مدیریت لجستیک در سال 2020

اولویت اصلی تولید کنندگان و عمده فروشان در این روزها، باید تمرکز بر تحول دیجیتال و پذیرش فناوری، جهت بهبود بازده خود در کوتاه مدت و بلند مدت و رقابتی تر بودن خود در بازار باشد.

زنجیره تأمین این دهه نوین، باید فناوری را به عنوان منبع اصلی خود در جهت افزایش تلاش ها، حل مسائل تجاری، استفاده بهینه از فرصت های جدید، ایجاد برند هایی مبتنی بر تجربه مشتریان و برنامه ریزی های آینده نگرانه، در نظر بگیرد.

در یک مقیاس جهانی، راه حل های فن آوری لجستیک نسل بعدی یا لجستیک نسل 5.0 ـ مخصوصا راه حل هایی همچون هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، اینترنت اشیاء و زنجیره بلوکی ـ به زنجیره های تأمین کمک می کنند تا هوشمندانه تر، سریع تر، پایدار تر و با شدت بیشتری روی مشتریان، متمرکز شوند.

پیش بینی های این دهه

لجستیک ده سال آینده، عمدتا با این پیش بینی ها وصف می شود:

پیش بینی 1:

انتظار می رود نیمی از زنجیره های تأمین در بخش تولید ایالات متحده تا آخرین روزهای سال 2021 در هوش مصنوعی سرمایه گذاری کنند. این کار، عملیات های آن ها را کارآمدتر می کند.

پیش بینی 2:

تا سال ۲۰۲۲، شرکت های آمریکایی ۳۵ درصد از بودجه خدمات لجستیک خود را به فرآیند اتوماسیون، که عمدتا شامل ردیابی سفارش، موجودی کالا و فرآیند های حمل و نقل می شود، اختصاص خواهند داد.

پیش بینی 3:

تا سال ۲۰۲۳، کاربردهای کوچک زنجیره تأمین، معرف یک سوم سرمایه گذاری های انجام شده در فن آوری، توسط تولید کنندگان و خرده فروشان در آمریکا خواهد بود.

پیش بینی 4:

انتظار می رود تا سال ۲۰۲۳، ۶۵ درصد از فعالیت های مربوط به سردخانه داری در شرکت های آمریکایی از ربات ها و تجزیه و تحلیل داده ها برای افزایش ظرفیت و کاهش زمان لازم برای پردازش سفارش ها استفاده کنند.

پیش بینی 5:

افزون بر این، ۲۵ درصد از تولید کنندگان در آمریکا برای دریافت قطعات یدکی، بهبود دقت قطعات و کاهش 45 درصدی هزینه های حمل در سال ۲۰۲۳ از زنجیره بلوکی استفاده خواهند کرد.

پیش بینی 6:

در همین حال، انتظار می رود ۶۰ درصد تولید کنندگان G۲۰۰۰ در سال ۲۰۲۳ با هوش مصنوعی در اتوماسیون فرآیند های رباتیک سرمایه گذاری کنند و بدین ترتیب، کمبود مهارت ها در زنجیره تأمین را جبران نمایند.

(توضیح مترجم: منظور از G2000 در اینجا 2000 مورد از بزرگترین شرکت های سهامی عام جهان می باشد.)

پیش بینی 7:

تا سال 2024 ، 75 درصد از شرکت های آمریکایی که روی مشتریان تمرکز دارند، توانایی سفارشی سازی زنجیره های تأمین خود را توسعه داده اند، که این امر باعث افزایش سهم بازار آن ها می شود.

با وجود اینکه این پیش بینی ها کاملاً دقیق نیستند، اما می توانند ایده ای از اینکه لجستیک در سال های آتی چه چیزی را تجربه خواهد کرد، به ما ارائه کنند.

همانطور که مشاهده می کنید، شرکت ها شروع به دیدن لجستیک، نه تنها به عنوان یک فرآیند برای تحویل محصولات؛ بلکه به عنوان یک فرآیند بازاریابی می کنند. فن آوری هایی که به ما امکان حفظ و رفع نیازهای مشتریان را می دهند، بیشترین کاربرد را در این دهه خواهند داشت. به عبارت دیگر، فن آوری هایی که عملکردهای زیر را ارائه می دهند، بیشترین کاربرد را در دهه آتی خواهند داشت:

• ساخت برند ها بر اساس تجربه مشتری. شرکت ها علاوه بر تفکر در مورد عملیات ها، نیاز به درک خدمات بازاریابی و مشتری دارند؛ آن ها باید تجربه مشتری را از طریق برند سازی، سرعت تحویل، مشاهده پذیری و شفافیت، در اولویت قرار دهند.
• دیجیتالی کردن و ادغام زنجیره تأمین. این امر شامل ارتباطات، اسناد و مدارک، تجزیه و تحلیل، فرآیندهای سفارش و مدیریت موجودی می شود.
• کار کردن با تأمین کنندگان و شرکا در یک پلتفرم همسان، که همکاری آنی را آسان تر می کند.
• اتوماسیون فرآیند ثبت اسناد با سرمایه گذاری بر روی سیستم های مخصوص این عملکرد.
• استفاده از معیارها، تجزیه و تحلیل، شاخص های کلیدی عملکرد و پیشنهاداتی که توسط هوش مصنوعی برای پیش بینی الگوهای خرید، شناسایی رانندگان و برآورد زمان تحویل، ارائه شده است. فقط زمانی که همه داده ها موجود باشند، می توانیم معیارهای واقعی را ببینیم.
• استفاده از فن آوری زنجیره بلوکی به عنوان یک پلتفرم واحد برای ردیابی محموله ها از ابتدا تا انتها با شفافیت؛ به این ترتیب، شرکت های حمل و نقل، بنادر، شرکت های لجستیک و کارگزاران برای به روزرسانی وضعیت خود، همگی از یک سایت واحد استفاده می کنند.
• سرمایه گذاری در زیرساخت و آموزش به جهت افزایش بهره وری و حذف تعمیرات.
• اجرای لجستیک سبز که تکنیک های پایدار را در بطن استراتژی کلی ادغام می کند. این امر نه تنها به محیط زیست، بلکه به آشکار کردن حسن نیت شرکت نیز کمک کرده؛ هزینه های زنجیره تأمین را کاهش داده و وفاداری مشتریان را نیز افزایش می دهد. این ها برخی از استراتژی هایی است که برای اجرای لجستیک سبز استفاده می شوند:استفاده از خودرو های هیبریدی یا برقی و یا موارد دیگر، خودرو هایی با سیستم پیشرانه ای متفاوت از دیزل، مانند گاز طبیعی مایع.
  استفاده از سیستم های بهینه سازی مسیر، که اطلاعاتی در مورد محموله ها و ردپای کربن را در اختیار ما قرار می دهند.
  بهینه سازی حمل و نقل از طریق استراتژی های حمل و نقل چند وجهی، لجستیک معکوس و بارگیری در بازگشت.
  استفاده از سلول های فوتو وُلتائیک و دیگر سیستم های انرژی تجدید پذیر در مراکز لجستیک .
  خرید مواد خام و قطعات از تأمین کنندگان محلی برای حداقل کردن فاصله حمل و نقل.
  ارزیابی عملکرد زیست محیطی تأمین کنندگان.
  

با وجود اینکه هوش مصنوعی می تواند امکان تصمیم گیری بهتر را فراهم کند، اینترنت اشیا می تواند داده های ناشناخته قبلی را آشکار ساخته و زنجیره بلوکی می تواند اطلاعات قابل اعتماد بیشتری را در اختیار ما بگذارد؛ تا زمانی که داده ها به طور موثر، مورد استفاده قرار نگرفته و در زنجیره تأمین ادغام نشوند، نتایج ما، بهترین نتایج ممکن نخواهند بود.

برای رسیدن به این هدف، شرکت ها می توانند شرکت های لجستیک، مانند شرکت سردخانه را استخدام کنند؛ که فلسفه آن قرار دادن مشتری در مرکز اهداف و عملیات لجستیک می باشد.

منبع: Solistica

مترجم: رامین حیاتی