موسیقی خوب چیست؟
همیشه پلی‌لیست موزیکی که داشتم، مورد تایید و استقبال چندین نفر بود؛ به طوریکه بعد از پخش موزیک سوم یا چهارم، همیشه کسی بود که بگوید: سارا! چه آهنگایی داری!
به نظر خودم این را مدیون پدرم هستم؛ که از کودکی در خانه‌مان موسیقی‌های خاص و معروف ایرانی و خارجی پخش بود یا که خودش میخواند. مادرم هم میخواند.
ولی تعریف شما از موسیقی خوب چیست؟ صدای خواننده خوب باشد؟ محتوای اشعارش غنی باشد؟ موسیقی ناب و استادانه و روح‌نواز داشته باشد؟ چه می‌شود که با شنیدن یک موسیقی به وجد می‌آییم؟
تمام این موارد به تعداد شنوندگان، گونه‌ای از موسیقی را خوب تعریف می‌کند و در واقع نمی‌توان به جواب واحدی رسید. ولی شاید بتوان در یک دسته بندی کلی، تا میزانِ قابل قبولی موسیقی خوب را از مابقی جدا کرد.
احتمالا در وهله اول اگر این سوال از ما پرسیده شود بلافاصله به یاد بزرگان موسیقی (و بیشتر خوانندگان) و به ویژه موسیقی سنتی بیافتیم. و باید بدانیم که اینطور نیست!
همه شنیده ایم که موسیقی غذای روح است. ویژگی یک غذای خوب چیست؟ علاوه بر اینکه حس گرسنگی ما را در لحظه و برای چند ساعت رفع می‌کند، مواد موردنیاز بدن را نیز تامین و به سلامتی جسم کمک می‌کند.
غذای روح هم همین ویژگیها را باید داشته باشد: عطش روح ما را برای مدتی از بین ببرد یا به حداقل برساند، آنچه که روح ما نیاز دارد را تامین کند: آرامش، لذت، رهایی، یا حتی کمک به بروز احساساتی چون غم، شادی و عشق.
با این اوصاف در تمام سبک‌های موسیقی، می‌توان موسیقی خوب را یافت. قطعه ای که بتوانیم بارها و بارها گوش کنیم و هر بار روحمان سیراب شود، و البته به درستی سیراب شود. در نتیجه انتخاب اینکه موسیقی خوب را در کدام سبک بشنویم، کاملا سلیقه‌ای و فردی است. و الان می‌بینیم که حتی می‌توان با یک موسیقی شاد و به قول معروف قِردار، به هدف رسید!
می‌توان در این بین برخی مواردی را که باعث می‌شوند قطعه‌ای موسیقی، خوب شناخته شود، نام برد: توجه استادانه به نت‌ها و ریتم، صدای پخته خواننده، دقت در انتخاب ترانه (اعم از وزن و آهنگ و معنا و محتوا). این موارد در نهایت به جاودانگی یک اثر موسیقیایی کمک می‌کنند.
به نظر اگر الان از شما بپرسم: موسیقی خوب چیست؟ بتوانید چند قطعه را نام ببرید. خودم نام نمی‌برم تا که سوتفاهم و سوگیری نباشد.
آخرین باری که موسیقی خوب گوش کردی کی بود؟
