نام کتاب:استعداد نافرمانی
نویسنده:فرانسسکا جینو(ترجمه ی یاسمین شاکری)
-بچه ها آنقدر صادقانه بزرگسالان را سرمشق خود قرار میدهند که از اشتباهاتشان نیز الگوبرداری میکنند.
-روانشناسان دریافته اند که برای هیجان انگیز بودن یک تجربه،چیزی بیش از تازگی لازم است،تجربه باید چالش برانگیز باشد.
-گاهی بد نیست شرایط نامساعد را تجربه کنیم.آسایش و راحتی بیش از حد جدی گرفته شده اند.آنها بر خلاف تصورمان،ما را شاد نمیکنند.
-وقتی نوبت به تصمیم گیری های مهم میرسد،از خودمان میپرسیم چه باید بکنیم؟اما این پرسش،چهارچوب پاسخ هایمان را محدود میکند.اگر به جای آن،از خود بپرسیم چه میتوانیم بکنیم؟،وسعت دید بیشتری پیدا خواهیم کرد.
-وقتی انگیزه ما یادگیری باشد تا اجرا ،آزمون ها را بهتر جواب میدهیم.
-عیب رهبران «خود را به کری زدن» است.
-نتایج یک آزمایش نشان داد که دستیابی به راه حل های موفق،بیشتر حاصل صرف زمان و تلاش مجدانه است تا تخصص.
-خرد یعنی نپذیرفتن حس دانایی.
-نافرمان ها میدانند که کشمکش منجر به رشد میشود و اختلاف یک ویژگی است نه نقص.
-هیچ ادمی نمیتواند مدت طولانی چهره اصلی خویش را به خودش نشان دهد و چهره دیگری را به مردم.مگر آنکه سرانجام به حیرانی بیوفتد و از خود بپرسد کدام یک از این چهره ها واقعی است؟
-هرچه رفتار های ساختگی بیشتری داشته باشیم،اضطرابمان بیشتر میشود،احساس تندرستی در ما کاهش می یابد و بیشتر مستعد فرسودگی خواهیم بود.
-صادقانه خود را بیان کردن،قسمتی از آزادی است .حتی تظاهر به خوشحالی میتواند آسیب زننده باشد.
-یکی از بزرگترین دستاورد های بشر میتواند از سرمایه گذاری روی آنچه مردم بطور طبیعی بهتر انجام میدهند ،حاصل شود.(یادداشت من:یعنی تمرکز بر نقاط قوت رفتار ها و مهارت های هر شخص.متاسفانه ما در سرکوب کردن دیگران بخاطر نقاط ضعفشان بیشتر تمرکز داریم تا تشویق نقاط قوت)
-نافرمان،متوجه است که میزان معینی تنش،مفید است و سختی منجر به تلاش میشود.
