شاید زمانی با خود فکر می‌کردیم که با وجود انواع مدل فندک کم کم بازار کبریتها کساد شود و دیگر طرفداران خود را از دست خواهد داد؛ اما تحولی جالب در صنعت کبریت سازی سبب ایجاد شکل تازه در کبریتها و جذب طرفداران بیشتر به دنبال بسته‌های کبریت شد.
در سال ۱۳۰۴ فقط هشت کارخانه مدرن در ایران فعالیت می‌کردند که دو کارخانه آن مربوط به صنعت کبریت سازی بودند. با گذشت زمان، ورود کبریت‌های فرنگی و ارزان‌تر باعث ورشکستگی کارخانه‌های ایرانی شد. بعدها و در دوران قاجار کبریتی به نام «الهیه» در تبریز و زنجان ساخته شد که کیفیتی بهتر از کبریت تهران داشت. مهم‌ترین کارخانه‌های کبریت سازی در ایران، کارخانه کبریت توکلی، ممتاز، زنجان و همدان می‌باشند. باید گفت، شهر تبریز مادر این صنعت در ایران می‌باشد؛ چراکه هم اکنون نیز بزرگ‌ترین واحدهای تولید کبریت در این شهر، فعال و در حال تولید هستند.
کبریتها درون قوطی‌هایی که حالت کشویی دارند، بسته بندی می‌شوند. به دلیل ماهیتی که بسته بندی کبریتها دارند، می‌توان طیف وسیعی از طراحی را بر روی آن‌ها پیاده کرد. اما بعد از سال‌ها طراحی جعبه‌های مختلف نوبت به خود کبریتها رسید و اینبار خود سایز و رنگ کبریتها تغییر کرد.
چوب کبریت رنگی بلند، نه تنها ظاهری فانتزی و جذاب داشت بلکه بخاطر ارتفاع بلندتر طولانی‌تر میسوخت و حس زیبایی در زمان روشن کردن شمع مخصوصا چند شمع تولد بر روی کیک ایجاد می‌کرد. شاید تلفیق حس نوستالژی کبریت و رنگ و بوی تازه چوب کبریت‌های رنگی باعث شد تا تعداد بیشماری از افراد به این کبریتها علاقمند شوند.
