به نظر هنوز که هنوز است هیچکس ، هیچ کسی بجز مخترع ساعت شنی معنای زمان را به درستی درک نکرده باشد ؛
زیرا می دانست هر ذره ای که از بالا به سمت پایین حرکت میکند ، عمری است که میگذرد و این لحظات اند که یک بار و برای همیشه ، یکی پس از دیگری از هم سبقت میگیرند و هیچگاه به عقب باز نخواهند گشت .
گویی زمان بازیکن مسابقه ماراتونی است که سوار بر انسان به راه خود ادامه . بدون هیچ توجهی به افراد .
حال ، بهتر نیست به جای بستن چشم و نگاه به گذشته و غصه خوردن ، آنها را بازتر کرد و در این مسابقه پرهیجان که هیچگاه دیگر تکرار نمیشود با زمان همراه شویم !؟
آقای نویسنده
