سوم اردیبهشت ۹۹، ماهواره نور بعنوان نخستین ماهواره نظامی کشور از کویر مرکزی ایران توسط دلاوران سپاه با موفقیت پرتاب شد و در مدار ۴۲۵ کیلومتری زمین قرار گرفت. جا دارد این موفقیت بزرگ را به مقام معظم رهبری و تمام مردم عزیزمان بخصوص خدمتگزاران سبزپوش سپاه و عاشقان ولایت تبریک بگوئیم. در طول چند روز گذشته پیام‌های تبریک بسیاری از سوی مقامات کشوری در رسانه‌ها منتشر شده که نشان دهنده اهمیت و جایگاه این دستآورد بزرگ نظامی کشور است. دستآوردی که نتیجه تلاش حداقل یک دهه کار و تحقیق و برنامه‌‌ریزی و هزینه هنگفتی بوده است. در اینجا جا دارد یادی هم از شهید تهرانی مقدم بکنیم که در راه توسعه صنایع هوا فضای سپاه به درجه رفیع شهادت نائل شد.
در میان شادی و شعفی که پس از پرتاب موفق‌آمیز ماهواره نور وجود داشته، عناصر معاند داخلی و خارجی دست از گفتار و رفتار شیطنت‌آمیز خود برنمی‌دارند و تلاش می‌کنند دستآورد سپاه را کوچک جلوه دهند. هرچند از عناصر معاند خارجی توقعی بیش از این هم نمی‌توان داشت، ولی کینه توزی‌ها و سنگ پراکنی‌های عناصر به اصطلاح خودی، حقیقتا قابل تحمل نیست. متاسفانه رئیس جمهوری تنها به شکلی گذرا به پرتاب ماهواره نور اشاره نمود ولی بیانیه جداگانه‌ای در این خصوص صادر نکرد. هرچند دکتر محمود واعظی در پیام تبریک خود، عملیات ماهواره نور را موفقیت‌آمیز و افتخارآفرین توصیف کرد، ولی رئیس جمهوری هیچ اشاره‌ای به عظمت این عملیات نداشت.
برخی در شبکه‌های اجتماعی این بحث را مطرح کرده‌اند که دلخوری رئیس جمهوری از نحوه تخصیص منابع صندوق توسعه ملی بوده که بگونه‌ای نامتوازن به برنامه تحقیقاتی سپاه اختصاص یافته است. به فرض صحت این پیش فرض، بعید بنظر می رسد که خشم حسن روحانی از موفقیت سپاه، ناشی از نحوه تخصیص منابع صندوق توسعه ملی باشد و سرنخ‌های این خصومت‌ها احتمالا به اختلافات دولت و سپاه در نحوه مدیریت و رهبری عملیات‌های برون مرزی سپاه مربوط می شود. به هر حال شایسته نیست که اختلافات دستگاه دیپلماسی و نظامی کشور به این شکل نمود پیدا کند. دولتی‌ها باید رسم معرفت و بزرگواری را از امیر سرلشکر موسوی بیاموزند که برغم دلخوری‌هایی که در تخصیص بودجه تحقیقاتی به ارتش وجود داشته، ایشان با صدور پیامی اختصاصی، پرتاب موفقیت‌آمیز ماهواره نور را تبریک گفتند.
پرتاب موفقیت‌آمیز ماهواره نور نشان داد که سپاه می‌تواند بدون ایجاد حاشیه‌های رسانه‌ای (که متاسفانه در جریان مستعان ۱۱۰ شاهدش بودیم) باعث غرور همه دلسوزان نظام و کشور، و ناامیدی دشمنان داخلی و خارجی شود. البته باز هم نباید به قول معروف از هول حلیم در دیگ افتاد و با اغراق درباره توان فن‌آوری هوا فضای کشور، هم دچار غرور شد و هم دشمنان خارجی را تحریک کرد. باید توجه داشت که ماهواره نور، یک تاسواره کوچک است و بیشتر ارزش تحقیقاتی دارد و نه عملیاتی. متاسفانه باز هم شاهد بودیم که سردار سلامی، به اظهارنظری غیرحرفه‌ای پرداختند و گفتند که نور به ما امکان می دهد تا «جهان را از فضا رویت کنیم.» بچه‌های فداکار و خدمتگزار سپاه حقیقتا به اینگونه بزرگنمایی‌ها احتیاجی ندارند و در طول ماه‌های گذشته نشان داده‌اند که ترجیحشان این است که بدون حاشیه به کار خود ادامه دهند.
یک نکته دیگری هم که در اینجا باید مورد توجه قرار گیرد، مسئله مدیریت و آموزش است. تا زمانی که ما در زمین، از توان مدیریتی و هماهنگی دقیقا و به روز برخوردار نباشیم، پیشرفت‌های هوا فضای ما هیچ امنیتی برایمان به ارمغان نخواهد آورد. هم در ماجرای سقوط هواپیمای اوکراینی و هم در فاجعه ترور سردار سلیمانی شاهد بودیم که عدم هماهنگی‌ها و نقایص مدیریتی-اطلاعاتی باعث شد که ما هم از عناصر نفوذی ضربه بخوریم و هم قربانی ضعف مدیریتی خودمان بشویم. در شرایط کنونی، ما از لحاظ سخت افزاری به موفقیت‌های قابل توجهی رسیده‌ایم ولی از لحاظ نرم افزاری و مدیریتی بسیار عقب هستیم و همین امر باعث شده که پیشرفت‌های ما در صنایع هوا فضا چندان ارزش عملیاتی و امنیتی نداشته باشد.
