تب ناگهانی و شدید که ممکن است تا ۴۱ درجه نیز بالا رود.
گلو درد.
سر درد.
سرخی پوست و چشمها.
درد در پشت و سایر ماهیچه ها.
سرفه معمولاً از نوع خشک.
علایم آنفولانزا سریع بروز می کنند و در عرض چند ساعت حال کودک از خوب به بسیار بد تغییر می کند.
این بیماری در خردسالان می تواند همراه با اسهال و استفراغ باشد.
تب ممکن است تا سه یا چهار روز به طول انجامد و پس از آن نیز کودک ضعیف شده و احساس خستگی می کند. این ضعیف شدن کودک را در برابر بیماری های دیگر نیز مستعدتر می کند.
ممکن است کودک دچار علایم ثانویه نیز شود. این بدان معناست که پس از چند روز که درجه حرارت او به حالت نرمال رسید، دوباره دچار تب شده و سرفه هایش شدیدتر و به صورت خلط دار در بیایند.
خستگی و غش همه می توانند علایم ثانویۀ آنفولانزا باشند که این علایم بر اثر وجود آنفولانزای باکتریایی بوجود می آید. بدین معنا که آنفولانزا با ویروس شروع شده و سپس عفونت باکتریایی به آن می پیوندد.
درمان آنفولانزا در کودکان
درمان این بیماری بستگی به تشخیص نوع عامل بروز آن دارد.
اگر آنفولانزا از نوع ویروسی باشد بهترین درمان همان مراقبتهای خانگی است.
برای کاهش تب و درد در کودک می توانید از استامینوفن و یا پاراستامول استفاده کنید.
هیچگاه از آسپرین برای درمان کودک مبتلا به آنفولانزا استفاده نکنید زیرا برخی از محققان سندرم رای را به مصرف آسپرین در زمان آنفولانزا ربط داده اند.
کودکتان را تشویق کنید که تا حد امکان استراحت کرده و از فعالیت زیاد خودداری کند.
همچنین نوشیدن مایعات زیاد شامل آب و آب میوه به برطرف شدن آنفولانزا کمک می کند.
زمانی که آنفولانزا ریشۀ باکتریایی داشته باشد به درمان پزشکی نیاز است. درمان پزشکی شامل کشت، آزمایش خون، تجویز آنتی بیوتیک و در موارد حاد بستری در بیمارستان می باشد.
