Security Plus CEH
Security Plus CEH
خواندن ۳ دقیقه·۲ سال پیش

کاملترین معرفی انواع روشهای احراز هویت + پروتکل ها و تکنیک ها

شناسایی و احراز هویت دو هسته اصلی در بیشتر سیستم های کنترل دسترسی هستند. شناسایی عملی است که یک کاربر برای معرفی خود به یک سیستم اطلاعاتی استفاده می کند که معمولا در قالب یک شناسه ورود یا Login ID وجود دارد . شناسایی در حقیقت برای پاسخگویی کاربر به اعمالی است که وی بر روی سیستم انجام می دهد .

Authentication
Authentication

یعنی شناسایی در دنیای فناوری اطلاعات برابر با قابلیت حسابرسی به فعالیت های کاربران در سیستم های اطلاعاتی است . احراز هویت تاییدی بر این است که کاربر همان فردی است که ادعا می کند و در حقیقت بررسی می کند که شناسه کاربر معتبر است یا معتبر نیست . معمولا احراز هویت توسط رمز عبور کاربران در شبکه انجام می شود.

فاکتورهای اصلی احراز هویت چه چیزهایی هستند؟

  1. چیزی که شما می دانید ( What You Know ) : مانند رمزهای عبور و شماره هایی مانند پین کد ....
  2. چیزی که شما دارید ( What You Have ) : مانند کارت های هوشمند اعتباری و بانکی و یا انواع Token ها و ...
  3. چیزی که شما هستید ( What You Are ) : فیزیک بدنی شما ، اثر انگشت ، نمونه DNA ، ساختار شبکیه و عنبیه چشم و ...
روشهای احراز هویت
روشهای احراز هویت

برخی اوقات می توان فاکتور چهارمی نیز به این موارد اضافه کرد که معمولا به آن چیزی که شما انجام می دهید نیز گفته می شود ، برای مثال مدت زمانی که طول می کشد که شما نام کاربری و رمز عبور خود را بر روی کیبورد وارد کنید در این فاکتور قرار می گیرد ، شما می توانید این فاکتور یکی از زیرمجموعه های فاکتور چیزی که شما هستید ( What You Are ) بدانید.

احراز هویت دوگانه یا Two-Factor Authentication به این معناست که دو عدد از فاکتورهای احراز هویت را بصورت همزمان در فرآیند احراز هویت استفاده کنیم. برای مثال دریافت پول از دستگاه های خودپرداز بانک از سیستم احراز هویت دو دوگانه استفاده می کند ، شما ضمن اینکه بایستی کارت هوشمند بانکی ( چیزی که شما دارید ) را همراه داشته باشید ، رمز عبور آن ( چیزی که شما می دانید ) را نیز بایستی بدانید .

نوع اول احراز هویت : رمزهای عبور | Password ها | OTP ها

رمز های عبور ممکن است افشا شوند و به همین دلیل بایستی از آنها محافظت شود . اگر بخواهیم ایده آل در مورد امنیت فکر کنیم ، هر رمز عبور فقط بایستی یکبار استفاده شود. به این نوع رمز های عبور ، رمز های عبور یکبار مصرف یا One Time Password گفته می شود .در این روش حداکثر امنیت ممکن در رمزهای عبور را می توانیم داشته باشیم به دلیل اینکه در هر باز استفاده شدن رمز عبور ، این رمز تغییر کرده و در بار بعدی نمی توان از رمز قبلی استفاده کرد.

رمز عبوری که در هر بار ورود به سیستم ثابت مانده و تغییر نمی کند را رمزهای عبور ایستا یا Static می نامند و رمزهای عبوری که در هر بار ورود به سیستم تغییر می کنند را رمز های عبور پویا یا Dynamic می نامند. مقایسه تغییر رمز در بین این دو نوع رمز عبور واقعه غیر قابل مقایسه است .

رمزهای عبور بسته به نوع استفاده و حساسیت مصرف آنها در نوع منابعی که از آنها محافظت می کنند ، بصورت ماهیانه ، هتگی و یا حتی روزانه تعویض می شوند . در حقیقت هر چقدر زمان استفاده از رمز های عبور طولانی تر شود ، امکان سوء استفاده و افشای آن بیشتر می شود .

یک Passphrase ترتیبی از کاراکترها است که معمولا بیشتر از طول رمزهای عبور یا Password ها هستند و برای امنیت بیشتر سیستم های اطلاعاتی به رمز عبور کمک می کنند ، Passphrase در هنگام استفاده در قالب یک رمز عبور مجازی فعالیت می کند .

برای مطالعه ادامه این مقاله در سایت توسینسو به این لینک مراجعه کنید و اگر می خواهید مفاهیم و مباحث بیشتری را در این زمینه یاد بگیرید به دوره آموزش سیستم های تشخیص نفوذ در این لینک مراجعه کنید.



آموزش هک قانونمندآموزش Securityآموزش CEHآموزش تشخیص نفوذآموزش امنیت شبکه
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید