امنیت یکی از بزرگترین مشکلات اینترنت اشیا است.این حسگرها در بسیاری از موارد داده‌های بسیار حساس را جمع‌آوری می‌کنند - مثلاً آنچه را که در خانه خود می‌گویید و انجام می‌دهید. حفظ این امنیت برای اعتماد مصرف کننده حیاتی است، اما تاکنون سابقه امنیتی IoT بسیار ضعیف بوده است. بسیاری از دستگاه‌های اینترنت اشیا به اصول اولیه امنیت، مانند رمزگذاری داده‌ها در حین انتقال و در حالت استراحت، فکر نمی‌کنند.
نقص‌های نرم‌افزار - حتی کدهای قدیمی و پرکاربرد - به‌طور منظم کشف می‌شوند، اما بسیاری از دستگاه‌های اینترنت اشیا فاقد قابلیت وصله هستند، به این معنی که برای همیشه در معرض خطر هستند. هکرها اکنون به طور فعال دستگاه‌های IoT مانند روترها و وب‌کم‌ها را مورد هدف قرار می‌دهند، زیرا کمبود امنیت ذاتی آنها باعث می‌شود به آسانی به خطر بیفتند و در بات‌نت‌های غول پیکر جمع شوند.
نقص ها باعث شده دستگاه های خانه هوشمند مانند یخچال، اجاق گاز و ماشین ظرفشویی به روی هکرها باز شود. محققان 100000 وب‌کم را پیدا کردند که می‌توان به راحتی هک کرد، در حالی که برخی از ساعت‌های هوشمند متصل به اینترنت برای کودکان حاوی آسیب‌پذیری‌های امنیتی هستند که به هکرها اجازه می‌دهد موقعیت مکانی کاربر را ردیابی کنند، مکالمات را استراق سمع کنند یا حتی با کاربر ارتباط برقرار کنند.
انتظار می‌رود دستگاه‌ها رمزهای عبور منحصربه‌فرد داشته باشند، شرکت‌ها یک نقطه تماس عمومی را ارائه دهند تا هر کسی بتواند آسیب‌پذیری را گزارش کند (و این آسیب‌پذیری مورد بررسی قرار می‌گیرد)، و تولیدکنندگان به صراحت اعلام کنند که دستگاه‌ها چه مدت به‌روزرسانی‌های امنیتی را دریافت می‌کنند. این یک لیست ساده است، اما یک شروع است.
زمانی که هزینه ساخت اشیاء هوشمند ناچیز شود، این مشکلات تنها گسترده تر و غیرقابل حل می شوند.
اینترنت اشیا شکاف بین دنیای دیجیتال و دنیای فیزیکی را پر می کند، به این معنی که هک کردن دستگاه ها می تواند عواقب خطرناکی در دنیای واقعی داشته باشد. هک کردن سنسورهای کنترل کننده دما در یک نیروگاه می تواند اپراتورها را فریب دهد تا تصمیمی فاجعه بار بگیرند. کنترل یک ماشین بدون راننده نیز می تواند به فاجعه منجر شود.
