چند روزیست ویديویی در شبکه‌های اجتماعی دست به دست میشود که در آن ادعا شده، سردار طلائی، رئیس پلیس سابق شهر تهران در یک باشگاه ورزشی در کشور کانادا مشغول به ورزش است در حالی که زنانی نیمه عریان در همان باشگاه در چند قدمی ایشان مشغول ورزش هستند. این ویديو که با واکنش تند و انتقادآمیز بسیاری ار کاربران شبکه‌های اجتماعی همراه بوده، ضمن حاشیه‌هایی که برای سردار طلائی ایجاد کرده، سوالاتی را در ذهن بخشی از جامعه بوجود آورده. مردم از خود می پرسند که اگر حاج قاسم سردار بود، چگونه می‌توان مرتضی طلایی را که نه صداقت دارد و نه یک رویی، سردار خطاب کرد.
در واقع پیش از هر چیز باید حضور ایشان در این ویديو اثبات شود که در این صورت مطمئنا ایشان باید پاسخگوی سوالات زیادی باشد که در روزهای گذشته از سوی بخشی از جامعه مطرح شده. مهمترین سوالی که البته باید پرسید این است که با توجه به اینکه ایشان از لقب سردار به عنوان پیشوند نام خویش استفاده میکند، آیا نباید انتظار داشت که به عنوان الگویی برای جوانان انقلابی رفتار و گفتاری برازنده لقب سردار داشته باشند؟ آیا یک سردار نظامی در کشوری که در ۴ دهه اخیر، شهدای سردار زیادی تقدیم انقلاب و کشور کرده، نباید اگر اشتباهی مرتکب شود با مردم صادق و به جای فرافکنی، پاسخگوی مردم باشد؟
مرتضی طلائی که نماینده سومین دوره و نایب رئیس چهارمین دوره شورای شهر تهران از ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ بوده است در سال ۱۳۸۵ و در زمان فرماندهی سردار احمدی‌مقدم با درجه نظامی سردار سرتیپ دوم از سپاه بازنشسته شد. همانطور که مطمئنا بسیاری از مخاطبان سایت صدای مدافعان در جریان هستند، القابی مانند سردار در سپاه یا امیر در ارتش، نوعی پیشوند هستند و نه درجه نظامی. در واقع اگر بخواهیم از لحاظ اداری و تکنیکی به موضوع نگاه کنیم در سپاه درجه سرداری یا در ارتش درجه امیری نداریم بلکه به درجات سرتیپ ۲ و بالاتر در سپاه به کسانی که دوره آموزشی خود را در سپاه گذرانده باشند، سردار و معادل آن در ارتش امیر میگوئیم. همچنین به فرماندهان نیروی انتظامی که از سپاه به نیروی انتظامی منتقل شده باشند، یا پیش از ادغام نیروهای انتظامی، عضو کمیته انقلاب اسلامی بوده باشند، سردار گفته میشود. برغم این موضوع، واژه سردار یک بار معنایی بسیار مثبتی در میان مردم ما دارد که حقیقتا اطلاق آن به کسی که به مردم دروغ میگوید و با دورویی عمل میکند شایسته نیست. واقعا اگر امثال حاج قاسم سردار بودند، چگونه می‌توان مرتضی طلایی را سردار خطاب کرد؟
یکی از نکاتی که باعث شد واکنش جامعه به ویدئوی منتشر شده فراتر از موارد شبیه به آن در گذشنه شود، واکنش غیرقابل قبول مرتضی طلایی و عدم صداقت وی با مخاطبانش در ویدئوی واکنشی خودش بود. سردار طلائی در ویدئویی که در واکنش به موضوع مذکور منتشر کرده در حالی که روی پل طبیعت ایستاده میگوید: »ما نوکری این مردم و این آب و خاک را با تمام عالم عوض نمی‌کنیم. آن جاهایی که شما فکر می‌کنید ما برای آن سر و دست می‌شکنیم، ارزانی شما باشد. ما جوانی و عمرمان را تقدیم مردم و نظام و انقلاب کردیم و به فضل الهی تا وقتی نفس داریم در همین راه و صراط باقی خواهیم ماند».
در ارتباط با ویدئوی منتسب به ایشان، ما در تحقیقاتی که به عمل آوردیم توانستیم حضور سردار طلائی را از طریق مانیتوری که در پیشروی اوست و همچنین حضور یکی ار فرزندان و نوه‌هایشان که اقامت کانادا را دارند، تائید کنیم. در مانیتور دستگاه تردمیل سردار طلائی در باشگاه مذکور، شبکه محلی سی. پی ۲۴ که یک شبکه محلی شهر تورنتوی کانادا است در حال پخش است. همچنین یکی ار فرزندان سردار و دو نوه ایشان در همان شهر اقامت دارند و سفر سردار به آنجا برای دیدار با فرزند و نوه‌هایش بوده. آقازاده های سردار طلایی هم مثل بسیاری از مسئولان نظام در غرب زندگی می‌کنند و این مسئولان و سرداران یک پا در وطن و یک پا در اروپا و آمریکا و کانادا دارند و از مواهب دنیوی غرب خود را بی‌نصیب نمی‌گذارند ولی وقتی دستشان رو میشود، دست به فرافکنی می‌زنند و از فداکارهای خود در چهل سال پیش سخن می گویند.
به هر حال اگر بخواهیم هجمه انتقادات به سردار طلائی را خلاصه کنیم، صحبت این است که چطور مسئولانی که شعار ماندن در وطن میدهند فرزندان خود را به انگلیس و آمریکا و کانادا میفرستند و در وهله دوم هنگامی که ایشان میگوید زندگی شخصی من به کسی مربوط نیست باید به این موضوع واقف باشد که اشخاصی که نام مقدس و پیشوندی مانند سردار را به عنوان لقب دارد همیشه و در هر لباس و حتی در دوران بازنشستگی، خدمتگذار مردم و انقلاب هستند و باید پاسخگوی مردم باشند. یک سردار واقعی سپاه یا یک امیر برجسته ارتش مشکلات را به جان میخرد و مانند مردمی که در پیچ و خم مشکلات اقتصادی کمرشان خم شده است دوش به دوش با مشکلات می‌جنگد. جدا از این موضوع که هزینه و خرج سفر به کانادا در این شرایط اسفناک اقتصادی برای اکثر غریب به اتفاق مردم کشورمان غیرممکن است، مطمينا ورزش کردن در کنار زنان نیمه‌عریان غربی برای مسئولی که خود بارها بر علیه چنین بی اخلاقی‌هایی ایستاده برای مردم جامعه از هر قشر و اعتقاد سیاسی که باشند غیرقابل هضم و سوال‌برانگیز است
باید به این سردار بازنشسته یادآوری کنیم که لقبی که پیشوند نام بزرگانی همچون سرداران شهید کاظمی و سلیمانی است، از مقام والایی میان مردم برخوردار است و نباید آن را به هر فردی که به درجه سرتیپی میرسد، داد. در ارتباط با نگه داشتن وجه و احترام سپاه پیش‌تر بارها هشدار داده بودیم و باز هم میگوئیم که رفتار و کردار یک سردار سپاه باید همانند سلیمانی‌ها و باقری‌ها باشد که برای دفاع از کشور و انقلاب تا آخرین نفس ایستاند و در ضمن، نه فقط جلوی تریبیون‌ها و دوربین‌های رسمی از آرمان‌های انقلاب دفاع می‌کردند، بلکه مردمی می‌زیستند و از دو رویی بی‌زار بودند. سردار بودن لیاقت میخواهد که متاسفانه این روزها برخی از این «سرداران» ندارند. به قول خافظ شیرازی، واعظان کین جلوه در محراب و منبر می‌کنند، چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند
