چقدر پیش میاد دست جمعی با اعضای خونواده پاشین برین آتلیه و عکس خونوادگی بندازین؟ چیزی که ثبتش خیلی لذت بخش تر از ثبت ژست های آتلیه ای هست، سبک زندگیه. آره! همین زندگی روزمره که به سرعت داره سپری میشه و تا چشم بهم زدیم چیزی جز خاطراتش باقی نمونده. اما میشه همینجوری و بدون رعایت اصول، دوربین رو برداشت و تند تند از لحظات شات زد؟ طبیعتا نه! اینطوری بیشتر وقتمون رو باید طرف پاک کردن عکس هایی بکنیم که خوب نشدن و و موضوع خاصی رو نمیرسونن.
داستان، مهم ترین بخشه. عکس هایی بگیرین که روایتگر باشن و حتی اگر چند سال بعد یه شخص غریبه این عکس ها رو دید، بتونه خودش رو درست توی همون فضای عکس تصور کنه.
اما نکات عکاسی از سبک زندگی :
اصلا نیازی نیست که تمام افراد موجود در عکسمون با تمام قوا بگن سیب و لبخند بزنن، بذارین رفتار طبیعی خودشون رو داشته باشند و خبری از لبخندهای تصنعی نباشه. اینجوری مطمئنین که عکستون طبیعی باقی میمونه.
شما اومدین که از سبک زندگی عکس بگیرین نه سبک ژست گرفتن در مقابل دوربین برای عکس. پس بذارین زندگی سیر طبیعی خودش رو سپری کنه و شما از لحظات اوجش عکسبرداری کنین.
اگر قراره که از سبک زندگی عکس بگیریم پس باید بپذیریم که همیشه همه چیز تمیز و مرتب سرجاش نباشه. وسواس رو کنار بگذارین و بذارین بعضی چیزها همونجور شلخته و بی نظم بمونن. در واقع همون آشفتگی خودش داستان اون صحنه رو شرح میده.
رو راست باشیم، جز موتقعی که مهمون به خونه ی ما میاد، بیشتر اوقات یه بی نظمی توی خونه موج میزنه و این بخشی از زندگی ماست.
شاید گاهی حسرت این رو خورده باشین که جلوی چشم هاتون بهترین صحنه ها رخ داده باشه اما چون دوربین نداشتین و آماده ی عکاسی نبودین اونا رو از دست دادین. وقتی قصد میکنین که از سبک زندگی عکاسی کنین باید همیشه مسلح و آماده باشین.
امیدوارم توی این کار افراط نکنین. این یعنی اینکه اونقدر حواستون به شکار صحنه ها باشه که مدت ها از زندگی لذت نبرین و توی عکس ها زندگی کنین. لحظات رو درک کنین، عشق بورزین و زندگی کنین و به خاطر این همه لذت بردنتون اون ها رو ثبت کنین.
خب زندگی طبیعی فضای آتلیه نیست که پر از نور باشه و شما از لحاظ نورپردازی هیچ مشکلی نداشته باشین؛ سخت نگیرین. بذارین با همون نوری که هست عکستون ثبت بشه، به طبیعی بودنش می ارزه.
(جدا از عکاسی سبک زندگی، اگر به دنبال یادگیری نورپردازی هستین، من بهتون دوره ی نورپردازی در عکاسی: نور مصنوعی رو پیشنهاد میکنم.)
سعی کنین عکستون بافت و عمق داشته باشه. کاری کنین تا مخاطب ها بتونن عناصر موجود در عکستون رو لمس کنن. رنگ ها، سایه ها و ناهمواری ها همگی کمک میکنن تا عکستون بافت خوبی داشته باشه و از حالت روتین و یکنواخت عکس های کلیشه ای دربیاد.
به عکس زیر دقت کنین. ببینین چطور میشه چروک پارچه ها رو لمس کرد. شاید جلوه ی این عکس خیلی بیشتر از یه دخربچه خوابیده روی یه تخت صاف و یه پتوی بدون چروک باشه.
و در آخر
اینکه تا میتونین تمرین کنین و تکرار.
امیدوارم عکس هر لحظه از زندگیتون یادآور یک خاطره ی خوش باشه.
