گاهی با اشخاصی مشکل داریم ولی نمی توانیم با آنها قطع رابطه کنیم. شاید مجبور شویم بارها و بارها ببینیمشان ولی مشکلمان همچنان پابرجاست.
گاهی ممکن است با پرخاشگری با آن شخص رفتار کنیم و یا جوری رفتار کنیم که آن شخص وجود ندارد ولی هیچ کدام این ها راه حل نیست و مسائل بینمان را حل نمی کند.
یکی از بهترین کارها گفتگو است . اینکه با آرامش ریز به ریز مسائلمان را مطرح کنیم تا احتمالا شکاف بینمان باز شود ولی اگر نتوانیم با هم حرف بزنیم چه؟
اگر حرف بزنیم و کار به مشاجره بکشد چه؟
وقتی به جای گفتگوی بالغانه، همش بحث و دعوا می کنیم، نه تنها مشکل حل نمی شود بلکه به لحاط روانی هم آسیب می بینیم و تا چند روز حال خوبی نداریم.
گاهی طرف مقابلت طوری است که اصلا نمی شود با او حرف زد. یا گوش نمی دهد یا با نقاط ضعفی که داری ، به تو حمله می کند.
در چنین شرایطی چه کاری بهترین است؟
وقتی نمی توانیم حرف بزنیم و حرف زدن، جنجال درست می کند، واقعا چه کاری بهترین است؟
سکوت؟ یا بازهم گفتگو؟
