امروز میخوایم در مورد تاثیر الکل و سیگار روی صدا صحبت کنیم، فارغ از اخلاقی بودن یا نبودنش (که واقعا از هر کسی به کس دیگه ای ممکنه فرق داشته باشه) . احتمالا همه ی ماها موضع احتمالی مون در مورد اینکه سیگار و الکل عادت های خیلی سالمی نیستن ، اتفاق نظر داریم اما تو این متن میخوایم به طور خاص در مورد تاثیر اینها روی صدا و خوانندگی حرف بزنیم .

خیلی ها ادعا میکنن که با الکل میتونن بهتر بخونن و با الکل انگار کیفیت صداشون بهتر میشه . الکل تا یه حدی میتونه اضطراب ما رو برای اجرا کم کنه و البته به خاطر خاصیت بی حس کنندگی تارهای صوتی ممکنه این حس رو به ما بده که نت های بالاتر رو با فشار کمتری میخونیم اما خاطر افزایش خونرسانی به این بافت حتی فشار بیشتری به حنجره وارد میشه که ما تاثیرش رو بعدا میبینیم .
پس اگه بخوایم به این سوال جواب بدیم باید بگیم که « نه. الکل باعث نمیشه ما بهتر بخونیم .»

خیلی از خواننده های معروفی که از الکل استفاده کردن یا میکنن ، آسیب های جدی ای به تارهای صوتی و حنجره شون وارد کردن . فقط کافیه یه سرچ کوچیک بکنین تا ببینین چه لیست طولانیه از تورها و کنسرت هایی که به این دلیل لغو شده و اون خواننده احتیاج به دوره های درمان طولانی ای داشته .
خواننده ها به دلایل مختلف مثل استرس ، فشار کاری یا تاثیرات فرهنگی یا اجتماعی سمت سیگار میرن که تاثیرات منفی زیادی روی صدا داره ، مثل :

یه عده هم باور دارن که سیگار به صداشون حالت خاصی میده. مثلا اینکه صداشون رو خش دار میکنه یا تن صداشون رو متفاوت میکنه . اینو بدونین که در بلندمدت ، سیگار آسیب های خیلی جدی ای به صداتون میزنه:
تو دنیای موسیقی مخصوصا راک و متال ، سیگار و مواد مخدر تاثیرات جدی ای رو صدای خیلی از خواننده ها داشته . در ادامه چند تا مثال زدیم از خواننده هایی که به خاطر سیگار یا مصرف دود به مشکل های جدی ای خوردن :

جواب این سوال به چند تا عامل بستگی داره . مثلا اینکه فرد چه مدت سیگار میکشیده یا چقدر تارهای صوتیش آسیب دیده و وضعیت کلی سلامتش چجوریه اما اگر بخوایم روند کلیش رو بگیم :
بیشتر از یک سال: اگه آسیب به تارهای صوتی شدید نبوده باشه، خیلی تز خواننده ها میتونن به صدای نزدیک به صدای خودشون برگردن اما اگه آسیب دائمی بوده باشه ( مثلا ابتلا به سرطان حنجره) صدا ممکنه هیچ وقت کاملا به حالت اولیه ش برنگرده .