مکتب های جامعه شناسی به زبون خودمونی، (کارکرد گرایی چیست؟)
قسمت دوم:کارکرد گرایی (Functionalism) یکی از شاخه های اصلی جامعه شناسیه که بعد از اواخر دهه۱۹۳۰ تا اوایل دهه ۱۹۶۰ به وجود اومد و افرادی مثله اگوست کنت،هربرت اسپنسر،امیل دورکیم،تالکوت پارسنز، رادکیف براون،رابرت مرتن ومالینوفسکی پیرو این مکتب شدند.
حالا اگه ما بخوایم مفهوم کلی و اصلیه کارکردگرایی و توضیح بدیم میشه گفت کارکردگرایی باید رابطه بخش های جامعه با کل جامعه رو مورد بررسی قرار بده.
کار اصلی اون مطالعه کارکرد یک نهاد یا عمل اجتماعیه.
اکثر کارکردگرایان از تمثیل یا تشبیه اندامی برای مقایسه عملکرد جامعه با عملکرد موجودهای زنده استفاده میکنن.
تمثیل تشبیه اندامی:(اجزا و بخش‌های جامعه همراه و هماهنگ باهم به نفع کل جامعه کار میکنن مثل اجزای گوناگون بدن انسان.)
کارکردگرایی به اجتماع و توافق اخلاقی در اون برای حفظ نظم و ثبات جامعه اهمیت زیادی میده ومعتقده توافق اجتماعی وقتی به وجود میاد که اکثر مردم یک جامعه در ارزش های مشترکی سهیم باشن. کار کردگراها حالت طبیعی جامعه رو با نظم و تعادل میدونن.
تفکر کارکردگرایانه برای مدتی احتمالا اصلی ترین سنت نظری جامعه شناسی مخصوصا توی ایالات متحده بوده.
عده ای از منتقدان کارکردگرایی معتقدند که تحلیل کارکردی ویژگی های خاصیو به جامعه نسبت میده که درواقع جامعه نداره اون هارو.
?سارا پورنصرالله
