجویز پزشک خودداری کنید. قطره‌های تجویزی را تنها برای مدت توصیه شده مصرف کنید. این قطره‌ها می‌توانند عملکرد طبیعی بینی و سینوس‌ها را مختل کرده و ایجاد وابستگی کنند به‌طوری که باعث پدیده بازگشت ( بازگشت علایم با قطع دارو) گردند.
جراحی در بیماری سینوزیت به‌منظور تخلیه سینوس‌های مسدودشده در مواردی که سینوزیت به سایر درمان‌ها پاسخ نمی‌دهد ممکن است لازم گردد. روش‌های جراحی متعددی بسته به محل عفونت وجود دارد.
در صورت شدید بودن سینوزیت، در منزل و در یک دمای یکنواخت بمانید.
در صورتی که سابقه ی سینوزیت دارید و علایم زیر را در خود مشاهده کردین به پزشک مراجعه کنید:
