هر قسمت از سازه چالش ها و بایدها و نبایدهای مخصوص به خود را دارد. از انتخاب متریال گرفته تا انتخاب اکیپ اجرای کار و استفاده از روشهای مختلف برای قسمت های مختلف سازه.
آرماتوربندی نیز چالشهای بیشماری دارد. خرید میلگرد اولین چالش آن است. کدام کارخانه تولید میلگرد را انتخاب کنیم؟ چه میزان میلگرد خریداری کنیم که هم کم نیاید و هم بیش از حد استفاده ما نباشد و از بین نرود.
از طرفی انتخاب یک اکیپ مناسب برای اجرای کار اهمیت بسیاری دارد. اگر اکیپ آرماتوربندی جای دیگری هم کار داشته باشد ممکن است چند روزی کار ما را تعطیل کند و به کارهای دیگرش برسد و این یک معضل بزرگ برای کارفرما خواهد بود.
چالش ها در آرماتوربندی بیشتر از این تعداد است اما اینجا می خواهیم به یک چالش دیگر اشاره کنیم. چالش انتخاب روش اتصال میلگرد. همانطور که می دانید در ساختمان سازی نیاز داریم تا میلگردها را به هم متصل کنیم. این اتصال میلگردها روشهای مختلفی دارد که هر کدام شرایط خاصی دارند. ما باید روشی را انتخاب کنیم که از هر لحاظ کمک حال ما باشد و یک نقطه مثبت در ساخت سازه به حساب بیاید.
عموما برای کارفرما سرعت اجرای کار اهمیت بسیاری دارد. هزینه هم تا حد امکان باید برای کارفرما معقول و منطقی باشد. استحکام سازه نیز برای کارفرمای با وجدان مهم است تا محصول خوبی تحویل مصرف کننده بدهد.
حال کارفرما می تواند یکی از روش های رایج را انتخاب کند و از آن برای سازه خود بهره جوید. روشهای متداول برای اتصال میلگردها به قرار زیر هستند:
اتصال اورلپ
جوش فورجینگ
اتصال مکانیکی میلگرد
برای یافتن مناسب ترین راه باید برای هر پروژه به صورت مستقل عمل کرد. شاید پروژه ای که در یک روستای دور افتاده در حال ساخت است با همان روشهای سنتی و استفاده از اتصال اورلپ به بهترین شکل قابل انجام باشد. اما پروژه های بزرگ و در شهرهای صنعتی قطعا باید دنبال روشهای مناسب تری باشند. در حالت کلی مناسب ترین و بهترین راه برای اتصال میلگردها روش اتصال مکانیکی است.
