دزدگیرها بخش مهمی از سامانه های امنیتی هر واحد ساختمانی و یا اداری را تشکیل میدهند. در این بخش قصد داریم که انوع بخش های یک دزدگیر را بشناسیم و در مقالات بعدی درباره نحوه کار آنها اطلاعات بیشتری را به دست بیاوریم.
به صورت کلی دزدگیرها دارای اجزای و روش کاری نسبتا یکسان هستند، اما پیشرفت فناوریهای الکترونیکی و اضافه شدن بخش های امنیتی دیگر سبب توسعه آنها گردیده است.
در مقالات آینده در موردشیوه کار دزدگیرهای و دیگر موارد وابسته به آنها اطلاعاتی را در اختیار شما قرار خواهیم داد.
دزدگیر هاو یا سیستم های اعلام سرقت توسط یک مخترع آمریکایی به نام ریورند اگوستیس راسل، ابداع شدند و اکنون به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی ما تبدیل شده اند.
دزدگیرها در انواع و اقسام گوناگونی برای خودروها، منازل و یا حتی کالاهای فروشگاهی به کار گرفته میشوند. امروزهاکثر مغازه ها و تقریبا تمام خودروها و بیشتر فروشگاه های لباس و یا لوازم دیجیتالی از دزدگیر به عنوان یک ابزار اساسی استفاده میکنند.
دزدگیر به تنهایی یک سامانه امنیتی محسوب نمی گردد و غالبا با استفاده از دوربین ها مدار بسته است که سامانه امنیتی کامل میگردد.
هر دزدگیر از قسمت های نسبتا مشابهی تشکیل شده است. در این مقاله ما به بررسی دزدگیر اماکن و فروشگاه ها می پردازیم.
1. جعبه: جعبه دزدگیر محل قرارگیری اجزای دزدگیر است که در بیشتر مواقع از ورقه های فلزی ساخته میشود و امکان نصب اجزا و تهویه هوا را میدهد.
2. لوله های اتصال: لوله های اتصال امکان یک اتصال ایمن را برای نصب کابل ها و دیگر اجزای دزدگیر را میدهند و در بیشتر اوقات این لوله ها به صورت فلزی و یا لوله های خرطومی هستند، البته لوله های با پوشش رشته های فلزی نیز در بازار وجود دارد.
3. سوئیچ: کار این سوئیچ ها روشن و یا خاموش کردن کامل مدار دزدگیر است که به صورت دستی و یا کنترل از راه درو میتوانند عمل کنند.
4. مدار الکتریکی: مدار الکتریکی یک دزدگیر از بخش های گوناگونی تشکیل شده است که به شرح زیر می باشند:
· تخته مدار: تخته مدار و یا چیپ مدار که تمام قسمت های الکترونیکیبر روی آن قرارگرفته اند. این تخته از جنس پلاستیک، با مدارهای چاپ و مسی است.
· حسگر با چشم دزدگیر: قسمت های خارجی از دزدگیر که برای درک حرکت، باز و یا بسته بودند و یا دیگر فعالیت ها به کار گرفته میشوند. حسگر میتواند نوری، مکانیکی، صوتی یا شیمیایی باشد که هر کدام کاربردهیا گوناگون و متفاوتی دارند.
· واحد کنترل: این واحد قلب مدار دزدگیر است و هرگونه تحریک اتفاق افتاده در محیطرا آشکار میکند، وظیفه این واحد درک فعالیت های محیط، تطابق با شرایط امن و اعلام خطر در مواقع ضروری است.
· واحد هشدار: این قسمت در زمان خطر به کار می افتد و به ترتیب وظیفه ایجاد آلارم های صوتی و نوری، ارسال پیام خطر از طریق تلفن و یا خطوط رابط و اجرای فرامین امنیتی مثل بستن دربها، بازکردن آب و یا قطع جریان را دارد. سیستم های هشدار ممکن است که به یک ایستگاه امنیتی پلیس وصل باشند و در هنگام خطر تصاویر محل را برای پلیس ارسال کنند.
· صحفه کلید: این بخش از مدار یک دزدگیر برروی بدنه دزذگیر نصب میگردد و امکان وارد کردن کدها و یا دیگر پالس ها را به آن میدهند. در برخی از دزدگیرها این صحفه کلید ممکن است به صورت کنترل از راه دور و رادیویی عمل کند.
5. تجهیزا امنیتی خارجی: علاوه بر تجهیزاتی الکترونیکی که در هر دزدگیری وجود دارد این امکان وجود دارد که در خارج از دزدگیر نیز تجهیزاتی قرار گرفته باشد، برای مثال نور افکن، چراغ چشمک زن و یا حتی درب های اتوماتیک که با اعلام دزدگیر اماکن فعال میگردند.
اکنون دزدگیرها به شکل های گوناگونی و با تجهیزات پیچیده تر از گذشته تولید میگردند. ولی باید به خاطر داشت که صرف استفاده از دزدگیر امنیت کامل را به یک ساختمان نمیدهد.
استفاده از دوربین های مدار بسته، اتصال به ایستگاه پلیس، استفاده از قفل های امن و حفظ نکات امنیتی همگی با هم یک امنیت کامل رابرای یک مکان و بنا را ایجاد میکند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر : دزدگیر اماکن
