این پست برای اونایی نیست که اهل مطالعه هستن بلکه برای اونایی‌ست که طی دوران تحصیل، مشکلاتی داشتن و تحت تاثیر اون مشکلات باقی موندن. برای بچه‌هایی‌ست که مدرسه بهترین زمین بازی رو براشون فراهم نکرده. برای بچه‌هایی‌ست که عاشقانه مدرسه نرفتن یا نتونستن.
من اون دانش‌آموزی بودم که همیشه توی هپروت بود. معلم می‌فهمید و سر بزنگاه ازش می‌پرسید "صدیقی بگو الان چی می‌گفتم؟" و من توی باغ نبودم و همه‌ی کلاس می‌خندیدن. اون دانش‌آموزی بودم که دعا می‌کرد فلان کلاس تشکیل نشه. فلان معلم نیاد. ای کاش فلان درس از روزگار محو بشه...
ممکنه در دوران تحصیل با مدرسه‌ای یا پرسنلش مشکل داشتین. ممکنه تمرکز نداشتین. ممکنه مشکلات خانوادگی پیچیده‌ای داشتین که اجازه نمی‌‌داده حضور ذهن داشته باشین. ممکنه با معلمی یا ناظمی مشکلاتی داشتین. ممکنه اصولا دوست نداشتین درس بخونید. شاید بهترین رشته‌ی ممکن رو انتخاب نکرده بودین. شاید اهل ریاضی بودین و به اشتباه رفته بودین تجربی یا شیفته‌ی تشریح قورباغه‌ها بودین و به غلط رفته بودین ریاضی‌فیزیک. شاید دوست داشتین هنر بخونید ولی خانواده از شما خواسته بودن پزشک بشین. شاید به دلیل مشکلات مالی درس رو رها کردین. شاید خیلی زود جذب بازار شدین. شاید عاشق شدین و ترک تحصیل کردین. فرقی نمی‌کنه به چه دلیلی از درس و مدرسه و دانشگاه فاصله گرفتین. این چالش‌ها برای هر آدمی کم و بیش وجود داشته و داره. اون روزی که به این دنیا اومدیم به ما تضمینی ندادن که قراره همه چیز بر طبق میل ما پیش بره.
واقعا مهم نیست چرا و چه مدت از تحصیل دور بودین. ولی بسیار مهمه که از یادگیری و کتاب و مطالعه دور نشین. مطالعه مال شماست. خوبه همیشه یک کتاب دم دستتون داشته باشین. از این کتاب‌هایی که با کاغذ‌های سبک (شبیه کاهی) چاپ می‌شه یکی توی کیف‌تون داشته باشین. توی اتوبوس، تاکسی، وقتی سر قرار منتطرین و ... چند خط بخونید.
هرگز اجازه ندین خاطرات بد مدرسه و دوران تحصیل بین شما و فراگیری فاصله بندازه. اینا دو موضوع کاملا متفاوت هستن. جداشون کنید. مدرسه و نظام آموزشی تحت کنترل شما نبود، ولی مطالعه و یادگیری تحت کنترل شماست. مدرسه و تحصیلات کلاسیک فقط مکانیزم‌هایی هستن که برای ارتقا توانایی‌ها و کشف استعداد‌ها طراحی شدن. این سیستم‌ها به واسطه وسعت و تنوع آدما و منابع آموزشی و متاسفانه آلودگی به سیاست بازی‌های حکومت‌ها معمولا نمی‌تونن همه‌ی دانش‌آموزا را خوشحال نگه دارن.
اما یادگیری داستان دیگری‌ست. یادگیری چیزی نیست که با اتمام تحصیل متوقف بشه. یادگیری و دونستن حق ابدی شماست. یادگیری برای الان و فردای شماست. توی هر کاری که هستین خوبه مطالعه کنید و تکنیک‌های جدید رو پیوسته فرابگیرین. اگر نجار هستین، کتاب‌های مرتبط رو تهیه کنید. روی آپارات و یوتوب و اینستاگرام انبوهی از کلیپ‌های آموزشی برای نجاری و تمامی دیگر رشته‌ها وجود داره. روی مکتب‌خونه و فرانش و سرویس‌های مشابه هم کلی مطلب وجود داره.
شما می‌تونید در خلوت خودتون بدور از تمام چیزایی که بین شما و مطالعه فاصله انداخته، با آرامش به فراگیری ادامه بدین. هرگز به دانش و تجربه‌ی فعلی‌تون قانع نشین چون نمی‌دونید چند قدم جلوتر، افق پیش روی شما چه اندازه تغییر می‌کنه. هرگز نمی‌دونید با فهمیدن عمیق پاراگراف بعدی چه اندازه فردای خودتون رو تغییر می‌دین. پس ادامه بدین. تجربه‌ی خودتون از دنیا و زندگی رو با مطالعه و کسب تجربه بهبود بدین. یک دور زندگی ارزش این رو داره که بیشتر بدونیم.
می‌تونید پیرامون شغل‌تون بخونید یا هر چی دوست دارین. از آشپزی تا تاریخ و فلسفه و فیزیک و شیمی.
ویرگول بخونید. حوصله‌تون که سر رفت برین ویکیپدیا بخونید. عادت کنید به مطالعه. ممکنه کمی طول بکشه (حتی چندسال) تا سر انجام جذب شاخه‌ای بشین. شاخه‌ای که به علایق و استعداد‌هاتون نزدیکه.
مطالعه و یادگیری رو به موزیک متن زندگیتون تبدیل کنید. در مورد هر چی که دوست دارین بخونین. بی پروا بخونید. نیازی نیست به نقشه‌‌های راه و سیستم‌های یادگیری مقید بشین. سیستم یادگیری خودتون رو پیدا کنید. هر جور که دوست دارین یادبگیرین. برین توی کتابخونه بشینید و کودک درونتون رو رها کنید توی کتاب‌ها بچرخه و وقت تلف کنه. بهش فرصت بدین پیدا کنه چی دوست داره. اگر دوست دارین کتاب و نویسنده‌ش رو قضاوت کنید. اگر دوست ندارین فقط بشنوید چی می‌گن. خودتون رو جای اونا بذارین. دنیا‌هایی که توصیف کردن رو در ذهنتون بازسازی کنید. برای مطالعه خودتون رو محدود نکنید به اطاقی یا فضایی خاص.
گاهی برای فهمیدن یک پاراگراف ممکنه ساعت‌ها فیلم‌آموزشی بینید و کتاب بخونید و مشورت کنید تا کم کم تصویری در ذهنتون شکل بگیره و در نهایت معنی اون پاراگراف کوتاه رو با تمام وجودتون بفهمید. اینطوری یادمی‌گیرین هر چیزی که قبلا دیگری نوشته شده حالا برای شما قابل فهم و تسخیره. فقط مسئله زمان و همته. با تسخیر محتوای کتاب‌ها امپراطوری خودتون رو گسترش بدین. شما پادشاه دنیایی هستین که به کمک دانش و تجربه‌ی خودتون می‌سازین. شما پادشاه ابدی سرزمین روشنی هستین که در درونتون توسعه می‌دین. سرزمینی که هیچ انقلابی خرابش نمی‌کنه ;)
و وقتی مطلبی رو فهمیدین، یافته‌هاتون رو به بوته‌ی آزمایش بذارین. تجربه کنید و آموخته‌هاتون رو در ذهنتون ابدی کنید. آروم آروم درک خودتون از دنیای پیرامون رو گسترش بدین.
اگر فکر می‌کنید نیاز دارین رابطه‌تون با دوران مدرسه و کلاس و درس ترمیم شه، برین یک کلاس ساده که دوست دارین ثبت‌نام کنید. برگردین به روزایی که با کیف و کتاب سر کلاس درس حاضر می‌شدین. خلاصه هر کاری لازمه بکنید تا فراگیری و یادگیری پایه‌ی سبک زندگیتون بشه. دونستن حق شماست. دونستن، امروز و فردای شما رو بهتر می‌کنه.
