ایشون آقای فیلیپ ال مارتینه که فکرکنم در بهترین شناگر در ارتش آمریکا بوده خیلی سال پیش ؛ انقد پایین تنه‌ی قوی‌ای داشته که با هیچکس مقایسه نمیشده توی شنا و ارتش
یک روز ایشون با تنها و بهترین رفیق ، یعنی دوچرخه‌ش که همین دوچرخه باعث بدن قویش شده در حال دوچرخه سواری بوده
وقتی یه روز داشته تند رکاب میزده و فقط دیدش جلوی لاستیکش بوده با یه دوچرخه سوار برخورد میکنه ، اون یکی دوچرخه سوار کوچیک‌ترین بلایی سرش نمیاد اما ایشون بی‌هوش به زمین میاُفته و میان ببرنش متوجه میشن اوضاع پاهاش خیلی خرابه وقتی میبرنش بیمارستان ایشون بعد از چندوقت فلج میشه
برای همیشه و هیچوقت دیگه نمیتونه دوچرخه سواری کنه میگن با اینکه ۳۵ ساله روی ویلچره هیچ چیز و هیچکس رو باعث و بانی این اتفاق ندونسته ! حتی یه بار غر هم نزده ( میگن البته :)) )
یه جا خوندم ایشونم مثل همه درد‌هایی کشیده و دیگه نتونسته شنا کنه ، نتونسته دوچرخه سواری کنی و حتی خدمت
به ارتش کنه اما هیچکس رو حتی یک بار مقصر ندونسته و میگن جمله‌ی معروفش هم اینه که دنیا خیلی بی رحمه و تا وقتی اینو نفهمی نمیتونی شکست‌هاتو بپذیری :)
صاتقی
