هروقت عکسی از کوهستان میدیدم که توش این پرچم‌های رنگی برافراشته شدن، پیش خودم میگفتم؛ اینجا هیمالیاست:)
در واقع این پرچ‌های رنگی برای من تبدیل شده بودن به نماد هیمالیا. شمام هیچ وقت چنین حسی داشتین؟
ولی هرگز دقت نکرده بودم که رابطه این پرچم‌های زیبا که انقدر حس خوبی بهم میدن با همالیا چیه.
جف وات محقق هنر هیمالیا میگه: معمولا پرچم‌های دعا حاوی تصاویر حیوانات، خدایان یا کتیبه های خوش یُمْن هستن. و اغلب در مرکزپرچم تصویر اسبِ باد است، در واقع تصویر اسبی است که بر باد سوار است. و بقیه حیوانات معمولا پلنگ و شیر برفی، اژدهای آسمانو عقاب(گارودا) است.
پرچم‌های دعا اغلب با هدف بالا بردن روحیه موجوداتی که در محیط هستن برافراشته میشه.
پرچم‌های دعا پنج رنگ هستن و هر رنگ نماد عناصری هستن که در بودیسم تبتی طبقه بندی شدن.
آبی نماد فضا و آسمان، سفید نماد هوا و ابر، زرد نماد زمین، سبز نماد آب، قرمز نماد آتش است. اعتقاد بر این است که تعادل اینعناصر بسیار مهم است.
بر این باور هستن که آویزان کردن پرچم‌های دعا در مکان‌های بلند، گفتارهای مقدس و برکت را به همه موجودات منتقل می‌کند.
