حدود پنج قرن است که اروپائیان خود را کاشفان سرزمینهای آمریکا اعلام کرده اند. اما خوانندگان گرامی برای نخستین بار با اسناد و شواهدی در این کتاب در میابند که سرزمینی بنام «آمریکا» حداقل از هزاران سال پیش در متون کهن ایرانی با نامهای مشابه پدیدار بوده است. کتاب حاضر، با رویکردی نوین و برای نخستین بار اثبات میکند، که ایرانیان، پیشرو از دیگر تمدنها، به شیوه تقسیم بندی دقیق از کره زمین اشراف داشته و افزون بر قاره های آسیا، آفریقای شمالی و اروپا که در قدیم میشناختند و به آن ربع مسکون میگفتند، به وجود قاره های آمریکای امروزی، قاره های قطبی شمالی و جنوبی و بیشتر جزایر و اقیانوسهای ناشناخته نیز آگاهی وسیع داشته و از آن نقشه برداری کرده بودند. از این رو به نظر میرسد که اروپائیان، با تکیه بر دانشهای کهن و در دست داشتن نقشه های اسرارآمیز، دریانوردان مسلمان و سایر اقوامی که آنان نیز از دانشهای کهن ایرانی بهره برده بودند، اقدام به کشف این قاره ها نموده باشند
در کتب قدیم ایرانی به روشنی گزارش شده که هر گاه مناطق ایران در میانه روز باشد، دو قاره در نیمه شبان قرار میگیرند که جز قاره های آمریکا نیست، همچنین در متون قدیم پارسی از قاره بزرگی به نام «اَمَر» در انتهای مشرق جهان نام برده شده که ساکنین این مناطق را «آموریان» ذکر کرده اند. و مهاجرین آموری تا «سیلی» یا «شیلی» مهاجرت نموده اند. پس آیا این واژه «اَمَر»، «آموریان» و «شیلی» و واژگان مشابه دیگر مانند «اَمرَغ»، «اَمَرگاه»، «اَمارگاه» و «مارگان» که حداقل از هزار سال پیش در متون ایرانی مطابق با موقعیت آمریکای فعلی عنوان شده بطور اتفاقی با نام آمریکای امروز شبیه هستند؟! یا آنگونه که در این کتاب میخوانید، اروپائیان برای انحصاری نمودن کشف این سرزمینها، نامهای قدیم را از روی نقشه های کهن تغییر داده و به کاشفینی چون «آمریگو وسپوچی» نسبت داده اند. در این کتاب با سفرنامه های اروپائیان و کاشفین اولیه آمریکا آشنا خواهید شد و میابید که چهره آمریگو وسپوچی بعنوان یک دریانورد از نظر خود اروپائیان معاصر وی مخدوش و بی اعتبار بوده است. همچنین پیوندهای غیر قابل انکار و مشابهت های فرهنگی و اجتماعی مابین بومیان آمریکا و سایر ملل در این کتاب آورده شده است که اثبات این موضوع است، در این کتاب نگاهی به تاریخ دریانوردی ایرانیان که در روزگاران باستان قاره ها را درنوردیده بودند نیز انداخته شده است
همچنین سمینار دکتر فرشاد فرشیدراد و سخنرانی ایشان در مورد این پژوهش در دانشگاه اصفهان
لینک آپارات :
