دوباره تازه شده زخم کهنه دیروز امان گرفته ز دل،برده طاقت دردم
زخم هاي مزمن را به خاطر داريد؟ همان زخم هاي کهنه و ديرپا که مهمان ناخواسته روزهاي زندگی آدم ها مي شوند و حالا حالاها قصد رفتن نمي کنند. حتي شايد مدت زمان حضورشان در کنار يک آدم از مدت زمان همه گير شدن کرونا هم بيشتر باشد. اين قسمت از پادکست مرهم به راه هاي درمان اين زخم ها اختصاص دارد. پس در ادامه با ما همراه باشيد.
درمان زخم مزمن
در ابتدا، زخم‌های مزمن به طور منظم تمیز و با استفاده از دارو و پانسمان پوشانده می‌شوند. اگر یک زخم با وجود مراقبت زیاد پس از گذشت مدت زمان طولانی بهبود پیدا نکند با روش هایی مثل خلأ یا پیوند پوست تحت درمان قرار می گیرد.
تمیز کردن زخم مزمن
اولین قدم در درمان زخم مزمن، تمیز کردن زخم است. تمیز کردن زخم اغلب موقع تعویض پانسمان زخم با استفاده از محلول آب و نمک انجام می شود. به طور کلی راه حل های مختلفی برای تمیز کردن زخم مزمن استفاده می شود که آگاهی از مضرات و مزایای طرق مختلف ضروری است.
دبریدمان زخم مزمن
اغلب پزشکان یا پرستاران هنگام درمان زخم های مزمن بافت مرده یا ملتهب را از بین می برند. این عمل به دبریدمان معروف است. این بافت با استفاده از ابزارهایی مانند موچین یا چاقوی جراحی برداشته می شود.گاهی اوقات برای کمک به تمیز کردن زخم، ژل مبتنی بر آنزیم نیز استفاده می شود. همچنین می توان با استفاده از فشار قوی آب، زخم را تمیز کرد. شکل دیگری از دبریدمان استفاده از گونه خاصی از کِرم‌ها (لارو های مگس) است که بطور خاص برای اهداف پزشکی پرورش داده می شوند. کرم‌ها داخل یک کیسه یا خارج از کیسه بر روی زخم قرار می گیرند، و بافت مرده و مایع را از زخم خارج می کنند.
از آنجا که دبریدمان اغلب دردناک است، از بی حسی موضعی استفاده می شود. زخم های بزرگتر گاهی تحت بیهوشی عمومی تمیز می شوند.
پانسمان زخم مزمن
پس از تمیز کردن زخم آن را پانسمان می کنند. انواع مختلفی از پانسمان ها مثل پانسمان گاز، پانسمان هیدروژل، پانسمان هیدروکلوئید، پانسمان های حاوی نقره یا آلژینات و پانسمان فوم مورد استفاده قرار می گیرند.
از پانسمان‌ها برای از بین بردن ترشحات زخم و محافظت از آن در برابر عفونت استفاده می شود. پانسمان‌ها معمولاً چند روز روی زخم باقی می مانند. اگر مشخص باشد که پانسمان نمی تواند ترشحات زخم را جذب کند و همچنین جابجا شده باشد، باید تعویض شود.
انواع روش های درمانی برای زخم های مزمن
آنتی‌بیوتیک ها
یکی از راه‌های درمان زخم مزمن، آنتی‌بیوتیک‌ها هستند. زخم‌ها اگر آلوده به باکتری باشند، احتمال التیام و بهبودی کمتری دارند. بسته به این که عفونت چقدر شدید است، ممکن است آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان تجویز شوند.
اکسیژن درمانی
در اکسیژن درمانی، فرد مبتلا به زخم وارد یک اتاق مخصوص برای تنفس اکسیژن تحت فشار بالا می‌شود. هدف از این کار افزایش غلظت اکسیژن در خون آن‌ها و بهبود تامین خون در ناحیه زخم است.
امواج فراصوت و الکترومغناطیسی
درمان فراصوت شامل درمان زخم‌های مزمن با استفاده از امواج صوتی است. امواج صوتی بافت را گرم‌تر می کنند وثابت شده که درمان فراصوت به التیام سریع‌تر زخم‌ها کمک می کند. همین موضوع در مورد روش الکترومغناطیسی نیز صادق است. امواج الکترومغناطیسی ضعیف با استفاده از بالشت یا تشکی که دارای آهنربا است روی زخم اعمال می شود و این امواج باعث بهبود و التیام زخم خواهند شد.
پیوند پوست
اگر زخم به اندازه ای بزرگ باشد که به خودی خود بسته نشود، پیوند پوست به عنوان یک گزینه درمانی در نظر گرفته می شود. در این روش، پوست از قسمت دیگری از بدن – معمولاً ران – گرفته شده و بر روی زخم پیوند زده می شود. همچنین پیوندهایی وجود دارد که از محصولات سلولهای انسانی و مواد مصنوعی ساخته می شوند.
ما در اين قسمت از پادکست مرهم به بررسي تعدادي از راه هاي درمان زخم هاي مزمن پرداختيم.
اميدواريم که هيچ وقت با هيچ زخمي از هيچ نوعی مواجه نشوید و هميشه سالم و سلامت باشيد و حال دلتان خوب باشد
تا شنيدار بعد :))
شما را به خداي منان مي سپاريم
به درود
