اول بریم سراغ موسیقی کلاسیک در اروپا. این دوره از تاریخ موسیقی به قرن پنجم تا قرن چهاردهم میلادی تعلق دارد.
در ادامه شاید نقطه اشتراک‌هایی بین خودتون و مردم زمان قرون وسطی پیدا کنین ؛)
بخش عمده‌ی موسیقی قرون وسطی به موسیقی مذهبی در کلیسا محدود می‌شود. در این دوران از سازها استفاده نمی‌شود مگر بسیار کم و انگشت شمار، چرا که عالمان و فلاسفه معتقد بودند شنیدن موسیقی برای روح انسان خطرناک است. سبک آکاپلا ریشه در این دوران دارد. در آغاز آوازهایی با اوج و فرودهای صدا و ملودی هم معنای چندانی نداشت. موسیقی‌ها بصورت سرودهای گروهی یکدست و مونوفونی اجرا می‌شد.
در قرون وسطی آوازخوانی زنان با محدودیت‌های بسیاری روبرو بود. آن‌ها معمولا اجازه آواز خواندن در مراسم کلیسا را پیدا نمی‌کردند و خلا صدای زیر با کمک گرفتن از پسربچه‌ها پر می‌شد.
نت نویسی در این دوره ابداع و آغاز شد. کاتولیک‌ها برای ثبت سرودهای کلیسا دست به این اقدام زدند.
ارگ اولین سازی بود که توانست به کلیسا راه پیدا کند. سنج و طبل و نی انبان نیز در ارتش به کار گرفته می‌شد.
موسیقی غیرمذهبی این دوره عموما با اشعار عاشقانه و ترانه‌های رقص توسط مطربان دوره گرده در دربار یا میخانه‌ها اجرا می‌شد. رقص استامپی نیز از آن جمله است که بوسیله ربک و پایپ اجرا می‌شد.
فیدل (مشابه ویولن)، فلوت، ترومپت و چند ساز دیگر که امروزه رایج نیستند از سازهای این دوره هستند.
دوماشو، شَستولِن، لئونن(نخستین سرپرست کر) و ... از موسیقیدانان شاخص این دوره بودند.
