پایتون یک زبان برنامه‌نویسی سطح بالا، شیءگرا، تفسیری و چند منظوره است که توسط خیدو فان روسوم طراحی و در سال ۱۹۹۱ منتشر شد.
فلسفه اصلی طراحی پایتون خوانایی بالای کد است و از این رو، از فاصله‌های سفید به طور معنادار و مکرر استفاده می‌شود.
ساختار زبانی و دیدگاه شیءگرا در پایتون به گونه‌ای طراحی شده است که به برنامه‌نویس امکان می‌دهد کدهای منطقی و واضح را برای پروژه‌های کوچک و بزرگ بنویسد.
در این زبان، تعداد کلمات کلیدی به حداقل رسیده و در مقابل، کتابخانه‌های بسیار وسیعی در اختیار کاربر قرار دارد.
خوانایی: کد پایتون به زبان انگلیسی ساده شباهت دارد و به همین دلیل یادگیری و خواندن آن آسان است.
کاربردی: پایتون یک زبان چند منظوره است و می‌توان از آن برای طیف گسترده‌ای از وظایف، از جمله توسعه وب، علم داده، یادگیری ماشین، اتوماسیون و موارد دیگر استفاده کرد.
قدرتمند: پایتون دارای کتابخانه‌ها و چارچوب‌های قدرتمندی است که به شما امکان می‌دهد برنامه‌های پیچیده را به راحتی بسازید.
مفسر: پایتون یک زبان تفسیری است، به این معنی که نیازی به کامپایل کردن کد قبل از اجرا نیست. این امر توسعه برنامه را سریع‌تر و آسان‌تر می‌کند.
رایگان و متن باز: پایتون یک زبان رایگان و متن باز است، به این معنی که می‌توانید آن را به صورت رایگان دانلود، استفاده و تغییر دهید.
کاربردهای پایتون:
توسعه وب: پایتون چارچوب‌های وب قدرتمندی مانند Django و Flask دارد که برای ساخت وب‌سایت‌ها و برنامه‌های وب پیچیده استفاده می‌شود.
علم داده: پایتون کتابخانه‌های علم داده قدرتمندی مانند NumPy، Pandas و SciPy دارد که برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، یادگیری ماشین و هوش مصنوعی استفاده می‌شود.
یادگیری ماشین: پایتون کتابخانه‌های یادگیری ماشین قدرتمندی مانند TensorFlow و PyTorch دارد که برای ساخت مدل‌های یادگیری ماشین پیشرفته استفاده می‌شود.
اتوماسیون: پایتون برای خودکارسازی وظایف مختلف، مانند مدیریت سیستم، تست نرم افزار و اسکریپت‌نویسی شبکه استفاده می‌شود.
آموزش: پایتون به دلیل سادگی و خوانایی، زبانی محبوب برای آموزش برنامه‌نویسی به مبتدیان است.
یادگیری پایتون:
منابع زیادی برای یادگیری پایتون در دسترس است، از جمله کتاب‌ها، وب‌سایت‌ها و دوره‌های آنلاین.
برخی از منابع محبوب برای یادگیری پایتون عبارتند از:
