اصلی‌ترین تفاوت بین VPS و Physical Server این است که VPS (Virtual Private Server) مبتنی‌بر نرم‌افزار است و درواقع یک ماشین مجازی درون یک سرور فیزیکی است، درحالی‌که Physical Server نیاز به فضای خاصی جهت استقرار دارد. وی‌پی‌اس یک تکنولوژی مجازی‌سازی است که با استفاده از نرم‌افزار‌ها و سخت‌افزارهای فیزیکی، سرور فیزیکی را به چندین ماشین مجازی تقسیم می‌کند. این ماشین‌های مجازی به‌صورت مستقل و از هم جدا به نظر می‌آیند و هر کدام از آن‌ها به عنوان یک VPS در نظر گرفته می‌شود. هر VPS به صورت مجزا از سایر VPSها عمل می‌کند و از نظر میزان منابع (مثل CPU، حافظه رم و فضای ذخیره‌سازی)، قابلیت‌ها و سیستم‌عامل می‌تواند متفاوت باشد. از این رو VPS به عنوان یک سرویس انعطاف‌پذیرتر و قابل تغییر استفاده می‌شود.
از طرف دیگر، Physical Server به معنای سرور فیزیکی یا سخت‌افزار واقعی است که به‌صورت فیزیکی واقع در مرکز داده (دیتا سنتر) یا در محل مشخصی استقرار دارد. این نوع سرورها برای استفاده‌هایی که نیاز به منابع سخت‌افزاری بالا و کنترل دقیق بر روی سرور دارند، مناسب هستند. Physical Server ها اغلب برای کاربران و سازمان‌هایی با نیازهای حجیم و بزرگتر به کار می‌روند که ممکن است ترافیک بالا، برنامه‌های پیچیده و بارگذاری‌های سنگین را ایجاد کنند.
به‌طور خلاصه، VPS به‌عنوان یک سرویس مجازی از سرورها با انعطاف‌پذیری بیشتر و امکان تغییرات مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد، درحالی‌که Physical Server برای نیازهای سخت‌افزاری بزرگتر و استفاده‌های محدود به‌عنوان یک سرور فیزیکی واقعی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مزایای VPS
معایب VPS
مزایای Physical Server
معایب Physical Server
سرور مجازی نوعی سرور فیزیکی است که قابلیت شبیه‌سازی عملکردهای سرور را دارد. با استفاده از این تکنولوژی، می‌توان چندین سرور مجازی را روی یک سرور فیزیکی به‌صورت هم‌زمان نصب کرد. از تفاوت‌های سرور مجازی یا سرور فیزیکی این است که سرورهای فیزیکی فقط می‌توانند یک نسخه از سیستم‌عامل را اجرا کنند؛ ولی سرورهای مجازی این محدودیت را ندارند.
