بُنْدَهِشْن یا بُنْدَهِش نام کتابی است به پهلوی که تدوین نهایی آن در سدهٔ سوم هجری قمری انجام شده‌است ولی اصل آن در اواخر دورهٔ ساسانی تألیف شده‌بود. نویسنده (تدوین‌کنندهٔ نهایی) آن «فَرْنْبَغ»، فرزند «دادویه» نام داشت.
بندهشن به معنی «آفرینش آغازین» یا «آفرینش بنیادین» است.
بسیاری از دانش های باستانی در این کتاب آمده و نسل اندر نسل ب وسیله موبدان منتقل شده تا از گزند فراموشی در امان بماند.
شرح سرزمینهایی ک بیش از ده هزار سال پیش در آغاز دوران یخبندان در زیر لایه های یخ مدفون شده با جزییات دقیق!
رسم دیاگرام تابش خورشید بر روی زمین و جای نشانی قاره های آسیا و اروپا و آمریکا و آفریقا و شمالگان و جنوبگان و استرالیا ب کمک آن.
البته رمز گشایی و درک این متون ب فنون و دانش های خاص نیازمند است ک بسیاری از آنها برای ما ناشناخته هستند. و تا همین چند ساله اخیر بسیاری از آنها را اسطوره و افسانه می پنداشتیم.
در بندهش د‌رباره‌ی آفرینش انسان سخن رفته است؛ در بخشی خاص د‌رباره‌ی اقوام ایرانی، تازی، چینی و… نیز بحث شده است. بندهش مرد‌م (= انسان) را به بیست و پنج گونه بخش می‌کند و حتا خرس و کپی (= میمون) را از جمله‌ی مرد‌مان می‌د‌اند.
پس از مطالب تاریخی، ک تا پایان د‌وره‌ی ساسانی است. پیشگویی‌ها، فـرارسیـد‌ن هـزاره‌هـای واپـسیـن، سوشیانس‌ها (= نجات‌بخشان) و پایان جهان را مطرح می‌کند.
@Razznak86
