مسابقههای جایزهداری که از قدیم در مدرسه و تلویزیون اجرا میشدند و در نهایت یک شرکتکننده خوشبخت از میانشان سربرمیآورد را یادتان هست؟ حالا دنیا آنقدر پیشرفت کرده که میتوان انواع این مسابقهها را در چارچوب تلفن همراه و در دست داشت و بدون زحمت خاصی مزه رقابت و بردن جایزه را چشید. در میان همه مسابقههای اینترنتی اما به نظر میرسد که انواع مسابقه اطلاعات عمومی پرطرفدارتر هستند و اصلا همینکه سبب میشوند تا دانستههایمان را به چالش بکشیم و در کنار حس خوب دانستن، حسِ بهترِ بُردن را نیز تجربه کنیم، یک قدم جلوتر از مسابقههای آنلاین دیگر قرار میگیرند.
یکی از این مسابقههای اینترنتی و چالش اطلاعات عمومی، اسنپ کیو است که به سبب جایزههای بزرگی که روزی چندبار به برندههایش میدهد و البته سوالها و اجرای متفاوت مجریانش توانسته که از بقیه رقبا شهرت بیشتری کسب کند و در نتیجه شرکتکنندههای بیشتری داشته باشد. این مسابقه از خانواده اسنپ است که یکی از فعالترین گروههای استارتاپی ایران به شمار میرود.
بازی در اسنپ کیو اینطور است که روزی چندبار یک مسابقه دوازده سوالی برای شرکتکنندگان پخش میشود و آنها اگر بتوانند به دوازده سوال پاسخ درست دهند برنده این مسابقه میشوند. جایزههای اسنپ کیو نیز معمولا بالای دو میلیون تومان است و تا ۳۵ میلیون تومان نیز رفته است. اما اگر در شبکههای اجتماعی نام این بازی اینترنتی را جستوجو کنیم، متوجه میشویم که خیلیها درباره جایزههای بزرگ اسنپ کیو بحث میکنند و در این میان یک سوال اصلی همیشه مطرح میشود: درآمدِ اسنپ کیو از کجاست؟
گمانهزنیها در این رابطه بسیار است. بسیاری معتقدند که اسنپ کیو از شارژ اینترنتی که در هنگام بازی از شرکتکننده کم میشود، ارتزاق میکند و بعضی دیگر هم سراغ یک دلیل عجیب میروند: اسنپ کیو «بیت کوین» ماین میکند! اما این گمانهزنیها تا چه اندازه دقیق و منطقی است؟ و اسنپ کیو از کجا پول میآورد تا این اندازه برای شرکتکنندههایش روزانه ریخت و پاش کند؟
بهتر است قبل از هرچیز به تعریف این نوع بازیها بپردازیم. بازیهایی که در دنیا نیز نمونههای مشابه آن وجود دارد و به آنها Live Game Show میگویند. این نوع بازیها که به صورت برنامه زنده اجرا میشوند، چیزی فراتر از یک مسابقه هستند و سرگرمی، آموزش و تبلیغات نیز در آنها جای داده شده است. HQ trivia
، The Q و Swag IQ از نمونههای معروف این بازیها هستند که در کشورهای مختلف برگزار میشوند. اما این مسابقهها نه به شارژ اینترنت کار دارند و نه به ارز مجازی! چیزی که در مورد مسابقههای اینچنینی ثابت شده، اسپانسرینگ و کسب درآمد از تبلیغات و همکاری با برندها و کمپانیهای دیگر است.
حقیقت آن است که بازیهای آنلاین اینترنتی که به صورت برنامه و در قاب تصویر پخش میشوند، فرقی با تلویزیون و سایر رسانهها ندارند. آنها هرچند متفاوت اما به دنیای رسانهها پا گذاشتهاند. درآمد یه رسانه هم کاملا مشخص است و چیزی نیست جز کسب پول از تبلیغات.
اسنپ کیو از روزی که شروع به کار کرده چندین بار با شرکتهای دیگر همکاری کرده و همین موضوع میتواند این موضوع را به ما نشان دهد که راه درآمد این مسابقه آنلاین اطلاعات عمومی نیز مثل مسابقههای زنده دیگر از تبلیغات میگذرد. اولین همکاری اسنپ کیو در جمعهی سیاهِ فروشگاه اینترنتی «بامیلو» بود که تمام سوالهایش از محصولات بامیلو بودند که در «حراجمعه» به فروش میرفتند. اسنپ کیو این مسابقه را با اسپانسرینگ بامیلو و حضور صدهزار شرکتکنندهی همزمان برگزار کرد. دومین همکاری اسنپ کیو نیز با سیستم آنلاین ارسال غذا یعنی «اسنپ فود» بود که همه سوالها از غذا و به خصوص پیتزا پرسیده میشدند و جایزه آن نیز علاوه بر پول، یک ماه غذای رایگان از سوی اسنپ فود بود. در این مسابقه نیز اسنپ فود، اسپانسرینگ اسنپ کیو را بر عهده داشت. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که درآمد اسنپ کیو از جیب اسپانسر قرار است تامین شود. اسپانسری که علاقه به دیده شدن در یک اپلیکیشن پرطرفدار سرگرمی را دارد.
اما اتفاق جدیدتری که در اپلیکیشن اسنپ کیو افتاده، فروش «جون اضافه» است. جون اضافه امکانی است که در این اپلیکیشن جایزه دار برای شرکتکنندگان قرار داده شده که بتوانند در صورت پاسخ اشتباه دادن به یک سوال به جریان مسابقه بازگردند و شانس برنده شدن را از دست ندهند. جون اضافه پیش از این تنها از طریق دعوت دوستانِ شرکتکننده به مسابقه ممکن بود اما به تازگی میبینیم که خرید آن نیز ممکن شده است. پس میتوان گفت که فروش جون اضافه نیز راه دیگری برای اسنپ کیو است که بتواند به درآمد برسد.
با این راههایی که اسنپکیو و مسابقههای مشابه آن در ایران و جهان تا کنون در آنها قدم گذاشتهاند، موضوع ماین کردن بیت کوین یا دزدیدن شارژ اینترنت منتفی است و شرکتکنندگان لازم نیست که نگران دستهای پشت پرده باشند.