دوست عزیزی نقلی از مالر برایم فرستاد: سنت انتقال آتش است نه حفظ خاکستر! تفسیرش احتمالا پرداختن به آینده به جای تعلق به گذشته است. اگر چه کلمه "سنت" این روزها آدم را به خطا می اندازد. به نظرم این نقل در مورد بیزینس ها هم مصداق دارد. اما خوب که عمیق می شویم بی رحمی عجیبی در این گزاره مستتر است. یک هدف گرایی بی بهانه.
گزاره شورانگیزی است اگر در مقام شعله باشیم. بی رحمانه است اگر خاکستر باشیم. انسانی است اگر به ادامه فکر کنیم و غیر انسانی است اگر به " آدم" فکر کنیم. بیزینس ها وانمود می کنند که برنامه هایی برای حفظ وفاداری نیروی انسانی دارند. با لطائف الحیلی که شکل علم و مهارت هم گرفته سعی در استفاده از گرمای آتش دارند. تلاش می کنند به قول پیرمردها آتش را "الو" بدهند تا تجارتشان گرم شود. اما فرشته بقا که روی شانه چپ نشسته مدام در گوششان نهیب می زند " مهم انتقال آتش است" پس برنامه های وفادار سازی و مصاحبه های انگیزشی جایش را به برنامه های تعدیل و نوسازی و مصاحبه های خروج می دهد. این آتش باید روشن بماند.
