برخی اصطلاحات آهنی

سنگ آهن:

این محصول اولین ماده برای تولید آهن است و در واقع ماده ای است که در معدن استخراج می شود و با آن آهن تولید می شود.

آهن خام:

این محصول به صورت قطعه های آهن با خلوص 90 درصد است که از سنگ آهن به دست آمده است.

شمش آهن:

آهن را برای حمل و نقل بهتر تبدیل به شمش می کنند. در واقع شمش یک آهن خام است که برای تولید تیرآهن و یا میلگرد مورد استفاده قرار می کیرد. با شمش طلا اشتباه نگیرید. شمش آهن طول 2 متری دارد. شمش طلا به صورت بلوم، بییلت و اسلب وجود دارد.

بیلت برای تولید انواع میلگرد و مفتول مورد استفاده قرار می گیرد و بلوم برای تولید پروفیل، ناودانی و تیرآهن. اسلب برای تولید ورق های فولادی و لوله ها درزدار استفاده می شود.

آهن اسفنجی:

اگر از سنگ آهن بدون حرارت دادن، اکسیژن را خارج کنیم با آهن اسفنجی روبرو هستیم که عیار بسیار بالایی دارد.

گندله:

گندله ماده اولیه برای تولید فولاد است و به شکل گلوله های هفت تیر است.

آهن قراضه:

همین آهنی که از ساختمانهای قدیمی به دست می آید آهن قراضه نام دارد که عموما ذوب شده و در صنعت مورد استفاده قرار می گیرد.

فولاد کربنی:

این فولاد از ترکیب آهن و کربن به دست می آید که میزان کربن در آن متفاوت است و هر چه میزان کربن بالاتر برود مقاومت فولاد بیشتر خواهد شد.

استیل:

یک نوع فولاد ضد زنگ است که در صنعت کاربرد زیادی دارد و در محیطهای مرطوب مورد استفاده دارد و به هیچ وجه زنگ نمی زند. این کالا وارداتی است و نوسان قیمت زیادی دارد.

فولاد گالوانیزه:

نوعی از فولاد است که یک ورق ضد زنگ فلزی روی آن قرار می گیرد و برای محیطهای مرطوب استفاده دارد.

بندیل:

بندیل نوعی بسته بندی برای مشتقات آهن و فولاد است. برای مثال به یک دسته میلگرد بندیل گفته می شود. عموما بندیل ها با تسمه فلزی بسته بندی می شوند.

این اطلاعات اگر برای شما کافی نبود به سایت ایرومارت سر بزنید و از اطلاعات کامل تر آنجا استفاده کنید. در تصویر زیر گندله را مشاهده می کنید.