از جمله پرکاربرد ترین مصالح به کار رفته در صنایع ساخت و ساز، به انواع مصالح فلزی می توان اشاره کرد که هر کدام برای بخش ویژه ای از این صنعت استفاده می شوند.
پروفیل ها از جمله صنایع فلزی ای هستند که در صنعت ساخت و ساز کاربردهای زیادی دارند. در لغت، پروفیل که به آن نیمرخ نیز می گویند مقطع ثابتی با طول زیاد است که جنس آن فولادی می باشد و شکلهای گوناگونی دارد که می توان به تیرآهن، انواع ورق ها، پروفیلهایی به شکل مستطیل و مربع، نبشی، ناودانی، تسمه و غیره اشاره کرد که بیشتر تفاوت این قطعات به شکل و سطح مقطعی که دارند برمی گردد. حتی در سطح شهر نیز روزانه کاربردهای مختلفی از پروفیل ها به شکل پل های عابرپیاده و نرده های حفاظ در راه پله و نرده های دیگر خانه و سقف های خانه های شمال کشور را مشاهده می کنیم.
پروفیل ها استفاده های گوناگونی دارند؛ برای مثال، پروفیل آلومینیومی، برای ساخت چهارچوب پنجره ها استفاده می شود. اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم، دو مدل پروفیل وجود دارد: پروفیل های باز و پروفیل های بسته.
انواع پروفیل مقاطع باز عبارتند از: آبرو یکطرفه، آبرو دوطرفه، پروفیل Z و پروفیل های مشهد به صورت شاخه های شش متری تولید می شود. این پروفیل ها در ضخامت های مختلفی تولید می شوند.
پروفیل های با سطح مقطع Z در ساخت و سازهای بزرگ تر مورد استفاده قرار می گیرند که می توان به سقف سالن های بزرگ مانند سوله ها، سالن های ورزشی، انبارها و پارکینگ های عمومی اشاره کرد. میتوانید جهت خرید پروفیل زد از صدرا فولاد ظفر اقدام نمایید.
همچنین پروفیل های بسته در تولید قوطی، پروفیل درب و پنجره، پروفیل های پی وی سی و کرکره های برقی کاربرد دارند.
تولید پروفیل ها:
سوالی که احتمالا با خواندن این مقاله به ذهنتان رسیده، این است که کارخانه ها، پروفیل را چگونه تولید می کنند؟
لازم به ذکر است که پروفیل های باز یا بسته، پس از گذراندن فرآیندی مشخص تولید می شوند که در زیر به طور کامل مورد بحث قرار می دهیم:
مرحله ی اول در هر تولیدی، مسلما تامین مواد اولیه ی آن محصول می باشد: ماده ی اولیه ی تولید پروفیل، ورق تولید شده توسط کارخانه های فولاد است. ورق های مصرفی جهت تولید پروفیل ها، دارای ترکیبات شیمیایی خاصی هستند و همچنین دارای خواص مکانیکی ای می باشند که هنگام تولید برای سازنده و در هنگام مصرف نیز برای مصرف کننده، مشکلی به وجود نیاورد.
ورق های استاندارد در تولید پروفیل شامل سیلیس 35/0، کربن 3/0، گوگرد 04/0، منگنز 5/0 هستند. البته باید توجه داشت که بسته به نوع مصرف مقادیر و نوع این مواد نیز می تواند تغییر کند. این ورق ها پس از وارد شدن به کارخانه و با توجه به مشخصات ابعادی و مصرفی که خواهند داشت در قسمت های مختلف انبار می شوند تا وارد پروسه ی تولید شوند.
در مرحله ی دوم کلاف های خریداری شده در دستگاه هایی قرار داده می شوند که آن هارا به نوارهایی با عرض مشخص می برند. برخی از این دستگاه ها اتوماتیک و برخی دیگر نیمه اتوماتیک می باشند و بنا به سفارش و نحوه ی بهره برداری از آن ها، دارای قسمت های مختلف می باشند.
در این مرحله معمولا کلا هارا روی کلاف گیری می گذارند که خود کلاف گیر دارای حرکت گردشی می باشد، کلاف گیر می چرخد و سر ورق زیر غلتک های صاف کننده هدایت می شود. این امر باعث صافی و تخت شدن ورق می شود. سر ورق توسط گیوتن بریده می شود تا برای جوشکاری اشکالی نداشته باشد. سپس روی ورق های عملیات حرارتی ای انجام می شود تا سختی آن ها را به 59 تا 61 راکول برسانند. سر نوار به دقت بریده می شود و پس از آن کشیده شدن ورق توسط نوار جمع کن تا تمام شدن کل طول کلاف انجام می شود. در آخر نیز نوارها دسته بندی شده و به قسمت های مختلف خطوط تولید انتقال پیدا می کنند.
مرحله ی سوم تولید لوله و پروفیل است. قوطی ها و پروفیل ها را می توان به روش های مستقیم و غیرمستقیم تولید کرد. و این روش های بسته به امکانات ماشینی دارد. معمولا پروفیل های باز به روش مستقیم تولید می شوند به صورتی که ورق فولای، طی فرآیند شکل دهی، به صورت مستقیم تبدیل به پروفیل می شود و به جوشکاری نیاز ندارد. اما در روش غیرمستقیم باید ابتدا لوله تولید شود و سپس آن را زاویه دار و گوشه دار کرده و در نهایت پروفیل از آن تولید می شود.
تولید پروفیل به روش مستقیم دارای مزایای زیادی است که می توان مواردی چون به دقیق بودن ابعاد، تیز بودن زاویه ها، ثابت بودن خط جوشی و همچنین کم بودن انحنای جوشی اشاره کرد. با وجود این مزایا معایبی نیز دارد از جمله نیاز به دقت بالا به منظور ماشین کاری و عملیات های حرارتی و افزایش استهلاک قالب ها دارد.
اگر شما تولید کننده پروفیل در تبریز هستید میتوانید برای طراحی سایت در تبریز از طریق ویرا سئو اقدام نمایید.
