بیگ پیکچر

اگر کسی بگوید مدافعین حرم به هوای پول و پاداش های کلان، رفتند و بسیاری برنگشتند حتما پاسخ می شنود که چه پول و پاداشی ارزش جان شیرین انسان را دارد؟ که قطعا هم حرفی حق است.

نمیدانم چند نفر در اعتراضات اخیر کشور کشته شدند. احتمالا هرگز هم نمی فهمم ولی آیا این انصاف است که آنهارا مزدور خارجی ها بخوانند؟ چقدر پول بهای عشقی که دیگر هرگز به وصال نخواهد رسید، مادری که جگرش را خاک می کند و امیدی که در دلها مُرد را می پردازد؟

همانطور که سردار دلها " حسین " گفت : آزاده باشید

آزاده بودن، انصاف می خواهد. انصاف در پذیرش اشتباه، انصاف در درک مردم ، انصاف در پرهیز از دروغ چه به نفع ما باشد و چه به ضررمان، انصاف در خدمت کردن و گاهی انصاف در خدمت نکردن...

منصف که باشید امید در دلها جوانه می زند. امید که باشد پای آدم در خاکش سفت می شود.

اما انگار آنقدر غرق در تماشای "بیگ پیکچر" ذهنتان هستید که صدای له شدن آدم ها و امیدها و آرزوهایشان را در زیر چرخ های ماشین بی انصافی هایتان نمی شنوید.

به کجا قرار است برسیم ؟ اصلا مگر هدف، رسیدن بود؟ مگر برای اعتلای انسانیت نیامده بودیم ؟ نه اعتلای بزور . فقط کافی بود بسترهای زندگی شرافتمندانه را برای مردمی که امیدشان به شما بود فراهم می کردید. انها خودشان راه فطرتشان را می یافتند. همین...

گل کاشتید. فرار مغزها، آمار بالای مشکلات روانی ، تورم وحشتناک، بیکاری، فساد اداری و اقتصادی، دشمنی با دنیا، تبعیض در آموزش و پرورش، اختلاف طبقاتی، اینهمه پرونده قضایی اختلاف بر سر ارث و میراث، از معنی خالی کردن دین و اخلاق، ارزان شمردن جان انسان ها، آلودگی هوا و زمین و آب، رواج ریا، ریا، ریا...

باید منصف باشم، گلستان کاشتید.

البته که همه این ها توطئه دشمن است اما دشمن چه داشت که شما نداشتید؟ شاید دشمن فقط اسم رمز بی انصافی های شماست و نه بیشتر

افراد موثر در دایره نفوذشان اقدام می کنند، من دلم عدل و انصاف علی گونه می خواهد که هیچ چیز را به هرقیمتی نمی خواست، اما دایره نفوذم به اندازه کیبورد لپ تاپم است و اینترنتی که ملیست!