ماه گذشته حسین بامیری، نماینده مردم لردگان، خبر از تشکیل یک فراکسیون جدید در مجلس تحت عنوان فرهنگ ایثار و شهادت داد. موضوع تعداد بالای فراکسیون‌های مجلس، که ما چند ماه پیش هم در مورد آن هشدار داده بودیم و انگار روز به روز هم به تعداد آنها اضافه میشود، سوالات زیادی را در ذهن مردم ایجاد کرده است. در خصوص امور ایثارگران میخواهیم بدانیم که آیا واقعا با توجه به حضور فراکسیون ایثارگران نیازی به تشکیل یک فراکسیون جدید که با همان شرح وظایف فراکسیون ایثارگران تشکیل شده الزامی است؟ آیا بهتر نیست بجای موازی کاری، تمرکز بر افزایش کارآیی فراکسیون ایثارگران باشد؟ چرا مجلس یازدهم به جای تشکیل فراکسیون‌های متعدد با اهداف مشترک و بعضا غیر ضروری در جهت تشکیل کمیسیون ایثارگران و خانواده شهدا حرکت نمیکند؟
طبق قانون وضع شده در سال ۹۰، به نمایندگان مجلس آزادی عمل داده شده تا جهت توجه و پیگیری امور مهم سیاسی، تخصصی و صنفی، فراکسیون تشکیل دهند. طبق این مصوبه، هر نماینده میتواند حداکثر عضو سه فراکسیون باشد. مجلس یازدهم اما در مقایسه با دوره‌های قبلی در چهار ماه آغاز کار خود با تشکیل پیش از صد فراکسیون، که ۵۰ فراکسیون از میان آنها تا به حال مورد تایید هیئت رئیسه مجلس قرار گرفته‌‌اند، به مراتب فراتر از دوره‌های قبلی مجلس پیش رفته و به نوعی ترافیک فراکسیونی در مجلس راه انداخته است. مواردی از قبیل فراکسیون مهدویت، فراکسیون طب سنتی، فراکسیون روحانیت، و فراکسیون مدیریت شهری و بسیاری دیگر که در چند ماه اخیر تشکیل شده‌اند.
در مورد فراکسیون تازه تاسیس شده «فرهنگ ایثار و شهادت» ما خیلی کوشش کردیم تا تفاوت‌های میان این فراکسیون و فراکسیون ایثارگران پیدا کنیم اما گویا فقط نام این دو فراکسیون با هم متفاوتند و در عمل به موازی کاری می پردازند. به گفته حجت‌الاسلام حسن نوروزی، رئیس این فراکسیون، که بر حسب قضا، ریاست فراکسیون ایثارگران را هم بر عهده دارند، این فراکسیون با «هدف رصد و بررسی مشکلات قشر معظم جامعه ایثارگری پیشنهاد و تدوین طرح‌های قانونی به مجلس شورای اسلامی جهت حل مشکلات ایثارگران که فی الواقع اصحاب واقعی نظام مقدس اسلامی می‌باشند تشکیل گردید.» آیا فراکسیون ایثارگران هم دقیقا همین شرح وظایف را ندارد؟ جواب این سوال هم همانطور که میتوانید حدس بزنید مثبت است.
نکته دیگر که باید به آن توجه کرد این است که فراکسیونها در مجلس بیشتر جنبه مشورتی بین نمایندگان همفکر و هم نظر در خصوص موضوعات مختلف را دارند و قابلیت تصمیم گیری خاصی جهت اجرا ندارند و این خود نیاز به ایجاد فراکسیون‌های تکراری را کم میکند. به قول سید مصطفی آقامیرسلیم، «نمایندگان مجلس موظفند با استفاده از شیوه‌های آسیب شناسانه و چاره جویانه و سنجش مبتنی بر شاخص‌های علمی» کار خود را پیش ببرند. متاسفانه چنین امری در اکثر موارد اجرا نمیشود و بهتر بود به جای ایجاد ترافیک فراکسیونی که بیشتر به یک نوع یارکشی در داخل مجلس است، به خصوص در ارتباط با ایثارگران و جانبازان و نیازهای خانواده‌های شهدا، یک کمیسیون تخصص برای رسیدگی جدی به امور ایثارگران و خانواده شهدا تشکیل شود تا به شکلی تخصصی و با توجه به نیازهای واقعی و امروز ایثارگران و خانواده‌های شهدا به حل مشکلات این قشر مظلوم جامعه بپردازند.
در حال حاضر كميسيون‌های تخصصی مجلس مانند كميسيون آموزش و تحقيقات، كميسيون اجتماعی، كميسيون اقتصادی، و كميسيون امنيت ملی و سياست خارجی از مهمترین کمیسیون‌های تشکیل شده هستند و چه بسا تشکیل کمیسیون تخصصی امور ایثارگران و رسیدگی به وضعیت جانبازان و خانواده‌های شهدا میتواند با ایجاد کارگروه‌های پژوهش و تحقیق و برقراری ارتباط مستقیم و دریافت مکاتبات و دغدغه‌های ایثارگران در راستای بهبود وضعیت آنها قدم‌های بزرگی بردارد.
