کاسمیرو یکی از بازیکنان کلیدی موفقیت های اخیر رئال مادرید بوده است. کریستیانو رونالدو، رافائل واران و سرخیو راموس نیز همینطور بودند و همانطور که در مورد این برزیلی اتفاق افتاد، بسیاری این حرکت را درک نکردند. چرا رئال مادرید با انتقال بازیکنانی که دست نیافتنی به نظر می رسند موافقت می کند؟ هر چیزی یه توضیحی داره تصمیمات بر اساس شیوه کار و برنامه ریزی از منظر ورزشی و اقتصادی و حتی از نظر تأثیر آنها بر عملکرد روزانه تیم است.
نقطه شروع، تمایل بازیکن مورد نظر برای ماندن در رئال مادرید است. در صورت وجود شک و تردید، تا زمانی که پیشنهادی که مدیران باشگاه آن را مناسب بدانند، برسد، در باز است. در مورد واران، جدایی او زمان برد، با مذاکرات طولانی در حالی که با کاسمیرو همه چیز بسیار سریعتر بود. پنج روز کافی بود و پیشنهادی که می توانست به 85 میلیون یورو برسد، قیمتی بود که باید پرداخت کرد.
آنها دو مورد متفاوت بودند. واران شروع به کاهش در عملکرد خود کرده بود و مشکلات جسمی همراه او باعث شد تا مدیران برای جدایی او قیمت تعیین کنند و به دنبال جایگزینی باشند که در نهایت دیوید آلابا بود. آنها معتقد بودند که بهترین دوران او گذشته است. قیمت او تا 50 میلیون یورو افزایش یافت. این بازیکن فرانسوی فصل گذشته فقط 22 بازی در لیگ برتر انجام داد.
غافلگیری و تاثیری که وضعیت کاسمیرو و یونایتد روی هواداران و مطبوعات گذاشته است، برنامه ریزی باشگاه را غافلگیر نکرده است. هیچ کس به جدایی قریب الوقوع فکر نمی کرد، اما آنها جایگزین ها را آماده کردند. آنها مانند یک سال پیش با ادواردو کاماویگا روی اورلین چوآمنی شرط بندی کردند. خط هافبک هنوز در بالاترین سطح بود، اما همه چیز تاریخ انقضا دارد.
تأثیرات ورزشی با نقل و انتقالاتی که قبلاً در تیم تعبیه شده بود به حداقل رسید، در حالی که تأثیر اقتصادی تضمین می کرد که آنها پول نقدی را برای مقابله با تقویت هایی که برای تابستان آینده در نظر گرفته اند دارند، که کسی جز جود بلینگهام از بوروسیا دورتموند نیست.
اگر در این موقعیت اختلافی وجود نداشت، با کریستیانو رونالدو و سرخیو راموس، دو سناریو بسیار متفاوت، اما با پایان های یکسان وجود داشت. هر دو موقعیتهایی را مطرح کردند که مدیران باشگاه را به حد اقل رساند و از مسائل ورزشی فراتر رفت. با CR7، با توافق با این بازیکن، قیمت اولیه تعیین شد و آنها انتقال او را به یووه بستند. او چیزی را می خواست که رئال مادرید نمی توانست به او بدهد، ثبات اقتصادی در خطر بود و آنها نمی توانستند آنچه را که لیونل مسی در بارسلونا به دست می آورد پرداخت کنند. در مورد کاپیتان، بحث اختلاف بود و می خواستند نشان بدهند هیچکس بالاتر از باشگاه نیست.