توی این مقاله میخوام یه ذره راجع به نماد های گل رز و تاریخچه گل رز بگم و تو مقاله های بعدی بیشتر راجع به پروش و نگهداری گل رز صحبت میکنم.که اگر قصد داری هدیه گل رز به کسی تقدیم کنی و بدونی باید چه انتخابی داشته باشی پس پیشنهاد می کنم تا انتهای این مقاله و مقاله های بعدی همراه من باش.
گل رز، با وجود حساسیت و ظرافت ظاهری، کمتر از آنچه احتمالا انتظار داریم به مراقبت نیاز دارد. نحوهٔ مراقبت از گل رز در باغچه هم چندان پیچیده نیست ، با در نظر داشتن چند نکتهٔ ساده، حتی کم‌تجربه‌ترین افراد در باغبانی هم می‌توانند این گل زیبا را پرورش دهند.
گل‌های رز به دلیل زیبایی و بوی معطر به طور گسترده پرورش می‌یابند و در بسیاری از جوامع دارای اهمیت فرهنگی هستند. گل‌های رز در اندازه‌های مختلفی رشد می‌کنند از گل رز مینیاتوری گرفته تا گل های کوهی که ارتفاع آنها می‌تواند تا 7 متر هم برسد. این گل‌ها قابلیت ترکیب خوبی دارند و به همین دلیل روز به روز پرورش و نگهداری آنها در تمام جهان گسترش پیدا می‌کند.
در این مطلب ابتدا در مورد تاریخچه آن شرح کاملی ارائه میدم و بعد از آن اینکه چه نماد های داره و در مقاله بعدی نکات برای نگهداری از گل رز در باغچه و گلدان در اختیارتان خواهم گذاشت.
پس همراه باشید.
تاریخچه و نماد های گل رز
یونانیان و رومیان باستان گل رز را نماد عشق و علاقه می‌دانستند و این گل را با الهه عشق پیوند می‌دادند. گل رز همچنین برای آنها نمادی از محرمانه بودن است و به معنای چیزی است که مخفی نگه داشته شده است. در روم باستان روی درب اتاق‌هایی که جلسات محرمانه در آن برگزار می‌شد یک گل رز وحشی قرار می دادند.
گل‌های رز در رنگ‌های مختلف دارای نماد و معنای متفاوتی هستند. رز قرمز red rose نشان دهنده عشق پایدار، رز سفید نشانه فروتنی و معصومیت، رز زرد نشانه ابراز شادی، رز صورتی نشانه قدردانی و تشکر، رز نارنجی نشانه شور و اشتیاق و رز بنفش و سفید نشانه افسون و عشق هستند.
كليساهاي اوليه، گل رز را به عنوان نمادي از تباهي محكوم كرده بودند، زيرا اعتقاد داشتند كه سقوط امپراتوري روم به خاطر توجه بيش از اندازه نرو (Nero) به اين گل بود. افراط او در توجه به گل رز، وحشتناك و خجالت‌آور بود. گفته مي‌شود كه چندين تُن رز براي برگزاري ضيافت‌هاي فراوانش فراهم مي‌كرد. بالش‌ها و پشتي‌هايي كه مهمان‌ها روي آن مي‌نشستند، با گل رز پر مي‌شد. همچنين، مقدار زيادي از گل‌ها را پرپر مي كرد و بر سر ميهمانانش در مجالس عيش مي‌ريخت و دوش گلاب بر سر آنان مي‌گرفت. حتي گفته مي‌شود يك نفر از شركت‌كنندگان در اين مجالس خفه شده بود. گل رز نماد موفقيت و پيروزي در عصر روم بود. ميليون‌ها گلبرگ گل رز را در مفتول برنجي به هم مي‌بافتند و تاج گل و تاج سر درست مي‌كردند. در نتيجه، كشاورزان باور داشتند كه منفعت بيشتر در پرورش گل رز است تا كاشتن محصولات غذايي و اين يك تصور غلط بود كه توسط شاعر رومي، هورس (Horace) و ديگر روشنفكران آن زمان به‌وجود آمده بود.
