میکرولرنینگ ﻛﻪ ﺷﻴﻮه اى اﺳﺖ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اراﺋﻪ ﻣﺤﺘﻮا ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﻴﺎم ﻫﺎى ﻛﻮﭼﻚ و ﺧﻴﻠﻰ ﺧﺎص ﺑﻪ ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪه در زﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ او ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز اوﺳﺖ، از ﻣﻨﻈﺮ ﻳﺎدﮔﻴﺮى و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ دﻻﻳﻠﻰ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
- ﭘﻴﺎم ﻫﺎى زﻣﺎﻧﻰ ﻛﻮﺗﺎه: ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ میکرولرنینگ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺎﻫﺮاﻧﻪ و دﻗﻴﻖ ﻃﺮاﺣﻰ ﺷﻮد ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺘﻰ در ﻣﺪت زﻣﺎﻧﻰ ﺑﻴﻦ ﺳﻪ ﺗﺎ ﭘﻨﺞ دﻗﻴﻘﻪ ﺑﻪ ﻃﻮل ﺑﻴﺎﻧﺠﺎﻣﺪ. اﻳﻦ ﻳﻌﻨﻰ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺣﺪاﻗﻠﻰ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎى ﻛﺎرى ﻳﻚ ﻓﺮد.
- ﺗﻤﺮﻛﺰ ﺑﺮ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺤﺪود: ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪه ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﻳﺎدﮔﻴﺮى ﻳﻚ ﻣﻮﺿﻮع در ﻳﻚ زﻣﺎن ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﻣﻰ ﺷﻮد. در ﻧﺘﻴﺠﻪ میکرولرنینگ اراﺋﻪ ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ آﻣﻮزش را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ و ﻳﻚ ﻫﺪف ﻳﺎ ﻳﻚ ﻣﻔﻬﻮم را ﻛﻪ ﻳﺎدﮔﻴﺮى و ﻳﺎددارى داﻧﺶ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪه را آﺳﺎن ﺗﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
- ﺗﻨﺎﺳﺐ یادگیری خرد ﺑﺎ اﺑﺰارﻫﺎى اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻰ دﺳﺘﻰ: ﭘﻴﺎم ﻫﺎى ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺤﺘﻮاى میکرولرنینگ از ﻳﻚ ﻧﻮع ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻃﺒﻴﻌﻰ ﺑﺎ اﺑﺰارﻫﺎى اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻰ دﺳﺘﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﺑﺎﻳﻞ، ﺗﺒﻠﺖ و ﻟﺐ ﺗﺎب ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ.
- ﻗﺎﺑﻞ اراﺋﻪ ﺑﻪ ﺷﻴﻮه ﻫﺎى ﻣﺘﻨﻮع: ﻣﺤﺘﻮاى میکرولرنینگ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﻴﻮه ﻫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﻗﺒﻴﻞ، داﺳﺘﺎن ﻛﻮﺗﺎه، ﻛﺎرﺗﻮن، وﻳﺪﺋﻮﻫﺎى ﻛﻮﺗﺎه، ﮔﻴﻒ، اﻧﻴﻤﻴﺸﻦ ﻫﺎى ﻛﻮﺗﺎه، ﺷﻌﺮ، ﺷﺒﻴﻪ ﺳﺎزى ﻫﺎ، اﻳﻨﻔﻮﮔﺮاﻓﻴﻚ و ﻏﻴﺮه ﻗﺎﺑﻞ اراﺋﻪ ﺑﻮده و ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻴﺎزﻫﺎى ﻳﺎدﮔﻴﺮى اﻓﺮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻃﺮاﺣﻰ ﻣﻰ ﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮﺛﺮ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.
- ﻗﺎﺑﻞ اراﺋﻪ در ﻫﺮ ﻣﻜﺎﻧﻰ: ﻳﺎدﮔﻴﺮى ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺠﺎزى و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﺮ وﺳﻴﻠﻪ اى (ﻣﻮﺑﺎﻳﻞ، ﺗﺒﻠﺖ، ﻟﺐ ﺗﺎب) ﻗﺎﺑﻞ اراﺋﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺎل، ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪه ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ اﺗﻮﺑﻮس ﻳﺎ ﺑﺮﮔﺰارى ﻳﻚ ﺟﻠﺴﻪ اﺳﺖ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮد.
در دﺳﺘﺮس ﺑﻮدن: میکرولرنینگ ﻣﻌﻤﻮﻻ از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﺎى ﻫﻤﺮاه در دﺳﺘﺮس ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ. دﺳﺘﺮﺳﻰ آﺳﺎن میکرولرنینگ ﻳﻚ
ﻣﺰﻳﺖ ﻣﻬﻢ آن ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻰ رود. ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﺪون اﻳﻦ ﻛﻪ ﻧﻴﺎزى ﺑﺎﺷﺪ از ﻃﺮﻳﻖ ﻟﭗ ﺗﺎپ ﺑﻪ ﻗﻄﻌﺎت ﻳﺎدﮔﻴﺮى دﺳﺘﺮﺳﻰ ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻨﺪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﺎى ﻫﻤﺮاه ﺷﺎن اﻳﻦ ﻛﺎر را اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ١٠.
- اﻧﻔﺮادى ﺑﻮدن ﻳﺎدﮔﻴﺮى: ﻳﻚ ﻓﺮد از ﻃﺮﻳﻖ میکرولرنینگ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻫﺮ زﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻴﺰى را ﻛﻪ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز او ﺑﺮاى ﻳﺎدﮔﻴﺮى اﺳﺖ ﻓﺮا ﮔﻴﺮد. میکرولرنینگ ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎﻳﻰ را ﻛﻪ ﻓﺮد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻓﺮاﮔﻴﺮى اﻃﻼﻋﺎت دارد اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻰ دﻫﺪ.
- ﻳﺎدﮔﻴﺮى ﺧﻮد ﻫﺪاﻳﺖ ﺷﺪه: در میکرولرنینگ ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪه ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﻳﺎدﮔﻴﺮى ﺧﻮد را ﻫﺪاﻳﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ و ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪﮔﺎن ﻫﺮ زﻣﺎن و ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ داﻧﺴﺘﻦ ﻣﻄﻠﺒﻰ ﻧﻴﺎز دارﻧﺪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ آن دﺳﺘﺮﺳﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. در ﻳﺎدﮔﻴﺮى ﺧﻮد ﻫﺪاﻳﺖ ﺷﺪه، ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪه ﺑﻴﺶ ﺗﺮ ﻣﺎﻟﻚ ﻳﺎدﮔﻴﺮى اش ﺑﻮده و ﺧﻮد در ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻳﺎدﮔﻴﺮى اش درﮔﻴﺮ ﻣﻰ ﺷﻮد.
- ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺪاﺧﻼت ﻳﺎدﮔﻴﺮى: ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪه ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﻳﻚ ﻫﺪف ﻳﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﻛﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮد اوﺳﺖ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﺲ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﻳﺎدﮔﻴﺮى ﻳﻚ ﭼﻴﺰ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ. اﻳﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﻛﻪ اﻫﺪاف ﻳﺎ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻳﺎدﮔﻴﺮى ﻣﻮردﻧﻈﺮ ﺗﺪاﺧﻞ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻨﺪ. ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪه ﺑﺮ ﻳﻚ ﭼﻴﺰ ﺑﺪون ﺗﺪاﺧﻼت ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت دﻳﮕﺮ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ اﺳﺖ.
- ﺳﺮﻳﻊ ﺗﺮ و ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ ﺗﺮ ﺑﻮدن ﻳﺎدﮔﻴﺮى: ﻋﻨﺎﺻﺮ میکرولرنینگ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ اراﺋﻪ آﻣﻮزش ﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﺑﺮاى ﻃﺮاﺣﻰ ﺳﺮﻳﻊ ﺗﺮ و ارزان ﺗﺮ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻰ ﺷﻮد ﻛﻪ میکرولرنینگ ﺣﺘﻰ ﺑﺮاى ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎى ﻳﺎدﮔﻴﺮى و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻛﻪ ﺑﻮدﺟﻪ ﻫﺎى ﻛﻼن ﺗﺮ دارا ﺑﻮده ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺎژول ﻫﺎى ﻛﻮﺗﺎه و ﻏﻨﻰ از ﻧﻈﺮ ﻣﺤﺘﻮا را ﺑﺎ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺴﺒﺘﺎ ﻛﻢ ﺗﺮ ﺑﺮ روى ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺳﺮﻳﻊ ﺗﺮ اراﺋﻪ دﻫﺪ.
- ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺣﻔﻆ اﻃﻼﻋﺎت: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﻛﻮﺗﺎه و ﻓﺸﺮده ﻣﺤﺘﻮاى میکرولرنینگ، ﺣﻔﻆ، ﺑﻪ روز ﻛﺮدن و ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﺠﺪد ﻣﺤﺘﻮاى ﻳﺎدﮔﻴﺮى ﻧﺴﺒﺘﺎ آﺳﺎن ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ..
- ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻴﺎزﻫﺎى ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪه: ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪه ﻫﺮ زﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ داﻧﺴﺘﻦ ﻣﻄﻠﺒﻰ ﻧﻴﺎز داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ از اﻳﻦ ﻧﻮع ﻳﺎدﮔﻴﺮى ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﺪ. از اﻳﻦ رو ﻳﺎدﮔﻴﺮى ﻓﺮد ﻳﻚ ﻳﺎدﮔﻴﺮى واﻗﻌﻰ اﺳﺖ ﭼﻮن ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻴﺎز اوﺳﺖ.
- اﻧﮕﻴﺰه ﻣﻨﺪ ﻛﺮدن ﻫﻤﻪ اﻓﺮاد: میکرولرنینگ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ اﺳﺘﺮاﺗﮋى ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮاى ﻣﺸﻐﻮل و درﮔﻴﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ اﻓﺮادى ﻛﻪ اﻧﮕﻴﺰه ﭼﻨﺪاﻧﻰ ﺑﻪ ﻳﺎدﮔﻴﺮى ﻧﺪارﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻰ رود زﻳﺮا اﻳﻦ ﻧﻮع ﻳﺎدﮔﻴﺮى ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻛﻮﺗﺎه و ﻣﺨﺘﺼﺮ ﺑﻮده، اﻧﻔﺮادى و ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﻜﺎن و زﻣﺎن ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻰ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﺑﺰارﻫﺎى دﻳﺠﻴﺘﺎﻟﻰ ﻗﺎﺑﻞ اراﺋﻪ اﺳﺖ ﺗﻮﺟﻪ ﻫﺮ ﻳﺎدﮔﻴﺮﻧﺪه اى را ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.
با توجه به عدم وجود پژوهش های علمی در ایران در جهت اندازه گیری اثربخشی روش یادگیری خرد (میکرولرنینگ)، پژوهشی در این زمینه توسط سیده ساناز سعیدی طراحی و اجرا گردید. هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی روش یادگیری تئوری انتخاب به روش های عادی و یادگیری خرد (میکرولرنینگ) بر افزایش صمیمیت زناشویی در زنان شهر تهران بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر تمام زنان متاهل شهر تهران بود که به مراکز مشاوره مراجعه کرده بودند. نمونه گیری این پژوهش، به صورت روش نمونه گیری هدفمند انجام شد، 30 نفر انتخاب (15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل) و به صورت تصادفی جایگزین شدند. پرسشنامه صمیمیت زوجین اولیا و همکاران به عنوان پیش آزمون بر روی دو گروه اجرا شد. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه به طور هفتگی 15 دقیقه در هر جلسه در معرض آزمایش (آموزش به روش یادگیری خرد یا میکرولرنینگ) قرار گرفتند و گروه کنترل به مدت 9 جلسه به طور هفتگی در معرض آموزشهایی به روش عادی به مدت یک ساعت در هر جلسه قرار گرفتند و پس از پایان جلسات مجدد به پرسشنامه صمیمیت زناشویی پاسخ دادند. دو ماه پس از برگزاری و اتمام جلسات در جهت پیگیری مجدد آزمون اجرا شد، داده های به دست آمده با استفاده از آزمون نرمال و آزمون اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. تحلیل یافته ها نشان داد که روش یادگیری تئوری انتخاب به روش عادی و یادگیری خرد (میکرولرنینگ ) بر افزایش صمیمیت زناشویی در زنان شهر تهران اثر بخش است. روش یادگیری تئوری انتخاب به روش یادگیری خرد (میکرولرنینگ) بر افزایش مولفه های صمیمیت زناشویی در زنان شهر تهران اثر بخشی بیشتری نسبت به روش یادگیری عادی داشت، نتایج به دست آمده در پس آزمون و پیگیری فرضیه مربوط به اثربخشی بیشتر روش یادگیری خرد (میکرولرنینگ) را تایید کردند.
