موسیقی کلاسیک در اروپا: قرون وسطی (قسمت یکم)

اول بریم سراغ موسیقی کلاسیک در اروپا. این دوره از تاریخ موسیقی به قرن پنجم تا قرن چهاردهم میلادی تعلق دارد.
در ادامه شاید نقطه اشتراک‌هایی بین خودتون و مردم زمان قرون وسطی پیدا کنین ؛)
بخش عمده‌ی موسیقی قرون وسطی به موسیقی مذهبی در کلیسا محدود می‌شود. در این دوران از سازها استفاده نمی‌شود مگر بسیار کم و انگشت شمار، چرا که عالمان و فلاسفه معتقد بودند شنیدن موسیقی برای روح انسان خطرناک است. سبک آکاپلا ریشه در این دوران دارد. در آغاز آوازهایی با اوج و فرودهای صدا و ملودی هم معنای چندانی نداشت. موسیقی‌ها بصورت سرودهای گروهی یکدست و مونوفونی اجرا می‌شد.
در قرون وسطی آوازخوانی زنان با محدودیت‌های بسیاری روبرو بود. آن‌ها معمولا اجازه آواز خواندن در مراسم کلیسا را پیدا نمی‌کردند و خلا صدای زیر با کمک گرفتن از پسربچه‌ها پر می‌شد.
نت نویسی در این دوره ابداع و آغاز شد. کاتولیک‌ها برای ثبت سرودهای کلیسا دست به این اقدام زدند.
ارگ اولین سازی بود که توانست به کلیسا راه پیدا کند. سنج و طبل و نی انبان نیز در ارتش به کار گرفته می‌شد.
موسیقی غیرمذهبی این دوره عموما با اشعار عاشقانه و ترانه‌های رقص توسط مطربان دوره گرده در دربار یا میخانه‌ها اجرا می‌شد. رقص استامپی نیز از آن جمله است که بوسیله ربک و پایپ اجرا می‌شد.
فیدل (مشابه ویولن)، فلوت، ترومپت و چند ساز دیگر که امروزه رایج نیستند از سازهای این دوره هستند.
دوماشو، شَستولِن، لئونن(نخستین سرپرست کر) و ... از موسیقیدانان شاخص این دوره بودند.