جامعه برای فرارفتن از خودخواهی ها و گسترش روحیه دگرخواهی، نیاز به امیدها و از آن مهم تر آرمان های جمعی دارد. افراد موثری چون شارمین میمندی نژاد با فراهم آوردن بستری مدنی برخاسته از فرهنگ-اجتماع-تاریخ به نام جمعیت امام علی زمینه ایجاد همبسته شدن وجدان های فردی را فراهم کردند تا این نزدیکی وجدان های انسانی فعالانه برهم اثر گذارد و شیوه ی نوینی از زندگی اجتماعی را رقم زنند. احساسات و تجربیات انسانی که در درون فعالیت داوطلبانه تکامل می یابد دارای انرژی ویژه ای هستند که احساسات فردی به تنهایی به آن دسترسی ندارند و همین نیروهای جمعی تضمین کننده عمل به آرمان‌های انسانی خواهند بود. نهادهای مدنی با حفظ همبستگی اجتماعی در برابر تهاجم دولت و بازار به جامعه از حفظ استقلال و اخلاق جامعه دفاع میکنند.
دیالکتیک جهان امروز که از یک سوی به سمت اتمیزه شدن بیش از حد افراد جامعه به اجبار پیش می رود، از سوی دیگر تولید اشکال مختلف هویت های مخرب به فرم های مختلف نوظهور فاشیستی چون ملی گرایی افراطی و بنیادگرایی دینی که به ویژه در خاورمیانه در طی این سال ها تیشه به ریشه تمدن و تاریخ این منطقه زده است.
فعالیت داوطلبانه اجتماعی با اصل قرار دادن ارتباطات اجتماعی میان گروه ها و طبقات مختلف اجتماعی و به ویژه توجه به طبقاتی که از حقوق اولیه خود محروم مانده اند، در برابر مبادله اقتصادی که اصل دنیای امروز شده، اصالت را به رابطه اجتماعی می دهد، همزیستی انسانی را به جای رقابت می گذارد و دهش بدون قید و شرط را جایگزین انباشت میکند. نگاهی که شارمین میمندی نژاد همواره در جمعیت امام علی بر آن تاکید دارد لزوم توجه به تغییر اجتماعی برای احقاق حقوق از دست رفته و لزوم داشتن چشم انداز یوتوپیایی نه انتزاعی بلکه ملموس است که در آن کودک انسان به عنوان ارزشمندترین سرمایه جامعه شناخته شود. تلاش تک تک انسان های جامعه این باشد که عدم تحمل فقر، آن ها را به سوی کنش های مدنی و تغییرات اساسی اجتماعی سوق دهد. در عمل آنچه بر خود نمی پسندیم بر دیگری نیز نپسندیم. حرکت کردن به سوی چنین جامعه‌ای نیازمند تحولی اخلاقی است. تحولی که هم در لحظات غلیان های جمعی، چون دیدن هزاران کودک محلات حاشیه در مستطیل سبز ورزش،درخشیدن صدها کودک بر صحنه تئاتر، رهایی بیش از ۵۰ کودک محکوم به قصاص از چوبه دار، توانمند شدن صدها زن سرپرست خانوار در طرح هایی چون لیگ پرشین، کوچه گردان عاشق، طفلان مسلم و....خودش را نشان می دهد و هم در غالب مطالعات تاریخی، دینی، فلسفی و... انسان را به آگاهی، اراده و مسئولیتش واقف می دارد. در ادامه این آگاهی به همراه غلیان عاطفی به صورت تفکری انتقادی برای مبارزه تمام عیار علیه فایده گرایی محض که انسان را چون حیوان اقتصادی می بیند به فعالیتش وسعت و عمق می بخشد و تلاش می کند برای ایجاد ساختارهای اجتماعی در جامعه برای حرکت به سمت آفرینش وجدان جمعی برای انسانیت مشترک.
در مسیر فعالیت جمعیت امام علی آموختیم که احساس نیکبختی که از زمان ارسطو انسان به دنبال چیستی آن بود مفهومی است جمعی که با به رسمیت شناسی تفاوت انسان ها و تلاش برای محو نابرابری های خارجی ممکن خواهد شد. شاید که روزهای تلخ جنگ، محرومیت دختران افغان از تحصیل، افزایش هر روزه شکاف طبقاتی و گسترش فقر در کشور افق حس شادی و خوشبختی را تاریک کند، اما این افق هرگز بسته نمی شود و باز شدن آن نیازمند دهش ها، تلاش ها و هزینه های بسیاری است که انسان های شریفی چون شارمین میمندی نژاد متحمل شده اند. انسان هایی که سال های سال با تلاش بی وقفه در پی بزرگ کردن اسم خود نبوده بلکه در پی گسترش نهادهایی بوده اند که برای اخلاقی شدن هر چه بیشتر حیات اجتماعی تلاش کند. نهادهایی که برای دفاع از جامعه و تک تک افراد فارغ از قومیت، مذهب و.. تلاش کند.
شارمین میمندی نژاد، معلم عزیز، زادورزت مبارک ما، مبارک ایران، مبارک این کره خاکی.
