حوزه حمل و نقل و تدارکات در چند دهه گذشته تحول قابل توجهی را تجربه کرده است که عمدتاً به دلیل پیشرفت های تکنولوژیکی هدایت می شود. صنعت لجستیک نقش مهمی در اقتصاد جهانی ایفا می کند و تضمین می کند که کالاها به طور موثر از تولید کنندگان به مصرف کنندگان منتقل می شوند.
از آنجایی که نوآوری‌های تکنولوژیک به شکل‌دهی مجدد صنعت ادامه می‌دهند، بررسی تأثیر این پیشرفت‌ها و پتانسیل آنها برای ایجاد انقلاب بیشتر در نحوه جابجایی کالا ضروری است.
یکی از برجسته ترین پیشرفت های تکنولوژیکی در زمینه حمل و نقل، و استفاده از تکنولوژی در باربری افزایش راه حل های ردیابی و دید است. دورانی که فرستنده‌ها مجبور بودند برای نظارت بر وضعیت محموله‌های خود فقط به تماس‌های تلفنی و کاغذبازی تکیه کنند، گذشته است.
فناوری‌های ردیابی پیشرفته مانند GPS، RFID و IoTامکان ردیابی کالاها را در زمان واقعی فراهم کرده‌اند و داده‌های ارزشمندی در مورد مکان، وضعیت و زمان تخمینی رسیدن آنها ارائه می‌دهند.
این دید در زمان واقعی مدیریت زنجیره تامین کارآمدتر را امکان پذیر می کند، خطر سرقت را کاهش می دهد و تاخیر در فرآیند تحویل را به حداقل می رساند. در نتیجه، شرکت ها می توانند تصمیمات آگاهانه تری بگیرند، مسیرها را بهینه کنند و از رضایت مشتری بهتر اطمینان حاصل کنند.
اتوماسیون و رباتیک به عنوان تغییر دهنده بازی در صنعت حمل و نقل ظاهر شده اند. وسایل نقلیه خودران، از جمله کامیون‌های خودران و پهپادها، آماده انقلابی در تحویل آخرین مایل و حمل‌ونقل در مسافت‌های طولانی هستند.
این فناوری ها وعده کاهش هزینه های نیروی کار، افزایش سرعت تحویل و افزایش ایمنی را می دهند. وسایل نقلیه خودران می توانند به صورت شبانه روزی کار کنند و تأثیر کمبود راننده را کاهش دهند و کارایی لجستیک کلی را بهبود بخشند.
علاوه بر این، راه حل های رباتیک به طور فزاینده ای در انبارها و مراکز توزیع رایج می شوند.
وسایل نقلیه هدایت شونده خودکار (AGV)، هواپیماهای بدون سرنشین و بازوهای رباتیک برای کارهایی مانند بارگیری، تخلیه و مرتب‌سازی استفاده می‌شوند که به طور قابل توجهی زنجیره تامین را ساده می‌کند.
این فناوری‌ها نه تنها بهره‌وری را افزایش می‌دهند، بلکه خطر آسیب‌های محیط کار را نیز کاهش می‌دهند و بدون توجه به ساعات کاری، عملکرد ثابتی را ارائه می‌دهند.
حجم وسیعی از داده های تولید شده در صنعت لجستیک باعث اتخاذ تجزیه و تحلیل داده ها و ابزارهای یادگیری ماشین شده است. این فناوری‌ها شرکت‌ها را قادر می‌سازند تا داده‌های تاریخی را تجزیه و تحلیل کنند، روندها را ردیابی کنند و تصمیم‌های پیش‌بینی کنند.
به عنوان مثال، تعمیر و نگهداری پیش‌بینی‌شده از داده‌های حسگرها و دستگاه‌ها برای پیش‌بینی خرابی تجهیزات و کاهش زمان خرابی استفاده می‌کند. الگوریتم‌های یادگیری ماشینی می‌توانند برنامه‌ریزی مسیر، مدیریت موجودی، و پیش‌بینی تقاضا را که اجزای حیاتی عملیات باربری کارآمد هستند، بهینه کنند.
با استفاده از قدرت تجزیه و تحلیل داده ها، شرکت های لجستیک می توانند فرصت هایی را برای کاهش هزینه، بهره وری انرژی و خدمات بهتر به مشتریان شناسایی کنند. آنها می توانند به سرعت با شرایط متغیر بازار سازگار شوند و راه حل های بهبود یافته و مبتنی بر داده را برای مشتریان خود ارائه دهند.
رشد سریع تجارت الکترونیک، پیشرفت های قابل توجهی را در فناوری های تحویل آخرین مایل ضروری کرده است. مشتریان اکنون انتظار دارند گزینه های تحویل سریع تر، راحت تر و سازگار با محیط زیست را داشته باشند.
در پاسخ، شرکت‌ها در حال بررسی راه‌حل‌های نوآورانه، مانند ربات‌های تحویل خودکار و وسایل نقلیه الکتریکی برای برآورده کردن این خواسته‌ها هستند.
ربات‌های تحویل‌دهنده، که اغلب به حسگرها و دوربین‌ها مجهز هستند، می‌توانند در محیط‌های شهری حرکت کنند و بسته‌ها را به درب منزل تحویل دهند. این فناوری پتانسیل کاهش هزینه های تحویل، تراکم ترافیک و انتشار کربن را دارد.
وسایل نقلیه الکتریکی، به‌ویژه دوچرخه‌های بار الکترونیکی، برای حمل‌ونقل شهری استفاده می‌شوند و جایگزینی تمیز و کارآمد برای ون‌های سنتی تحویل می‌دهند.
علاوه بر این، مشارکت بین ارائه دهندگان لجستیک و غول های تجارت الکترونیک منجر به توسعه مراکز اجرایی کارآمد شهری شده است.
این انبارهای کوچک به لحاظ استراتژیک در نزدیکی مراکز شهر قرار دارند و امکان تحویل سریع‌تر و مقرون به صرفه‌تر را در آخرین مایل فراهم می‌کنند. چنین پیشرفت هایی برای رشد مداوم تجارت الکترونیک و تکامل لجستیک حمل و نقل ضروری است.
صنعت حمل و نقل برای کاهش ردپای زیست محیطی خود تحت فشار فزاینده ای قرار دارد.
ظهور کامیون‌های برقی و هیدروژنی و همچنین اجرای روش‌های سازگار با محیط زیست، مانند بهینه‌سازی مسیر و استفاده بهتر از بار، گام‌های مهمی به سوی یک بخش لجستیک سبزتر است.
علاوه بر این، استفاده از سوخت‌های جایگزین، مانند گاز طبیعی فشرده (CNG) و گاز طبیعی مایع (LNG)، در حمل‌ونقل طولانی‌مدت باعث پیشرفت در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای شده است.
مفاهیم نوآورانه مانند Hyperloop، یک سیستم حمل و نقل با سرعت بالا، همچنین نویدبخش لجستیک حمل و نقل پایدار است.
طراحی کم مصرف هایپرلوپ و قابلیت‌های سرعت بالا می‌تواند تحولی در حمل‌ونقل محموله‌های طولانی ایجاد کند و اثرات زیست‌محیطی روش‌های حمل و نقل سنتی را به حداقل برساند.
تحولات فناورانه در زمینه حمل و نقل نه تنها کارایی و سودآوری را افزایش داده است، بلکه طرز تفکر ما در مورد صنعت لجستیک را نیز تغییر داده است. این پیشرفت‌ها در ردیابی و دید، اتوماسیون، تجزیه و تحلیل داده‌ها، تجارت الکترونیک و پایداری، عصر جدیدی از تدارکات را پیش می‌برند، جایی که روش‌های تحویل سریع‌تر، ایمن‌تر و پایدارتر معمول هستند.
همانطور که تکنولوژی به تکامل خود ادامه می دهد، می توانیم انتظار نوآوری های متحول کننده تری را داشته باشیم که انقلاب بیشتری در حوزه حمل و نقل ایجاد کرده و به بخش لجستیکی کارآمدتر، پایدارتر و مشتری محور کمک می کند.
با این پیشرفت‌ها، این صنعت در موقعیت مناسبی قرار می‌گیرد تا نیازهای روزافزون اقتصاد جهانی را برآورده کند و در عین حال تأثیرات زیست‌محیطی آن را به حداقل برساند.
